• İzEdebiyat > Öykü > Bireysel |
541
|
|
|
|
düşüncelere dalıyorum çoğu zaman. düşünmeyi seviyorum. çözümü bulmak için değil. nefes alırsın ama amacın yaşamak değildir mesela. onun gibi. |
|
542
|
|
|
|
Annem alelacele üstümü değiştiriyor, ben dışarıdan gelen araba kornalarıyla, arkadaşlarımın çığlıklarını duydukça telaşlanıyordum. |
|
543
|
|
|
|
Devrim tüm kulakları tırmalarcasına yayılıyordu bütün gökyüzünebütün kulaklara ve kalblere |
|
544
|
|
|
|
İnsanlar ektiğini biçmez mi dersiniz? |
|
545
|
|
|
|
İnsan, kendisinin tanımadığı bir çok gölgeyi büyütüyor içinde. |
|
546
|
|
|
|
Düş mü gerçek mi anlamak zor aslında hayattın da bazen düşmü gerçek mi olduğu anlaşılmaz aslında. |
|
547
|
|
|
|
Kalbimiz kabullenebilecek mi onun ardından geleni? |
|
548
|
|
|
|
Her çocuk gibi ben de çok korkardım yalnız gecelerden. Karın ağrılarıyla geçirdiğim, bitmek bilmeyen, uzun, karanlık gecelerden sadece birisi bu. Ne zaman annem odaya yatmaya gelir, işte o zaman ben uykuya kucak açardım sıcacık... |
|
549
|
|
|
|
Mutfak kapısıyla, salonun kapısını ayıran duvarda kendimi enine boyuna verebildiğim bir ayna vardı. Yatak odasından salona giderken, koridorda tam karşımda, salondan mutfağa yürürken sağıma döndüğümde yanıbaşımda hep bakılmaya hazırdı.O aynaya baktım. |
|
550
|
|
551
|
|
|
|
Işıkların hepsi birden aynı anda yanıyor, yine de seslerin ve görüntülerin sağlayabileceğinden öte, daha çok seyircilerden kaynaklanan bir coşkunluk bütün binayı kaplıyor. |
|
552
|
|
|
|
Dur gitme bekle biraz. Sana ait hiçbirşey kalmasın bende. Al götür yüreğimi. O hiç benim olmadı ki ... |
|
553
|
|
|
|
"...sanki beni fark etmis, hatta basından beri orada oldugumu biliyormus gibi oldugum yere dönüyor. “Ne oldu? Ne var?” diyor. Cevap veremiyorum. Benim kendime sordugum soruları bu kez o bana soruyor. Hiç” diyorum. “Hic birsey olma |
|
554
|
|
555
|
|
|
|
“ Baba ,” diye usulca sözünü kesti ; “Büyüdüm.” Yorganı çenesine çekti , “Masalsız da uyurum. Yorulmasan?” Yorganı azıcık daha çekse gözleri örtülecekti. “Öksürüyorsun. Alık Balıkçı’yı kesip kesip öksürüyorsun. Üstelik yarın erkenden açılacağız.” Gülümsedi , “Ben kendim uyurum.” Yutkundu , “Yani sen... sen istersen...” |
|
556
|
|
|
|
Aşk tufanı içindeyim batıyorum sulara |
|
557
|
|
558
|
|
|
|
SAVAŞSIZ VE BARIŞ DOLU BİR DÜNYA HAYALİYLE YAZILMIŞTIR |
|
559
|
|
|
|
Ah babaanne. Ne çok çektirdin bize. Hele anneme yaptıkların. Ne yaman kadınmışsın babaanne. Hani şu devlet gibi kadın dediklerinden. Gözlerini söylüyor herkes. Ben de çok korkardım onlardan. Kızdığın zaman bir bakışın yeterdi. Söze gerek yoktu... |
|
560
|
|
|
|
Çıldırmışsın ama dediğin de hoşuma gitti. Öyleyse , özgürlüğü muştula bana. Haydi... |
|