 |
 Anasayfa |
| Son
Eklenenler |
| Forumlar |
| Üyelik |
| Yazar
Katýlýmý |
| Yazar Kütüphaneleri |
 |
 |
Yeter
Orhan Bani
Þiir > Halk
O nasýl bakmadýr, yakar gözlerin, küle döndüm caným, gel bakma yeter
Bende can taþýrým, Allah kuluyum, bu nasýl dert böyle, ölümden beter
Gece uyuyamam düþümde sensin, her nereye gitsem peþimde sensin
Bil ki, ben ölürüm nedenim sensin, o nasýl bakmadýr, gel yakma yeter
Tutuldu bak dilim, söylemez oldum, kendi halimdeydim, kendimce kuldum
Ben ne arar idim, bak ki ne buldum, ben ki sevdalandým, gözlerin yeter
Sanki çöl'e düþtüm, hasreti
[DEVAMI]
|
|
|
• ÝzEdebiyat > Öykü > Bireysel |
581
|
|
|
|
|
Ülkemiz nereye gidiyor ? Çok merak ediyorum. |
|
582
|
|
|
|
|
“Evet, diþi kadýn demek. Bunun kanatla da ilgisi yok. Düþeceksin!! ” Sesi yumuþadý, “Kadýn martý...”
Gülümsemeye çalýþtý ; “ Martý kadýn... Son martý...” |
|
583
|
|
|
|
|
Hata yapmaya deðil, tekrar Muðla'ya yerleþmek için baþlardým yaþamaya |
|
584
|
|
|
|
|
Tam küçük bir sahil kasabasýnda uzun ve sýcak bir günün ardýndan kahve falýna bakan kýzý ve anlattýðý sönmüþ yýldýzlara ait hikayeyi anýmsamaya baþlayacaktý ki, içi geçti ve drin bir uykuya daldý. |
|
585
|
|
|
|
|
Gözleri zarftaydý. ‘Adý , soyadý , caddesi , sokaðý , numarasý... Týpa týp... Mektup benim sayýlýr. Gönderilmemiþ de olsa...’ Yapýþtýrýlmamýþ oluþu iþi— ‘Yapýþtýrýlmýþ olsa da açardým. Kim olsa açar. Suç mu? Suçmuþ demek ki, baksana. Ýster misin bir gün önce dönsün; daha erken dönsün ; bugün , þu an dönsün. Ne yapacaðýmý belirlemeden beni hazýrlýksýz yakalasýn! Yo ; ne yapacaðým belli de sonucunu kestiremiyorum.’
|
|
586
|
|
587
|
|
|
|
|
Yaklaþýyordu. ‘Dilerim evdedir. Üç mektup!! Olacak þey deðil.’ Son birkaç yýlýn en mutlu gününü yaþýyordu. Az sonra onu görebilecekti. Düþledikçe adýmlarý sýklaþýyor , onun sevineceðini de düþünmek ... |
|
588
|
|
589
|
|
|
|
|
"Dün gece -Olaðan Þüpheliler-i izledin mi?", "Oðuz Atay'ýn günlüðünü
bitirdin mi?" gibi arka arkaya sorulmuþ ve tartýþma yaratmaya yönelik soru-
lara "Haydi çabuk,sonra konuþuruz" ortak yanýtýný vermesine bak |
|
590
|
|
|
|
|
Birkaç giysi dolap baþlýðý altýnda sýralanmýþtý. Masa kolaydý da üzerindekilerini yazarken azýcýk oyalanmýþlardý. Perdeyle ayrýlmýþ bölüme geçerken üyelerden biri, 'Sýra ikinci vagonda,' demiþ; demesiyle yanaklarý allanmýþ, kimse de gülümsememiþti. Delikli taþýn yanýndaki musluða eðretice baðlanmýþ hortum, ucundaki süzgeçle duþ görevini üstlenmiþti. |
|
591
|
|
592
|
|
|
|
|
Yüreðinde kýr bahçeleri,zemheri olsa da mevsim,kýraðý da düþse ansýzýn gözlerine;sevdalar rüzgar gibidir ne kadar kapatsanda gönül kapýný sýzar hücrelerine.. |
|
593
|
|
|
|
|
Küçük bana, büyük imtihan |
|
594
|
|
|
|
|
insanlar bazen yalnýz kaldýklarýný sanarlar, halbuki yalnýzlýktan haberleri yoktur, çünkü gerçekten yalnýz biri, kalabalýðý bilemez. |
|
595
|
|
|
|
|
Sanki bu cehennem ülkesinde hayat onu köþeye sýkýþtýrmak istiyordu ve köþeye sýkýþtýrýlmýþ bir boksör gibi ha bire yumruklayacaktý, dengesini kaybettirip onu nakavt edecekti. |
|
596
|
|
597
|
|
|
|
|
istanbulda yaptýðým vapur yolculuklarýnda gördüðüm insanlarýn betimlemeleri. |
|
|
|
