Çocukluðumun bayramlarý ne hoþtu!..

Bizim yaþlarýmýzdaki herkes, böyle baþlar nedense bayramlarý anlatmaya. Bu da bizim geleneðimiz oldu sanýrým. Gelecek kuþaklar sahiplenirse eðer,devam edip gidecek. Benim fikrimi soracak olursanýz; sahiplenmeye hiç niyetleri yok derim..Çünkü; bayramlarýn öteki günlerden farkýný kapattý yeni kuþak! Onlar için bir cumartesi pazar..Hatta dokuz günlük bir tatil fýrsatý!..’Hükümetlerin yaptýðý en yararlý iþ bu’ diye düþünürüm üç günlük Þeker;dört günlük Kurban Bayramlarýný dokuz güne çýkarmalarýný..’Vay be!..’ derim, ‘bu kuþaðý en çok hükümetler anlýyor galiba!..’

Ýþ bulamamaktan yorulan, aþýndýrmadýk siyasi kapý býrakmayan, ayak tabanlarý su toplayan, artýk canýndan bezmiþ ve isyan durumuna gelmiþ insanýmýzý ne de güzel uyutuyorlar.Lamsiz cimciz siyasetçi kimliklerinin kitabýný yazýyorlar doðrusu. Önce iþsiz býrakýp “iþ ara”; sonra da “çok yorulmuþsun, dinlen!..” diye uzatýveriyorlar tatili!.Kendilerini de kurtarýyorlar tabii böyle yapmakla. Falanca tatil köyünde, filanca otelde, adý saklý sevda yataklarýnda geçiriyorlar tatillerini...Kimi çiçek suluyor, kimi Susurluk yaratýyor!..(Kýskanmadým desem, yalan olur.Bu dünyada parasý olmayanýn aþký da , yatacak yataðý da yok çünkü..)Kimi de Ankara-Ýstanbul TEM yolunda, ters yönde trafiðe zorlanýp kazaya kurban ediliyor. Seni sevmiþtim be Adnan Kahveci!..Sanýrým bu yazýmý okuyanlar arasýnda beni de yanýna postalamak isteyenler olacaktýr.Ölürken ayaðýnda bulunan ucu delik ayakkabýný çýkarmadan karþýla beni, emi!..Bu dünyada tokalaþma fýrsatý bulamamýþtým seninle; tokalaþýrýz deðil mi!?

Bayramla siyaset pisliðinin iliþkisi yok elbet!..Yeri geldi de bulaþmadan edemedim iþte! Asýl konu çocukluðumun bayramlarýydý; daðýldým gene...Affýnýza sýðýnýrým...

Akþamdan yýkardý bizi annem. Sonra da ellerimize kýna yakýp yatýrýrdý. Iþýksýz odanýn seçilmeyen tavanýna bakar, hayaller kurardým.’Yarýn bayram!..’tümcesinin dilimde tekrarlana tekrarlana eskimesinden sonra yorulan aðzýmý kapar,uyurdum...Düþümde ise; çiçekli fistanýmýn ceplerine ev ev dolaþarak toplayýp doldurduðum kaðýtlý þekerleri bir sincap,yada bir fare gelip, çalýp giderdi. Korkuyla açardým gözlerimi ..Gece bitmemiþ olurdu ve ben þeker meker toplamamýþ olurdum daha...

Sabaha yakýn kalkardýk yataðýmýzdan..Babam abdest aldýktan sonra, biz de kýnalarýmýzý yýkar, bin bir zorlukla alýnan çiçekli fistanlarýmýzý giyerdik.Genelde belden kesik, iki cepli, uzun kollu ve topuklarýmýza kadar etekleri vardý elbiselerimizin...Kir tutmasýn diye koyu renkliler seçilirdi hep!..Bombol olduklarýndan en az üç dört yýl giyerdik onlarý..Giydiðimizde ise,palyoçalara döndüðümüzden çok komik olurduk doðrusu!..Eðer diktirilecekse “aman dar olmasýn !” diye tembihlenirdi terzi.Terzi de Ebe Halamýn, amca kýzý olan geliniydi. Halamýn oðlu, amcamýn kýzýyla evliydi yani..Ýki kuzen!..Bu çapraþýklýðýn ne anlama geldiðini öðretmen okulunda okurken kavradým.Bu yüzden teyze oðlundan aldýðým evlenme teklifini kabul etmedim.

Gelecek korkunç göründü bana!..