Öykü > Bireysel
üzgün
Eşikteki Sakin
Henüz bir çocukken, akşamları yatağıma yattığımda gözlerimi odanın kapısından alamaz, uyuyana kadar devamlı kapıya bakardım. Nedense bana hep sanki orada, kapının eşiğinde bir şey varmış ya da oradan bir şey çıkacakmış gibi gelirdi.
üzgün
Çıkın İçimden Yabancılar
Çok istediği ama bir türlü yapamadığı şeyi yapıyordu şimdi.İçindeki yabancıları imha ediyordu.
nötr
Asayiş
Kullanmakta hasret kaldığımız bir deyiş, 'Asayiş berkemal'. Magazin haberlerine tamamen ters düşüyor bu deyiş. Her şey 12'ye beş var gebeliği. Bir de vatan sağ olsun burukluğu. Saygılar.
üzgün
Demli Mektup
Rüzgarların kuyruğuna bağladığım umutlarımın, beni çoktan terk ettiğinin farkına varmamın verdiği acının altında enkaz gibi kalmaktır bu. Yorgun düşmemdir bu sevgili. Kendime acımaya başlamamdır...
nostaljik
Aşk Yağsa Üstüne Kaldırıp Bakmazsın Başını
Yağmur gibi yağsam, aşkla sarsam yinede yokum düşlerinde, gözlerinde... işte bu acıtıp kanatır kalbimin duvarlarında yazılı olan isminin bütün harflerini
üzgün
Son Kadeh
"Öyküm tüm yol insanlarına. Çünkü bu yazı bir yoldan geçmeyen çok insan için, hak ettiğinin tam tersine oldukça yüzeysel kalır." derken Mehmet Cem UYSAL, tam anlayamamıştık, ağırdı sözler. Okuyunca... Çok kaliteli bir yapıt "Son Kadeh".
üzgün
Can Aldatmacası
Korktum. Gözlerinin içinde, eski günlerimizin pırıl pırıl neşesine duyduğu özlemi görmekten korktum. Geç saatlere kadar oturup lafladığımız gecelere, “ yatalım artık, ” diyerek onu zorla odasına gönderişlerime, tam uykuya dalacağım sırada kapımı açıp “uyudun mu, bak aklıma ne geldi, “ deyip, yeniden başlattığı bitmek bilmeyen konuşmalarımıza, kahkahalarımıza ve
üzgün
Sen, Mutluluk, Nehir ve Ölüm
Uçurumun kenarındaydım ama uçmayı bilmiyorum, kanatlarımı alıp gitmiştin.
olumsuz
Aşk Bencili
Askin yaz yagmuru gibi kisa,
Sonbahar yapragi gibi solmus olacaksa,
Gün kadar kisa,dün kadar uzak olacaksa,
Günes gibi batan,ay gibi sönen olacaksa bana,
Beni sevme.
üzgün
Ben Faust Değilim ki Mefisto!
Herkes aslında alternatif bir katil adayı olabilir.Saplayamadığımız gözü kör bıçaklar karşıdaki bedene değil hayatımızdaki varlığına saplanır...
üzgün
Temizlenemeyen
Çıkmak istiyordum bir an önce bu hayalet evden. Söyleyecek bir şeyim yoktu. Herkes kendi bilinçaltını ancak kendisi temizleyebilirdi. Ona son bir kez sarıldım ve çıktım.
karamsar
Ben Düştüm Şehir Kalktı Şehir Düştü Sen Kalktın
bronz gökyüzünün beyaz gölgeli kadını
hayat çizginde dikilen terin sabahlığında bir yol
orada ayaklarını sürüye sürüye yürüyen bir adam silueti görürsen
ya düşmek üzereyim ya parmağına tutunuyorum
sıkma avuçlarını hışımla, acından emekliyim
umutlu
Fark Ediş
Ve fark etti, en zifiri karanlıklarda bile insanın içinde bir umut, ışıltısıyla öylece durup bulunmayı bekliyor...
olumlu
Kimse de Bulamadığın Huzuru Yazılarda Bulabilirsin.
Yazı yazarken kalemi değil, duygularımızı kullanırız..
