• ÝzEdebiyat > Öykü > Aþk ve Romantizm |
781
|
|
|
|
|
"Tanimiyorum seni... Tanimak istedigimden de emin degilim aslinda. Neden mi? Çünkü tanistigimizda karsimda umdugum gibi birini bulamamaktan korkuyorum." |
|
782
|
|
|
|
|
Gözümü açmak istiyorum! bir aðýrlýk var göz kapaklarýmda, kirpiklerim birþeyleri yýrtacakmýþ gibi zorlanýyor. Yürümüyorum ama sarsýldýðýmý, sanki koþtuðumu hissediyorum,ve ayaklarýmý bir salýncakta uzatmýþ sallanýyorum. |
|
783
|
|
|
|
|
Bu nokta fiziki bir nokta olmanýn ötesinde psikolojik bir nokta idi. Bu noktada zihnim denge içinde olmalýydý. her þeyim bu noktanýn çevresinde dönmeliydi. Bu nokta benimde sonsuza dek kýmýltýsýz duracaðým, sabit noktam olmalýydý. Bu nokta ile dünyanýn tüm zerreleri arasýnda gizemli bir etkileþim içerisinde olacaktým. Bu etkileþim beni dünya ile tek bir bütünlük içinde birleþtirmekteydi. |
|
784
|
|
|
|
|
Olmasa bile, yazarken hep ayrýlýk çaldý kapýmý. Evde yokum mu deseydim? Keþke, |
|
785
|
|
|
|
|
Gidiyordu... Onu son görüsüm degildi belki, fakat yinede zor geliyordu ayrilmak... "Birseyler söyle bana" dedi... Bende ona, sadece ona yazdim... |
|
786
|
|
|
|
|
Baharýn çiçekleri gönlünün cilveleri derken bir bahar daha geçiyordu. Bu akþam erkenden evindeydi. Günlerin sayýldýðý yýllarýn unutulduðu akþamlardan biriydi |
|
787
|
|
|
|
|
göründüðü kadar soðuk deðildir mezar taþlarý... |
|
788
|
|
|
|
|
Bir tutam yalnýzlýk uzattý, sonra çevresine bakýndý yavaþça. Ürkek bakýþlarýný yere çevirdi hemen, sanki biri yakalayacakmýþçasýna. Aniden gecenin içinde kayboldu, o. |
|
789
|
|
|
|
|
baþýboþ sokaklarda gezinen sahipsiz sevdalar |
|
790
|
|
|
|
|
Benim yazdýðým bir deneme, kimbilir kimin üzerine?
(An essay by me on God knows whom) |
|
791
|
|
|
|
|
Bir pazar yeriydi sevda sokaðý;farklý tezgahlarýn olduðu,tek giriþ ve tek çýkýþtan ibaret.Giriþte çiçekçi bir kýz,çýkýþta mendil satan bir erkek vardý.Herkes ömründe bir kez uðruyordu bu pazara.Kiminin elinde tomurcuklanýrken,kiminin eline deðmeden sokaðýn ortasýnda soluyordu çiçekler ve bir çiçeði yaþatabilme ihtimaliyle tekrar dönenler vardý o sokaðýn baþýna.Oysa bir çiçek soldu mu çýkmaz sokaklara dönerdi,bomba düþerdi pazar yerine ve ortalýk kan kýrmýzý...Tanrý emanetini geri almak isterken susuyordu herkes,kana susuyordu çiçekler. |
|
792
|
|
|
|
|
Hayatýmdan küçük bir kesit |
|
793
|
|
|
|
|
O'nu düþünüyordum.Telefonun sesiyle irkildim |
|
794
|
|
|
|
|
denizler dibinde eski bir balikcinin curumus agina takilmak icin beklerken
gelen her kayiktan medet umarken
kucaginda guller kalbinde en temiz sevgilerle gelen
canim kadinim |
|
795
|
|
|
|
|
Vuslat,perde ve sen; ne olur ayrýlýn artýk. |
|
796
|
|
|
|
|
Gelmeyeceksin biliyorum; sorgulamýyorum hayatý,nedenini aramýyorum gidiþinin,þahit olduðum tek þey durdurdun zamaný ve güneþ artýk ýsýtmýyor bu kenti... |
|
797
|
|
|
|
|
Yaþattýðýn bu duyguya kalem tercüman olamaz caným Semam |
|
798
|
|
|
|
|
kýz ogün çýktý ve yagmur altýnda ýslandý seviyordu yagmuru ama hiç ýslanmamýþtý bugüne kadar yagmur altýnda ......... bir an düþündü neden yapadýgýný daha önce neden hiç ýslanmadýgýný......................................... |
|
799
|
|
|
|
|
belki büyük bir genelleme ancak hepimiz hayatýmýzýn bir köþesinde aþk denen dünyaya adým atacaðýz ve gerçek dünyada olduðu gibi acýsýný tatlýsýný yaþayacaðýz. benim þimdi yaþadýðým gibi... |
|
800
|
|
|
|
|
Yaðmur yemiþ duvarlar gibiydim,fýrtýnanýn karþýsýna korkmadan dikilmiþ ama içeriden rutubet baðlamýþ.Her günüm birbirinden hassas birbirinden kýrýlgandý acýnýn yýktýðý duvarsýz odamda.Sayýsýný hatýrlayamadýðým senelerimde sayýlý gün hüküm sürememiþken,iþte bu gün benim günümdür diyerek içinden saatleri çekip kendime esir edememiþtim ve bu yüzden öfkem isyandý kelimesiz,harfsiz en sessizinden,çýnlýyordu kulaklarýmda.O çýnladýkça deliniyordu zar yer deðiþtiriyordu çekiç,örs,üzengi. |
|
Anasayfa
