Dün gece bir rüya gördüm yine. Bir tavþanlar ülkesi var rüyamda. Ben de bu ülkeye tatile gidiyorum motorsuz uçakla. Rüya bu ya, baþtan sona saçmalýk dolu. Ülkenin baþbakaný, cumhurbaþkaný, bakanlarý da var.Var olmasýna var ama, bu unvana sahip tavþanlar ülke yönetiminde pek söz sahibi deðiller. Boyunlarýnda, ucu kaplanýn elinde olan bir ip var. Böyle acayip bir rüya.

Kaplanlar Ülkesi’ nde yaþayan megaloman kaplan, tavþanlarý uzaktan kumanda ediyor, onlara her dediðini yaptýrýyor. Kaplanýn haberi olmadan zavallý tavþanlar havuç, lâhana bile yiyemiyorlar. Kaplan ne derse, o oluyor. Kaplan; tavþanlarýn evini bile gözetliyor, kendisinin aleyhinde konuþan tavþanlarý dinliyor, sonra da akla gelmeyecek cezalar veriyor. En son da atýyor saðlý sollu pençelerini. Zavallý tavþanlar sakat kalýyorlar bu saldýrýlar yüzünden. Üstelik, acayip bir korku daðlarý sarýyor. Tavþanlar toplantý yapamaz, eðlence düzenleyemez, sohbet edemez hale geliyorlar. Rüyanýn þu saçmalýðýna bir bakýn hele.

Bu durumu baþbakan tavþana, bakan tavþanlara iletiyorlar. Biz bu kaplandan þikâyetçiyiz diyorlar. Taaa Kaplanlar Ülkesi’ nden bizi idare ediyor. Hani bizim demokrasimiz, hani bizim özgürlüðümüz diye bas bas baðýrýyorlar. Onlarla beraber ben de baðýrýyorum. Bunun üzerine baþbakan tavþan, cumhurbaþkaný tavþan, esip gürlüyor. ” Kimse bizim iç iþlerimize karýþamaz. Burasý demokratik bir ülke, bizim Allah’ tan baþka kimseden korkumuz yok. Kimseye ümüðümüzü sýktýrtmayýz .” diyorlar. Sonra da korkak, endiþeli gözlerle etraflarýna bakýyorlar. Buralarda bir gözetleme evi, gizli kamera var mý acaba diye her yeri kontrol ediyorlar. Aslýnda ben de korkuyorum, hatta titremeye baþlýyorum. Rüya bu ya, saçmalýk iþte.

Vatandaþ konumundaki tavþanlar, bu kaplandan kurtulmanýn yollarýný aramaya baþlýyorlar. Gecenin karanlýðýnda sessiz miting düzenliyorlar. Hiç sessiz miting olur mu ! Rüyada oluyor iþte. Kaplanýn saldýrýlarýndan sakat kalan zavallý yüzlerce tavþan ön sýralarda saf tutmuþlar. Her biri tekerlekli sandalyede. Korkularýndan baðýramýyorlar ama, içlerinden ve topluca ” Kaplan kaplan ! Yeter artýk, yeter; yat da geber ! ” diye geçiriyorlar. Hatta bazýlarý, bu cümleyi çok yavaþ fýsýldamaya bile cesaret ediyor.

Ýþte, zavallý vatandaþ tavþanlar bu haldeler rüyamda. Kaplandan kurtulmanýn, bildikleri bir yolu yok. Daha doðrusu, bildikleri yoldan gitmelerine cumhurbaþkaný ve baþbakan olan tavþan izin vermiyor. O kaplan bizim çok eski dostumuz. Hem onu kýzdýrmaya gelmez. Bir kýzarsa, dünyamýzý baþýmýza dar eder diyorlar.

Ama, günlerden bir gün Allah tavþanlarýn sesini duymuþ olmalý ki; zorba kaplan yaþlandýðý için, yerine genç bir kaplan geçiyor. Bizim salak tavþanlarda bir sevinç bir sevinç, anlatýlýr gibi deðil. Zorba kaplandan kurtulduklarý için, üç gün üç gece eðlence düzenliyorlar. Sevinçten göbeklerini kaþýyorlar. Tonlarca havuç, lâhana yiyorlar. Ben de katýlýyorum aralarýna, tavþanlarla birlikte çiftetelli oynuyorum.

Birkaç gün sonra, göreve yeni gelen kaplan tavþanlara – güya - dostluk ziyaretine geliyor. Kaplanýn yakýþýklýsý olmaz ama, rüya bu ya, çok yakýþýklý bir kaplanmýþ. Kaplan, þöyle bir bakýyor tavþanlara. Siz ne diye dört ayak üstünde yürüyorsunuz, sizin neden býyýklarýnýz var, ön ayaklarýnýz neden kýsa diye önüne gelen tavþana saldýrýyor. Çýkýp üstlerine tepiniyor. Pençeleriyle tavþanlarýn yüzünü – gözünü yýrtýyor. Ben de kaçacak delik arýyorum korkudan. Genç olduðu için çok güçlü olan kaplan, birkaç dakika içinde onlarca tavþaný yaralýyor, kimini de sakat býrakýyor. Þaþýrýyorlar zavallý tavþanlar. Yedikleri tekmelerin, aldýklarý pençelerin etkisiyle yere kapaklanan tavþanlar, saatler sonra güçlükle yerlerinden doðruluyorlar. Aðýz birliði etmiþçesine þu cümle dökülüyor dudaklarýndan :
“ AH ! YANDIM ANAM ! KAPLAN FARKLI AMA, PENÇESÝ AYNI. ”

Zavallý tavþanlarýn aðlama sesiyle uyanýyorum. Bir bakýyorum, sýcak yataðýmdayým. Haberleri izlemek için tv’yi açýyorum. Aðzý kulaklarýnda bir muhabir, mutluluk dolu bir yüzle konuþuyor : “ Amerika’nýn yeni Baþkaný Obama, seçmenlerine teþekk…….”
Çat kapatýyorum televizyonu.