Ah benim kelebeğim, inci çiçeğim günlüğüm;
Ne vakıttır sana iki satır yazamadım. Halini hatırını soramadım. Sorsam da söylemezsin ya, neyse ! Bak günlüğüm, hani şu Sızma Adem vardı ya; ondan mektup geldi. Bi sevindim bi sevindim, sevincimden aklımı fıydıttırıvereyazdım. Ne vakıttır iki satır yazmıyodu. Öldü mü ne yaptı dediydim. Memed Amcan bana gızdı.
" Ne var bu gadar sevinecek ? Seni gören de, benim emekli mayişine yüzde bir büçük zam geldi zannedecek." diye çekişti ( azarladı). Emme ( ama ), okuyunca pek gızdım Adem` e. Allah akıl dağıtırken, bu çocuk neredeydi bilmiyom. Herkeş deliyi mumla arar, bizde bacadan dökülüyo. Nuçun gızdın dersen eğer, annadıverecem:

Bizim bu şaşkın Adem, garpızcılığa başlamış. Garpızcılıktan kim adam olmuş ki şinciye gadar, bizim Adem adam olsun. Alacak bi gamyon garpız. Kimi çürüyecek, kimi kelek çıkacak. Geriye galanından ne kazanacak bu salak oğlan? Üstelik, gayınçosunnan ortağımış. Bi garpız parasını bölüşecekle yani. Garın doya mı yarım garpız parasınnan ? Ha ! Az daha unuduyodum. Bi de karpız gezdirdiği gamyonun benzin parası var. Gamyonun tamir parası var. Bi gün orası bozulur, bir gün burası gırılır.

Aşşama gadar güneşin annacında( karşısında) ünne bakam ünne ( bağır) " garpııııııız " deye... İnsanda ne imik ( boğaz) galır, ne kemik. Neymiş efendim, " Herkes onu bellemişmiş de ondan alıyollarımış garpızı. Havalar soğuyunca n`olacak ! İki ay sonra kim yer garpızı ? Soğukta tiril tiril titrerken garpız yenir mi ? İşte o zaman Adem`in de anası bellenecek. Ayh ! Ağzımdan çıkıvedi, gusura bakma . Silgim de yok silecek.

Garpız alacağına bi gemicik al, bi gazete satın al ki; attığın daş, ürküttüğün gurbağaya değsin.
İşte böyle sevgili günlük. Bu Adem adam olmayacak senin anlayacağın.

Bizim Dikguyruk Hüseyin' in pikabına atlayıp Adem’ i ziyarete gidecez. Emme bizim hıra ( küçük) oğlan eskerden geliversin diye bekleyoz. Evcek gidecez evcek. Senin anlayacağın sevgili günlüğüm ; festival bitiversin de, oğul - uşak- sirke- yavşak Ademlerdeyiz yakında.

Emme ( ama) Memed Amcanı götürmecem. Oralarda gücümü gurutur( beni üzer). Otursun oturduğu yerde. Zaten bacakları tuttuğu yok, tiril parıl zornan geziyo. Üstelik gözleri de gördüğü yok. Geçen gün elmayı tuza batırıp yiyodu. Meğer domatis sanmış. Tadından mı anlamadın a şaşkın herif. Başka bir gün de mor badılcanı( patlıcan) keçi buynuzu sanmıştı. Hasılı kelâm, otursun evde. Hem o yokken ben iyicene geziverim çarşıları. Gaıişan yok, görüşen yok anasını satım.

Memed Amcam, onu götürümezsen, seni gapının önüne kor( koyar) mu dedin? Gapının önüne guymak mı ? Hiç bi şey edemez. Sen, kimin gızınnan dans ettiğinin farkında değilsin menemme( galiba) sevgili günlüğüm. Beni gapının önüne goyacak da, yimeğini kim bişirecek, onun avur zavurdunu ( afra tafrasını) kim çekecek? Zobasını kim yakacak, ciğarasını kim getirecek bakkaldan ? Hadi genç olaydı, ikinci garı alırdı deyem ( Hani 4 garı almak serbestmiş ya.) ; bu yaşdan sonra kim gelir ona ? Hartı hurtuna geçmiş. Gözleri görmediği uçun, almaynan( elma) domatisi bile birbirine garıştırıyo. Mor badılcanı keçi buynuzu zannediyo. Allah bilir gayfeden eve gelirken, evin yolunu da bulamaz. Yanlışlığınan gomşunun evine gidip, ben diye Aşa Hanım'a sarılıncası, bir araba da sopa yir. Yaaa ! İşte böyle sevgili günlüğüm.

Senin anlayacağın; Memed Amcan beni yerimden bi santim bile gımıldatamaaaz, değil gapının önüne guymak. Hıhhh!

Bugünlük bu gadar yeter. Elâtdirik parası çok geliyo diye gece lâmbasınnan oturuyoz da, zorunan görüyom. Gözlüğüm dersen dutmaz oldu gözümü. Daha fazla yazamayacam.

Ölegalmazsam, gene yazarım. Gözlerinden öpüyorum sevgili günlüğüm. Tansiyon ilâcımı yutum da yat`im bari.

Hoşçagal.
Fatma Ninen

not: Mudurnu şivesiyle yazılmıştır.