AKP için kapatma davasý ile ilgili yorumlarý kýsaca yorumlayayým istedim.
Diyorlar ki; Demokraside böle parti kapatma olmaz.
Olur niye olmasýn. Parti kendini kapattýracak iþlerle meþgul oluyorsa kapanýr. Yasada yazan hükümler “bu parti kapanacak” diyorsa asýl kapatmamak suçtur.
Diyorlar ki; Türkiye’nin Avrupa Birliði’ne girmesini etkilermiþ.
Hadi oradan yahu. Siz bu haçlý zihniyetli kinci, korkak, emperyalist Avrupa’nýn “gelin sizde AB’ye katýlýn. Kardeþ olalým” diyeceðine hala inanýyo musunuz? Adamlar bir gün(!) bunu kabul etseler bile bunun karþýlýðýnda ne tavizler isteyecekler Allah bilir. Avrupa’ya bizi kabul etmeyen Avrupalý parti kapatma konusunda bize Avrupalýlýk dersi veriyo. Hadi len. Açtýrmayýn aðzýmý..
Amerika diyor ki; Halkýn iradesi ile gelen iktidarýn partisine bunu yapmak doðru deðilmiþ.
Halkýn ne kadarýnýn ve nasýl bir seçim sistemi ile oyunu aldýðý ayrý bir tartýþma konusu- bir iktidar partisinin kendini bu duruma düþürecek eylemler içine girmesi yanlýþýn en büyüðü. O kadar oyu onlara verenlerin hepsi tabanlarý deðil, yarýsý da çok sözünü ettikleri MÝLLET. O Millet istikrara ve huzura oy verdi. Ýktidar düzeni kaydýrýp deðiþtirme peþine düþtü.
Ýþ dünyasýnýn bir kýsmý diyor ki; Global krizler ve Türkiye’ye etkilerinin tartýþýldýðý bir dönemde Mahkemenin bu hareketi talihsizmiþ.
Ben buna kýsaca koyun can derdinde kasap et derdinde diyorum. Gerçekten çok büyük talihsizlik.
Siyasi partiler-muhalefet genelde Parti kapatýlmasý iyi bir þey deðil diyor..
AKP’ye giden oylarýn büyük bölümü oraya AKP süper bir parti olduðu için gitmedi. Muhalefettekiler vatandaþýn gözünde silindiðinden, oy verecek baþka yer kalmadýðýndan gitti. Cesur ve iþ bitirici, gelecek vaat eden bir muhalefet yok. Sözlerinde de bu var. Yasa ortada, suç iþlendiyse cezasý verilir. Suçluyu deðil de kanunu kýnamak nasýl bir korkaklýktýr, nasýl bir pýsýrýklýktýr.
Diyorlar ki; Efendim bu iktidar partisi kapanýrsa bu Türkiye için tarihi bir hata olurmuþmuþ, vebali büyük olurmuþmuþ..
Efendim bu ülke ne tarihi hatalar yaptý, ne tarihi gemileri kaçýrdý hala ayakta, hala yerinde. Bunu da atlatýrýz. Bir bedeli olacaktýr elbette ve bedel ödenecektir. Genç Türkiye Cumhuriyeti’nin Osmanlý Devletinin borçlarýný ödemesi gibi her bir borcumuzu öderiz. Gün olur bu ülkenin insanlarýna içeriden ve dýþarýdan ve de hatta ortaklaþa yapýlanlarýn da hesabý görülür. Bu inancý taþýmaktayým. Öderiz ödenmesi gereken bedelleri. Ben asýl ACITACAK diye en ön saflarda haykýranlar iþler ACITMA noktasýna gelen kadar nereye bakýyodular onu merak etmekteyim.
Gazeteler, gazeteciler diyor ki; Olmaz öyle þey, yapýlamaz, edilemez.. iktidar destekleyici bir rüzgar esiyor.
Mustafa Kemal ve arkadaþlarý da zamanýnda Ýstanbul gazetelerince hain ilan edilmiþti. Ýstanbul baþkentliði biraz da bu nedenden kaybetmiþti Cumhuriyet kurulunca. Þimdi hatýrýma gelen bir söz var-ünlü bir filmin sonundan- “Tarihi kahramanlarý asanlar yazdýrýr.” Canlarý ne isterse öyle yazdýrýr.
Bu ülkede büyük patronlar düzinelerce gazete ve radyo televizyon sahibi olup, halka görüþlerini enjekte edebilme gücünü katladýðýndan bu yana özgür basýn kaldý mý? O patronlar ki her daim ülkeyi yönetenlerle dirsek temasýnda.

Deveye demiþler boynun eðri. Deve demiþ nerem doðru ki.