• ÝzEdebiyat > Deneme > Yaþam |
921
|
|
|
|
Yaralar alýyoruz hayatta, kanýyor yüreklerimiz ve biz bu yaralarý iyileþtirmeye çalýþýrýyoruz acýlarýmýzý dindirmek için, sanki bir daha yara almayacakmýþýz gibi… |
|
922
|
|
|
|
HAYATI YASAMAZSANIZ HAYAT SÝZÝ YASAR... |
|
923
|
|
|
|
En fazla alýyorsun eline kalemi kaðýdý, hariçten deðil ama dahilden gazel okuyorsun… sonra dönüyorsun yazdýklarýnýn baþýna ‘ulan, ne yazmýþým ben, hiç bi þey anlamadým. Okuyan nasýl anlayacak’ diyorsun… sonra da ‘amaaaan, zaten anlamalarý gerekenleri anlamaya çalýþmýyorlar, benim ki de eksik kalýversin’, diyor boþ veriyorsun…
|
|
924
|
|
|
|
Kendimi bir buçuk yýl önce bir cehennemde mi buldum, yoksa gerçeðe giden bir yolda mý ?
Doktora ilk gittiðimde yaþamýn içindeki pek çok þeyden zevk almamaya baþlamýþtým. Tedavi denemeleri ilerledikçe, artýk yaþamýn tamamýndan zevk almýyordum. |
|
925
|
|
|
|
"Gardiyanlarýn yumruklarý zamansýz inecektir.
Leþ kargalarý bile size alayla gülecektir... " |
|
926
|
|
|
|
artýk üç satýrlýk mecburi hasretlerim kaldý elimde. |
|
927
|
|
|
|
...evet, þimdi çocukluðunuza dönüyoruz, yok yok biz en iyisi önceki hayatýnýza dönelim. Bakalým siz nerenin prensesisiniz...
|
|
928
|
|
|
|
Ýnsanoðlu bu dünyada yapayalnýz ve her geçen gün biraz daha yalnýzlaþýyor, ilerliyor ve ilerledikçe daha da yalnýzlaþýyor, yalnýzlýðýna bir türlü çare bulamýyor.
Peki niçin? Bunun cevabý çok basit aslýnda; insanýn yalnýzlýðýný ancak diðer insanlar giderebilir ve insanlarlar her geçen gün birbirlerinden biraz daha kopuyor, maddeten kopmasalar dahi manen kopuyorlar birbirlerinden. Arkadaþlarýyla, dostlarýyla, aileleriyle, komþularýyla iletiþimleri zayýflýyor. Peki niçin?
|
|
929
|
|
|
|
Ýlkbaharýn güzel bir günü. Odamýn penceresini aralýyorum. Gökyüzü berrak mavi bir tül gibi kentin üstünü örtüyordu. O da ne!... birden uzunca zamandýr merak ettiðim konuklarýn geri geldiklerini fark ettim... |
|
930
|
|
|
|
büyüdükçe yalnýzlaþýyormuþ insan. içinde ki çocuk saklý kaldýðýndan ve büyüdükçe, daha da artarmýþ anlamadýklarý. düþündüðü ile gördükleri hep çatýþtýðýndan.... |
|
931
|
|
|
|
Hayatta göz ardý edip, üzerine düþmediðimiz gerçeklerin bize üzgü olarak yansýmasý.. |
|
932
|
|
|
|
Nerdesin, ne yapmaktasýn, kimlerlesin, en sevdiðin renk hangisi, en çok hangi filmde aðladýn bilmiyorum. |
|
933
|
|
|
|
Þu ilk çað filozoflarýna akýl sýr erdiremiyoruz. Adamlarýn ömrü ilk nedir, hayat nedir, ahlâk nedir? Sorularýný sormak ve cevap aramakla geçmiþ. Ama bir türlü aradýklarýnda doðru yanýta ulaþamamýþlar ya da ulaþtýklarý yanýtý doðru kabul etmiþler. |
|
934
|
|
|
|
Giden gider, geride kalan acýsý düþer. |
|
935
|
|
|
|
hiçbir tanýmlý özne ve kavram acýklý olamaz. |
|
936
|
|
|
|
Su gibidir kadýn bir yudumda, Ýçildikçe susuzluðuna derman olan...Cennetin görünürdeki yüzüdür...Baktýkça hayata anlam kazandýran... Ne güzel þey kadýn olmak.. |
|
937
|
|
|
|
'ben' kelimesinin dünden bugüne deðiþmeden kullanýlmasýnýn yarattýðý anlam karmaþasý... |
|
938
|
|
|
|
eðitimde fýrsat eþiitliðini anlatmaya çalýþtým.senfoni orkestrasýna karþý tek telli sazýn mücadelesini anlattým |
|
939
|
|
|
|
Yaþýn kaç olursa olsun eðer ki kalan hayatýnýn her gününü etkileyen bir acýya ev sahipliði yaptýysan ne kadar karþý koyarsan koy olgunlaþýrsýn ve ne kadar çabalarsan çabala, ne kadar engel olmaya çalýþsan da bir gün boynu bükük, omuzlarý düþmüþ bir þekilde teslim olursun yalnýzlýða… |
|
940
|
|
|
|
Þimdi ellerimi uzatsam kim tutacak benden baþka ve benden baþka kim acýtacak canýmý? (elbet tutan da acýtan da bulunur da kimse benim kadar iyi yapamaz herhalde bu iþi) Benim gibi hayata siyah ve beyaz bakanlarýn aklýnýn eremediði hem dost hem düþman tabiri nasýl hazmedilecek nasýl sindirilecek içe? |
|