DÝNSEL AÇIDAN SÜNNET
Eski Antlaþma olarak bilinen Tevrat’ta sünnet emri açýkça ve birçok yerde geçtiði halde (Tevrat, Yaratýlýþ 17. Bölüm) Kuran’da böyle bir emir yoktur. Yeni Antlaþma Ýncil ise Musa þeriatýna göre sünnet olmanýn gereksiz bir kölelik olduðuna dikkat çekmekte, þeriat kurallarýna uyanlarýn ve þeriata göre sünnet olanlarýn lanet altýnda olduðuna vurgu yapmaktadýr. Ýncil’de þöyle der:

“Þeriatýn gereklerini yapmýþ olmaya güvenenlerin hepsi lanet altýndadýr. Tanrý katýnda hiç kimsenin Þeriat ile aklanmadýðý açýktýr. Çünkü iman ile aklanan yaþayacaktýr. (…) Öyleyse nasýl oluyor da bu deðersiz, etkisiz, ilkelere dönüyorsunuz? Yeniden onlarýn kölesi mi olmak istiyorsunuz? (...) Mesih bizi özgürlük için özgür kýldý. Bunun için dayanýn. Bir daha kölelik boyunduruðunu takýnmayýn.” (Ýncil, Galatyalýlar 3: 1, 10-12)

Ýncil ilk Hristiyanlar arasýnda Yahudiler gibi sünnet olmayý savunanlarý “ köpekler, bozguncular, asi, boþboðaz kiþiler” gibi aðýr sözlerle suçlar:

“Kötülük yapan o adamlardan, o köpeklerden sakýnýn; o sünnet bozguncularýndan sakýnýn! (…) Çünkü asi, boþboðaz, aldatýcý birçok kiþi vardýr. Özellikle sünnet yanlýlarý bunlardandýr. Onlarýn aðzýný kapatmak gerekir” (Ýncil, Filp 3:2; Titus 1:10,11)

Yani görüldüðü gibi dinsel kitaplar arasýnda bir uzlaþma, uyum ve orta yol yoktur.

Ýslam ilahiyatçýlarýna göre bir emrin Kuran’da yazýp yazmamasý pek o kadar önemli deðildir, çünkü onlara göre dinin referansý sadece Kur'an deðil, fýkýh, icmâ, kýyas, maslahatý mürsele, hadis ve örf gibi Ýslami kaynaklardýr. Bu baðlamda, sünnet de bu kapsamda incelenebilir. Örneðin, Muhammet bir hadiste fýtrattan (doðasý gereði) olan beþ eylem arasýna sünneti de katmýþtýr:

"Sünnet olmak, etek týraþý yapmak, koltuk altý tüylerini kesmek, býyýðý kýsaltmak ve týrnaklarý kesmek." (Beyhaki, Essünenül Kübra, 1/149)

Ýlahiyatçýlara göre bunlarýn sýralamasý farklýlýk gösterebilmekte ama adý geçen bu beþ eylemin fýtrattan olduðu konusunda ihtilaf yoktur. Fýtrat “yaratýlýþ, doðal, karakter, huy, hilkat ” gibi anlamlara gelir. Yani, bu anlayýþa göre sünnet olmak týrnak kesmek gibi doðal ve yaratýlýþ gereði bir eylem olup insan olmanýn, dolayýsýyla Müslüman olmanýn gereðidir. O halde, Ýslam’a göre sünnet olmak erkekler için fýtratlarýnýn gereðidir. Ayrýca, sünnet olmak Ýbrahim’den bu yana gelen bir uygulama olduðundan ve Muhammet de Ýbrahim’in dinini öðrettiðinden (Bakara 135) Kuran’da yazýp yazmamasý bir ölçüt teþkil etmese gerek.

Prof. Yaþar Nuri Öztürk, Abdülbaki Gölpýnarlý ile Diyanet Ýþleri’nin Kuran çevirisinde “sünnet” sözcüðü metnin hiçbir yerinde geçmez. Sadece Diyanet çevirisinde 2 kez dipnotlarda (20.ci ve 52.ci) söz edilir. Dipnotlarda geçen sünnet sözcüðü de penise yapýlan cerrahi sünnet operasyonuyla ilgili olmayýp, burada sünnet ile kastedilen Muhammet’in eylem ve söylemleridir. Prof. Süleyman Ateþ ile Elmalýlý Hamdi Yazýr çevirilerinde de bir tek Hicr Suresi 13 ayetinde geçen “sünnet” sözü de cerrahi eylemi kapsamaz.

SÜNNETÝN RÝSKLERÝ
Sünnetin Yahudilik öncesi çok eski bir putperest geleneði olduðu ve köleci toplumlarda hem kadýnlar, hem de erkeklere uygulandýðý bilinmektedir. Filozof ve Yahudi dinbilimci Rambam (Maymonides) sünnettin amacýnýn insanýn cinselliðini zayýflatmak olduðunu ileri sürer ve doðadaki canlýlar için böyle bir “düzeltme” nin gereksizliðine dikkat çeker. O halde, niye hayvanlarda sünnet olayý yoktur?

Psikanalitik bir yaklaþýmla, sünnet bir yerde çocukta psikoseksüel geliþim aþamalarýndan olan fallik dönemden ergenliðe geçiþte cinselliðin dengelenmesi, cinsel organlarýn salt zevk deðil fakat ayný zamanda acý veren organlar olarak da bilinçaltýna kaydedilmesi için toplum tarafýndan öngörülen bir uygulama olduðunu söyleyebiliriz.

Bu durumda erken yaþlarda yapýlan sünnet, bireyin ruhsal ve beyinsel geliþiminde zevk duygusunun acý ile birlikte kodlanmasýyla sado-mazo eðilimlerin, cinsel sapmalarýn artmasýna, ereksiyon sorunlarýna yol açabilmekte ve böylece ileri yaþlarda saðlýklý bir cinsel yaþam sürdürülmesini engellemektedir. Bunun sonucunda toplumda cinsel içerikli suç oranlarýnda artýþlar olabilmektedir.

Kuþkusuz, sünnetin zararlarý olduðu gibi faydalý ve zorunlu olduðu durumlar da olabilir. Fimozis gibi ürolojik hastalýklarda sünnet derisinin ameliyatla alýnmasý gerekli görülebilir. Apandisit veya bademciklerin týbbi açýdan bir tehlike oluþturduðunda nasýl ki alýnmasý gerekli ise, ayný þekilde sünnetin de herhangi týbbi bir gereklilik olduðu takdirde –dinsel gerekçelere baþvurulmadan- yapýlmasýnýn uygun olacaðý kanýsýndayým.