• ÝzEdebiyat > Öykü > Bireysel |
61
|
|
|
|
|
Sol eli çoktan beri tenini okþayarak aþaðýlarda dolaþmaktaydý. Sað elinin altýndaki kalp atýþlarý, adeta zonklayarak aþaðýlarda, bacaklarýnýn arasýnda atmaya baþlamýþtý.
|
|
62
|
|
|
|
|
bu þiirimi ÞARKI formunda Yazdýðým için adý þarký oldu. Baþka bir amacý yok. Tabii sevdadan söz ediyor. |
|
63
|
|
|
|
|
Kasaba meydanýnda otobüsten inip etrafa bakýndýðýmda çok fazla þeyin deðiþmemiþ olduðunu görmek, çocukluðumun o acý günlerinde yaþadýðým yürek burkulmalarýný en derin þekliyle yeniden yaþattý. |
|
64
|
|
|
|
|
Küçük oðlum alper yýlmazýn futbolcu olma çabasýný anlattým herþey geçmiþ deðil ama artýk futbol oynamýyor |
|
65
|
|
|
|
|
Gönül bahçemde bir çiçek açtý.
Adýný piþmanlýk koymuþum farkýnda olmadan, sürekli sulamýþým büyümüþ büyümüþ sarmaþýk gibi, dolanmýþ bahçenin her yanýna. |
|
66
|
|
|
|
|
Bu hikâyede iki sansar olarak kiþisel simsarlýðýmýzýn ayýrdýna varmaktýr. Benim simsarlýðým her þeyi bilmeye yönelik her þeyimi kaybetmek pahasýna. |
|
67
|
|
|
|
|
ne zaman birine mektup yazdýk? ben, az önce... |
|
68
|
|
|
|
|
Dünya ölümlü, gün akþamlý derler. Akþam oluvermiþti… Ýlk yalnýzlýk akþamý, geride kalanlarýn. Bir nefes eksik artýk. Bir ses eksik |
|
69
|
|
|
|
|
Genç, güzel bir sinema sanatçýsýydý, bir kez olsun ona dokunmak için birbirini ezerdi hayranlarý, þimdiyse yalnýz.., avunduðu her þey elinden alýnmýþ…
|
|
70
|
|
|
|
|
Tokluðunu unutur, açlýðýna bakar. Açlýðýnýn peþinden gider. Aç, açgözlü insan olduðundan deðil, dediðim gibi O düþünmez ne bileyim der. Ya bir þeyler yer ya uyur.
|
|
71
|
|
|
|
|
Ellerini öpüp, çaðýrdýðým taksiye bindim. Taksi giderken geri baktýðýmda annemin ve babamýn yere çökmüþ vaziyetde aðladýkarýný gördüm.
|
|
72
|
|
|
|
|
Ben bu adamlarý gerçekten niye öldürüyorum, yakýným bile yok. Faik yine bana bakýyor, baþýný salýyor bu sefer. Allah Allah anlamýþ mýyým ben onu bu sefer. Hayret.
|
|
73
|
|
|
|
|
Oysa özlem büyütüyorum boþluðunda þimdi, alýp gittiðin yüreðimin. Büyüttüðüm özlemlerin kokusunu baþka kokularla bastýrýyorum zifiri þehvet gecelerinde. Yaþadýðým her bedenin bende býraktýðý, biraz daha özlemin, biraz daha gözlerin, piþmanlýkla uyanýlan sabahlarda. |
|
74
|
|
|
|
|
Lise yýllarýndan gerçek bir aný. Öðretmen oldum, emekli oldum ama hiç unutmadým bu olayý. Ayþegül Engin'in öyküsünü okuyunca hemen yazayým dedim. |
|
75
|
|
|
|
|
iNSAN ANNESÝNÝN ÖLÜMÜNE SEVÝNÝRMÝ , EÐER YATALAKSA VE BAKACAK KÝMSE YOKSA VE KENDÝ ÝMKANLARIDA YOKSA ÖLDÜ KURTULDU DÝYEBÝLÝR AMA ÞU BÝLÝNMESÝ GEREKÝR ZATEN BÝLÝNÝYORDUR ÖLÜM EN BÜYÜK KAYBEDÝÞTÝR KÝÞÝNÝN YAÞAYACAÐI
|
|
76
|
|
|
|
|
Öðretmenin verdiði kompozisyon ödevi için gelecekte kurmak istediði yuvayý düþünüyordu. Dýþarýda ki kasvetli hava onun içine düþtüðü karanlýk dehlize iyice derinlik katýyordu. Küçük Zehra babasýnýn annesine karþý olan yamalý ve iki yüzlü üslubu , abisinin yaratýlmýþ bütün kadýnlara bakýnca ortaya çýkan sempatik suratýnýn içindeki zebani simasý Zehra’nýn nasýl bir yuva istediðini hayal etmesini kolaylaþtýrýyordu. Çevresinde ki azap Zehra’yý içinden çýkýlmaz bir duruma sokuyor ve kaçýp gitmek isteðini bir çivi gibi beynine çakýyordu. |
|
77
|
|
|
|
|
Var iken aslýnda yoktu isem, belki yok olunca gerçekten var olabilirim... Varlýktan da geçtim,yokluktan da... Geriye sana yazdýðým mektuplarým kaldý Caným Efendim... |
|
78
|
|
|
|
|
Üç sarhoþ, ýssýz bir sahilde, karý koca turistlerin karþýsýna çýkmýþlar. Yere bir çember çizmiþler ve erkek turisti içine koyup, bu çemberin dýþýna çýkma, yoksa seni öldürürüz diye tehdit etmiþler. Sonra da, üçü birden kadýn turiste tecavüz edip, çekip gitmiþler. Zavallý kadýncaðýz pejmürde bir halde kocasýnýn yanýna döndüðünde ne görse beðenirsin? Adam, kýkýr kýkýr gülmekteymiþ… Tabii kadýn iyice sinirlenerek, gözlerinin önünde bana tecavüz ettiler, sen ise arsýz arsýz gülüyorsun, diye azarlamýþ adamý. Adam ise gayet piþkin, ama karýcýðým, bana þu çizginin dýþýna çýkma, yoksa seni öldürürüz dedikleri halde, tam üç kere çýktým çizgiden de görmediler enayiler, demiþ…” |
|
79
|
|
|
|
|
Bir çilingir sofrasý kurmuþ ki, deðmeyin keyfime. Hoþ beþi meze edip, raks içiyorum. Kafam olmuþ dört köþe, ölüversem, sýrýtarak gideceðim. “Hey Allah’ým,” diyorum; “her günümü böyle keyifli geçirtsen ölür müsün?”
Kalkýyorum, bu keyfin üstüne bir de cilalama yapalým, diyerek baþlýyorum soyunmaya.
|
|
80
|
|
|
|
|
Kimliðini ve niceliðini sorgulayamadýklarýn kutsaldýr zaten, nedenine ve nasýlýna hükmedemediklerin... Ve derinlik aslýnda dipsizliktir ya da en azýndan görünmeyen bir dip...
|
|
Anasayfa
