1998 Mayıs ayında askerden geldikten sonra,bir iki ay boş gezip ve evdekilerin baskısına dayanamıyarak iş hayatına atıldı.Dört,beş iş deyiştirdik’ten sonra,1999 büyük depremde hepten işsiz kalıp.Evdekilerinde (anne,baba) baskısıyla morali hepten çöktü.Neyapacağını şaşırmıştı! Kendini bir ara çok boşlukta hissetmiş,kim nereye çekerse oraya giderdi.Bir güvenlik işi buldu,gidip başvurdu ve işe alındı.Sevinerek evin yolunu tuttu evdekilere iş bulduğunu söyledi.Ertesi günü iş başı yaptı.İşyeri yolparası ,yemek vermiyordu hatta sigorta bile yapmıyordu sadece kuru maaş askeri üçret.Ama bizimki ne yapsın evden baskı mecbur kabul etti işi.O iş yerinde bir ay çalıştı,sonra bıraktı.İşten çıkış sebebiyse şöyleydi?Biyerde adam eksikti bizimkini oraya gönderdiler.Bizimkinin görevli olduğu yer bir siteydi.Tam girişte bariyer vardı birde küçük kulübe(Moba) Yüzmetre aşağıda bir site daha vardı,ordaki güvenlikte aynı şirkettendi bizimki yanına gidip tanışmak istedi.Eleman daha eskiydi şirkette ve bizimkine hava atmaya başladı.Ben 300mily. Alıyorum dedi,bizimki hemen atıldı hadi len.Bizim müdür alıyor 200mily. Sen nasıl alıyorsun 300mily.dedi ? Tabi eleman bozuldu bizimkine kafayı taktı.
Bizimki bir hafta burada çalıştı ve birgün telefon geldi.Şirketten çarıyorlar bizimki sevindi,izinde yapmamıştı ve yolparasıda verirler diye düşünerek güle oynaya gitti.Şirketin sahibi karı,koca beraber yürütüyorlardı.Şirketten içeri girince dediler patron görüşecek.Bizimki biraz şaşırdı!Patronun yanına gitti ,içeri girer girmez patron açtı ağzını yumdu gözünü.Bizimki şok oldu,şaşırdı! Duyduklarının karşısında.Patron aynen şöyle diyordu:Görev yerinde durmuyormuşsun,bazen hiç gitmiyormuş’sun.Site yöneticisi şikayet etti ,seni kaybetmek istemiyoruz eski yerine alacağız ,aksi taktirde işten çıkarılacaksın.Bizimkinin gözlerinden yaşlar dökülmeye başladı.Dediği tek kelime şuydu:İşi bırakacam bunların hepsi iftira,ben biliyorum kimin dediğini,onada bunun hesabını sorcam diyerek ayağa kalktı. O sırada patron olcak şahıs uyararak yanlış bir şey yapma kendine zarar verirsin,hapisanelerde çürürsün dedi.
Bizimki bu iştende çıkmıştı şansı yoktu birde evdekilere ne diyecekti.Bizimki o sinirle cebinde’de beş kuruş yok,yürüyerek çalıştığı siteye gitti.İlk olarak site yöneticisinin yanına gitti.Site yöneticisi şaşırmıştı duydukları karşısında.Aksine biz senden çok memnunuz dedi.Bizimkisi deliye dönmüştü,anlamıştı kimin bu yalanları söylediğini.Hızlı adımlarla yüzmetre aşadaki güvenlik görevlisinin yanına gitti. Bir baktı başka birisi var,sordu nerde buradaki eleman? Güvenlikte cevap vererek o arkadaş senelik izine gitti dedi.Bizimki her şeyi anlamıştı,iftiraya kurban gitmişti.Evin yolunu tuttu,simdi sırada evdekilere durumu açıklamak vardı.O gün çok yürümüştü toplamda 12km yapmıştı nerdeyse.Yemek yememişti, bir paket sigara bitirmişti.Zaten iyi ve kötü günde hep arkadaşı onu yalnız bırakmayan sigaraydı.Ama yararlı bir arkadaş deyildi neyse.Eve vardı olayı ilk olarak annesine anlattı , annesi üzülme oğlum başka iş bulursun,akşam babası geldi işin enzor kısmı başlıyordu.Babası çok sert ve oteriter bir adamdı.Bizimki çekinerekten söyledi,babasıda üzülme oğlum başka bir iş bulursun dedi .Bizimki biraz şaşırarak’ta olsa rahatlamıştı.(İlk önce anne babayla konuşmuş) İkigün sonra büyük biyere işe balladı.Orda gönlünü bir kıza kaptırmıştı.Bizimki hayatında ilk defa aşık olmuştu hemde ne aşık.Halbuki hep arkadaşları ile dalga geçerdi.Bir kız için deyermi köle olunurmu diye.Ama olunuyormuş onu anladı.İşyerinde verilen işleri seve,seve gönüllü
olarak yapardı.Sırf o güzeller güzelini göre bilmek için,zaten onu birkere görse ogün çok mutlu olur onun hayaliyle evin yolunu tutardı.Günler geçtikçe bizimki daha çok aşık oluyor daha çok seviyordu.Bu böyle olamazdı kendisine açılması ve duygularını anlatması lazımdı.Ve birgün karar verdi konuşacaktı her şeyi anlatacaktı.Bir gün paydos etmişti,hızlı bir şekilde giyinerek danışmanın oraya geldi ve beklemeye başladı.Kız geldiğinde ona söyliyecekti hoşlandığını çok heycanlıydı.Tam kızı beklerken o sırada elemanın biri yanına geldi.Slm verdi bizimkine,elemanı tanıyordu ama öyle fazla bir samimi deyildi.O sırada kız merdivenlerden aşağıya iniyordu.Eleman bizimkine nedesin?Şu gelen kız varya ben onla çıkıyorum,ona hastayım.Bizimkinin renk gitti,kafasından aşağıya kaynar sular dökülmüştü,şok! Olmuştu.Ve ordan uzaklaştı yıkılmıştı adeta.Aradan zaman geçti bizimkisi başka yere transfer oldu.Uzaklaşmıştı ama birtürlü unutamıyordu.Sonradan bir öğrendiki eleman buna hava atmak için söylemiş.Bizimki çok büyük hata yaptığını anlamıştı,kimsenin lafına bakmadan direk kızla konuşması lazımdı.Çok pişmandı şimdi ne yapacaktı,beklide iş işten geçmişti.Belkide geçmemişti diyerek bir araştırma yapması lazımdı.Araştırdı ve yine başkasından nişanlı olduğunu öğrendi.Ama busefer o hatayı yapmayacaktı.Direk kendisinden duyması lazımdı.Ve karar verdi gidip onu görecekti,kendisine söyliyecekti.Ertesi gün eski çalıştığı yere gitti.Baya bir bekledi o gun göremedi,beklide izinliydi yad ordaydı göremedi.Neyse bizimki artık ne uyku uyuya biliyordu nede kendindeydi.Dalmıştı hayal alemine hep o kızı düşünüyordu.Annesi babası artık evlendirelim şu çocuğu demeye başladılar.Baskı artı bırak anne babayı bütün sülale,arkadaşları seferber oldu.Birsürü gelin adayı buldular,ama bizimki hiç birine bakmadı kabul etmedi .Çünkü bizimkinin kalbinde, gönlünde başkası vardı.Birşeyler yapması lazımdı kendi kendine düşünüyordu,ya nışanlıysa,ya evlendiyse.Bizimki hepten çıkmaza girdi,kimseyede bir şey diyemiyordu.Kızın oturduğu semti biliyordu ama tam adresi bilmiyordu.İzinli olduğu günlerde,işten çıkar çıkmaz doğru kızın oturduğu semte gidip.Akşamakadar oralarda dolaşıyor,bir ümit belki denk gelirdiye.Dolaşırken aklına hep mecnun çölleri aşmış aşkı için,hemde ozamanlar araba,maraba yokmuş.Şimdi ise metrobüs,otobüs,taxi heryere gidiyorsun,diyerek kendi kendine gaz vererek devam etmiş.Ve bizim hikaye burada bitiyor.Ama bizimki hala devam ediyor
