Zaman mı bizim üzerimizden geçiyor
Yoksa biz miyiz zamanın içinden geçen?
Geride bıraktığımız yıllar mı,
Yoksa gençliğimiz mi
Bir değirmenin çarkında öğütülen?

Tutulmamış ellerimin soğukluğu,
Ve beklenen bir sevgilinin yokluğu
Dolaşıyor damarlarımda.
Üşüyen ben,özleyen ben.
Ve bir de
Zaman içinde kaybolan sen.

Bıraktığın hüzünler var şimdi,
İçimde günden güne büyüyen,boy veren.
Özlemler var,yarası kanayan,
Ümitler var,gerçekleşmeyen,
Giden sevgililer var,dönmeyen.
Hüzünden yana her şey var,ne istersen.

Dudak değmedik bardaklar gibi,
Çözülmedik iliklerde esir kaldık.
Hayallerimiz var taptaze,gerçek olmadık,
Yaşanmadık baharlarımız var,
Ellerimiz var okşanmadık.

Bedenlerimiz birbirinde uzak
Sarılmamış bir başka bedene.
Duymamış bir yabancının sıcaklığını,
Birlikte uykuya gözlerini kapamamış
İhanetle tanışmamış.
Çilekeş, sevdiğine cömert,
Ama başkasına cimri
Kapıları kapalı senden başkasına
Sadık bir yürek var.

Özlem var, vuslat yok,
Hasrete yenik düşmüş,çaresiz
Ayrı yerlerde ayrı mevsimler yaşayan
Sevgililer var
Ama sen yoksun.

Demek ki,
Zaman değil geçen,
Aslında biziz yokluğa giden..
Ve umutlarımızla birlikte ömrümüzdür
Zaman denilen değirmende öğütülen...