Her ruhun varoluþ döngüsü içinde yürüdüðü yolun pek eþsiz ve kendine has bir tecrübe olduðunu düþünüyorum. Bu tecrübenin en eþsiz ve esrarengiz safhasý ise, bence, hiç þüphesiz ölüm.

Ölüm. Ben ölümü bir kapý olarak düþünüyorum. Bir yerden baþka bir yere açýlan bir kapý. Öte tarafta ne olduðu sorusuna ister maneviyatçý ister de maddiyatçý bakýþ açýsýyla bakacak olursam; Benim görüþüm o kapýnýn ardýndaki yeni deneyimin en azýndan çok görkemli olacaðý.

Hayatlarýmýz ne kadar farklý yaþansa ve yürüdüðümüz yollar bizi birbirimizden ne kadar uzaklaþtýrsa ya da birbirimize yakýnlaþtýrsa da... kaçýnýlmaz olan hepimizin ölüm denen o dehþetli ve muazzam kapýdan kesinlikle yürüyeceði gerçekliðidir. Bu gerçeklik kimileri için çok yýkýcýdýr. Kimileri için ise varoluþ döngüsünün doðal ve kaçýnýlmaz bir parçasý olarak göreceli bir huzurla kabul edilen bir olgudur. Bu kaçýnýlmazlýðý kabul etmediðimiz, edemediðimiz takdirde bunun sonuçlarýný deðerlendirirken benin kullanacaðým en hafif kelime "yýkýcý" olacaktýr.

Yýkýcý. Gerçekten de öyle. Ölüm, benim "zaman" ile beraber en güçlü ve karþý konulmaz bulduðum kavramlardan bir tanesi. Bunlarla yaþamak zorundayýz. Ne kadar komik bir cümle oldu. "Bunlarla yaþamak zorundayýz." Aslýnda daha çok þöyle demeliydim; Bunlarla barýþmalýyýz. Zaman akar; Tutamazsýn. Yýllar durmaksýzýn akýyor ve yaþadýðýmýz þu an hiç durmaksýzýn, deðiþmeyen bir kararlýlýkla sürekli olarak geçmiþe dönüþüyor. Þimdi, þu an çok kýsa... Bugün çok kýymetli. Geçmiþten ve geleceðin bilinmezliðinden bize kalan tek þey þu an çünkü ölümden ötesi bir muamma ve ölümün de hangi dönemecin sonunda, hangi tepenin ardýnda bizi beklediðini bilmenin imkaný yok. Zamanla beraber durmaksýzýn yol da akýyor. Ölüm doðduðumuz andan itibaren her an bize daha çok ve daha çok yaklaþýyor. Kavuþma kaçýnýlmaz.

Kaçýnýlmaz olanla yaþamalý. Bu uzun uzadýya düþünülecek bir þey mi? Bilmiyorum. Bence sadece kabul etmek ve noktayý oraya koymak gerek. Ölüm kaçýnýlmaz ve zaman akar. Aný yaþa. Nokta.

Geleceði bilemeyiz; Yarýn baþýmýza neler gelecek? Ve geçmiþ ise artýk tarih... En büyük sevgiler bile yitebilir, en büyük acýlara raðmen yaþanabilir. Elimizde sadece þu an var. Onu yaþamayý seçebiliriz.

Aný kaçýrma.