AKP için kapatma davası ile ilgili yorumları kısaca yorumlayayım istedim.
Diyorlar ki; Demokraside böle parti kapatma olmaz.
Olur niye olmasın. Parti kendini kapattıracak işlerle meşgul oluyorsa kapanır. Yasada yazan hükümler “bu parti kapanacak” diyorsa asıl kapatmamak suçtur.
Diyorlar ki; Türkiye’nin Avrupa Birliği’ne girmesini etkilermiş.
Hadi oradan yahu. Siz bu haçlı zihniyetli kinci, korkak, emperyalist Avrupa’nın “gelin sizde AB’ye katılın. Kardeş olalım” diyeceğine hala inanıyo musunuz? Adamlar bir gün(!) bunu kabul etseler bile bunun karşılığında ne tavizler isteyecekler Allah bilir. Avrupa’ya bizi kabul etmeyen Avrupalı parti kapatma konusunda bize Avrupalılık dersi veriyo. Hadi len. Açtırmayın ağzımı..
Amerika diyor ki; Halkın iradesi ile gelen iktidarın partisine bunu yapmak doğru değilmiş.
Halkın ne kadarının ve nasıl bir seçim sistemi ile oyunu aldığı ayrı bir tartışma konusu- bir iktidar partisinin kendini bu duruma düşürecek eylemler içine girmesi yanlışın en büyüğü. O kadar oyu onlara verenlerin hepsi tabanları değil, yarısı da çok sözünü ettikleri MİLLET. O Millet istikrara ve huzura oy verdi. İktidar düzeni kaydırıp değiştirme peşine düştü.
İş dünyasının bir kısmı diyor ki; Global krizler ve Türkiye’ye etkilerinin tartışıldığı bir dönemde Mahkemenin bu hareketi talihsizmiş.
Ben buna kısaca koyun can derdinde kasap et derdinde diyorum. Gerçekten çok büyük talihsizlik.
Siyasi partiler-muhalefet genelde Parti kapatılması iyi bir şey değil diyor..
AKP’ye giden oyların büyük bölümü oraya AKP süper bir parti olduğu için gitmedi. Muhalefettekiler vatandaşın gözünde silindiğinden, oy verecek başka yer kalmadığından gitti. Cesur ve iş bitirici, gelecek vaat eden bir muhalefet yok. Sözlerinde de bu var. Yasa ortada, suç işlendiyse cezası verilir. Suçluyu değil de kanunu kınamak nasıl bir korkaklıktır, nasıl bir pısırıklıktır.
Diyorlar ki; Efendim bu iktidar partisi kapanırsa bu Türkiye için tarihi bir hata olurmuşmuş, vebali büyük olurmuşmuş..
Efendim bu ülke ne tarihi hatalar yaptı, ne tarihi gemileri kaçırdı hala ayakta, hala yerinde. Bunu da atlatırız. Bir bedeli olacaktır elbette ve bedel ödenecektir. Genç Türkiye Cumhuriyeti’nin Osmanlı Devletinin borçlarını ödemesi gibi her bir borcumuzu öderiz. Gün olur bu ülkenin insanlarına içeriden ve dışarıdan ve de hatta ortaklaşa yapılanların da hesabı görülür. Bu inancı taşımaktayım. Öderiz ödenmesi gereken bedelleri. Ben asıl ACITACAK diye en ön saflarda haykıranlar işler ACITMA noktasına gelen kadar nereye bakıyodular onu merak etmekteyim.
Gazeteler, gazeteciler diyor ki; Olmaz öyle şey, yapılamaz, edilemez.. iktidar destekleyici bir rüzgar esiyor.
Mustafa Kemal ve arkadaşları da zamanında İstanbul gazetelerince hain ilan edilmişti. İstanbul başkentliği biraz da bu nedenden kaybetmişti Cumhuriyet kurulunca. Şimdi hatırıma gelen bir söz var-ünlü bir filmin sonundan- “Tarihi kahramanları asanlar yazdırır.” Canları ne isterse öyle yazdırır.
Bu ülkede büyük patronlar düzinelerce gazete ve radyo televizyon sahibi olup, halka görüşlerini enjekte edebilme gücünü katladığından bu yana özgür basın kaldı mı? O patronlar ki her daim ülkeyi yönetenlerle dirsek temasında.

Deveye demişler boynun eğri. Deve demiş nerem doğru ki.