Mahallenin en güzel en alýmlý kýzýydý sevda
Ve sevda kokardý yanaðýmý her okþadýðýnda
Ben dokuzumda,o ondokuzunda
Pamuktan beyaz tenine inat
O sevdaydý,bense ona karasevda...
En kýrmýzý güllerin bir busesiyle utanacaðý kadar kýrmýzýydý dudaklarý
Gözlerindeki maviyi görünce gökyüzü perde çeker
Deniz köpürürdü öfkeyle mavisine
Güneþ düþerken alnýnda dans eden kýzýl kahküllerine
O sevdaydý,bense ona karasevda...
Her kelimesiyle bir kuþ uçardý sanki aðzýndan
Kirpiklerinden bir ok çýkar saplanýrdý sol yanýma
Anlatýrdým her gece sarýlýp yattýðým oyuncaðýma
O sevdaydý,bense ona karasevda...
Bir akþam duydum anlatýrken ablama annem
Taþýnýyordu yarýn Neriman Teyzeler baþka sokaða
Peki ya göremeyecekmiydim artýk sevdayý
Oysa o sevdaydý,ben ona karasevda...
Onun için dut toplarken düþerdim aðaçtan,ama acýmazdý caným
Herkesten önce kalkar,ilk ona koþardým bayramlarda
Avucuma sýkýþtýrdýðý parayý deðil,sevda almaya giderdim gözlerinden
Çünkü o sevdaydý,bense ona karasevda...
Testere sesiyle uyanmýþtým yaðmurlu bir sabah
Kesiyordu dedem bahçedeki dut aðacýný
Devriliyordu kalp içinde baþharflerimizi kazýdýðým son hatýra
Ýzliyordum gözümde yaþlarla;o sevdaydý,bense ona karasevda...
Okul dönüþlerimden birindeydi,hatýrlamak istemediðim sonbahar
Yeþil minübüsün üstünde bir tabut,sokak mahþer yeri
Resminden tanýdým,erken çözmüþtü sonbahar o kýzýl saçlarýný
Helalliðe getirmiþlerdi,benimse kýrýlan ilk hayalimdi bu
Ve kýrýlan bu hayalle üç mevsim yaþýyordum artýk bir senede
Halbuki gidiyordu iþte,yýllar geçti ne kadar kabullenemesemde
Giden sevdaydý,bende kalansa hala karasevda...