• ÝzEdebiyat > Öykü > Bireysel |
541
|
|
|
|
düþüncelere dalýyorum çoðu zaman. düþünmeyi seviyorum. çözümü bulmak için deðil. nefes alýrsýn ama amacýn yaþamak deðildir mesela. onun gibi. |
|
542
|
|
|
|
Annem alelacele üstümü deðiþtiriyor, ben dýþarýdan gelen araba kornalarýyla, arkadaþlarýmýn çýðlýklarýný duydukça telaþlanýyordum. |
|
543
|
|
|
|
Her çocuk gibi ben de çok korkardým yalnýz gecelerden. Karýn aðrýlarýyla geçirdiðim, bitmek bilmeyen, uzun, karanlýk gecelerden sadece birisi bu. Ne zaman annem odaya yatmaya gelir, iþte o zaman ben uykuya kucak açardým sýcacýk... |
|
544
|
|
|
|
Kalbimiz kabullenebilecek mi onun ardýndan geleni? |
|
545
|
|
546
|
|
|
|
Ýnsanlar ektiðini biçmez mi dersiniz? |
|
547
|
|
|
|
Ýnsan, kendisinin tanýmadýðý bir çok gölgeyi büyütüyor içinde. |
|
548
|
|
|
|
Mutfak kapýsýyla, salonun kapýsýný ayýran duvarda kendimi enine boyuna verebildiðim bir ayna vardý. Yatak odasýndan salona giderken, koridorda tam karþýmda, salondan mutfaða yürürken saðýma döndüðümde yanýbaþýmda hep bakýlmaya hazýrdý.O aynaya baktým. |
|
549
|
|
|
|
Düþ mü gerçek mi anlamak zor aslýnda hayattýn da bazen düþmü gerçek mi olduðu anlaþýlmaz aslýnda. |
|
550
|
|
|
|
Iþýklarýn hepsi birden ayný anda yanýyor, yine de seslerin ve görüntülerin saðlayabileceðinden öte, daha çok seyircilerden kaynaklanan bir coþkunluk bütün binayý kaplýyor. |
|
551
|
|
552
|
|
|
|
"...sanki beni fark etmis, hatta basýndan beri orada oldugumu biliyormus gibi oldugum yere dönüyor. “Ne oldu? Ne var?” diyor. Cevap veremiyorum. Benim kendime sordugum sorularý bu kez o bana soruyor. Hiç” diyorum. “Hic birsey olma |
|
553
|
|
|
|
Dur gitme bekle biraz. Sana ait hiçbirþey kalmasýn bende. Al götür yüreðimi. O hiç benim olmadý ki ... |
|
554
|
|
|
|
“ Baba ,” diye usulca sözünü kesti ; “Büyüdüm.” Yorganý çenesine çekti , “Masalsýz da uyurum. Yorulmasan?” Yorganý azýcýk daha çekse gözleri örtülecekti. “Öksürüyorsun. Alýk Balýkçý’yý kesip kesip öksürüyorsun. Üstelik yarýn erkenden açýlacaðýz.” Gülümsedi , “Ben kendim uyurum.” Yutkundu , “Yani sen... sen istersen...” |
|
555
|
|
|
|
Aþk tufaný içindeyim batýyorum sulara |
|
556
|
|
|
|
Ah babaanne. Ne çok çektirdin bize. Hele anneme yaptýklarýn. Ne yaman kadýnmýþsýn babaanne. Hani þu devlet gibi kadýn dediklerinden. Gözlerini söylüyor herkes. Ben de çok korkardým onlardan. Kýzdýðýn zaman bir bakýþýn yeterdi. Söze gerek yoktu... |
|
557
|
|
|
|
SAVAÞSIZ VE BARIÞ DOLU BÝR DÜNYA HAYALÝYLE YAZILMIÞTIR |
|
558
|
|
|
|
Çýldýrmýþsýn ama dediðin de hoþuma gitti. Öyleyse , özgürlüðü muþtula bana. Haydi... |
|
559
|
|
560
|
|