UYARI: Bu hikâyede adý geçen yer, kiþi, inanç, kâvim (etnisite) ve tanrý adlarý tamamen hayal ürünüdür. Ýþin tuhafý, gerçekte de bazýlarýnýn öyle olma ihtimali vardýr. Ama ihtimal dâhilinde olmayan þey, burada yazýlanlardan dolayý hakkýmda yasal iþlem yapýlabilirliðidir.

Tüm benzerlikler tesadüfîdir. Aynen, evrendeki tüm “oluþlarýn” tesadüfiliði gibi…


Özet: Piyasaya yeni çýkan Ýbrahim Tatlýses, ismi ve soyadý diðer bir türkücününkiyle ayný olduðu için medyanýn kopardýðý gürültüden ve tartýþmalardan yorulmuþtur. Bu nedenle bir tatile çýkmaya karar verir. Mýsýr’a, eski Mýsýr Medeniyeti’nin kalýntýlarýný görmeye gider ama bu sadece mekân deðil ayný zamanda bir "zaman" yolculuðu olacaktýr.

Televizyonda hakkýnda yine bir haber vardý. Programýn adý “Pazar Neþelendiricisi” idi ama sunucunun söyledikleri onu neþelendirmekten uzaktý. Sonuçta adýný ve soyadýný belirleyen kiþi kendisi deðildi. Kendinden önce piyasaya çýkan türkücüyle olan isim benzerliði tamamen tesadüftü. Ona kalsa adýný Müslüm soyadýný Gülses koyardý. Gerçi bu da sorun olabilirdi.
Bir an, tüm bunlardan uzaklaþmak istedi ve uzaktan kumanda ile kanalý deðiþtirdi. Þimdi en sevdiði kanal vardý aptal kutusunda… Discovery Channel… Belgeselleri severdi. Özellikle hayvanlý olanlarý... Zaten “hayvanlý” tüm filmleri severdi. Fakat þimdiki belgesel, Eski Mýsýr medeniyeti ile ilgiliydi.
Oraya gidebilirdi… Albümü iyi satmýþtý ve bir tatili hakketmiþti. “Mýsýr Medeniyeti…” diye düþündü. Oraya gitmeliydi. Zaten menajeri de biraz medeniyet görmesini tavsiye etmiþti. Gerçi bunu sinirli bi þekilde söylemiþti ama O, otel odasýnda kuzu çevirme yapmakla, farklý medeniyetleri görmek arasýndaki alakayý anlayamamýþtý.

Bu sýrada Eski Mýsýr’da… (MÖ. 1200 civarý 2.Ramses dönemi)
II. Ramses’in ordusu, Hititlilerin ordusu karþýsýnda çok zorlanmýþtý. Hatta yok olmanýn eþiðine gelmiþlerdi. Bu durum eskiden, yok olmanýn eþiðine gelen ordunun yok olmasýyla sonuçlanýrdý ama bu sefer, tarihte ilk kez, farklý bir þey olmuþtu. Ona KADEÞ adýný verdiler. Bu, ilk yazýlý barýþ anlaþmasýydý. II. Ramses savaþ alanýndaki itibar kaybýný, yeni ve büyük inþaat projeleriyle geri kazanmaya karar verdi. Çünkü “Binaya bak ne büyük?” diye düþünen insanlarý yönetmek, “Bu nasýl tanrý? Savaþta yenildi.” diye düþünenleri yönetmekten daha kolaydý. (G.A. P. Projesiyle ne ilgisi var? Siz de yani, bazen çok “þey” oluyorsunuz!)
Fakat gereken devasa iþgücünü bulamadý. Bu sorunu halletme görevini, sað kolu Baþrahip Ýmantep’e verdi. Baþrahip Ýmantep büyülü güçleri olan bir rahipti. Gücünün kaynaðýný atalarýndan alýyordu. O, efsanevi Baþ Rahip Ýmhotep’in soyundandý. Ýmhotep, piramit þeklinde mezar yapma fikrini bulan ve bizzat inþaatý gerçekleþtiren kiþiydi. Ýmantep de çok yetenekliydi. Mesela farklý dilleri konuþmasýný saðlayan güçleri vardý. Zaten bu yüzden, ayný zamanda Ýmparatorluðun Diplomatý idi. Kadeþ anlaþmasý fikri de ondan çýkmýþtý.
Ýmantep o sýrada, zaman yolculuðu üzerinde çalýþýyordu. Bulduðu kara maddenin (ki bu bizim bildiðimiz anti-madde dir) bunu yapabilecek güçte olduðunu keþfetmiþti. Onun deyimiyle "uzaya açýlan bir tünel" yaratacak kadar güçlüydü. Ki biz bugün buna Bükülmüþ Uzay veya Kurtçuk Deliði diyoruz. Ardýndan Firavun ona bu görevi verince aklýna dâhiyane bir fikir geldi. Bu tünelden geçecek ve geleceðe gidip gereken iþgücünü oradan saðlayacaktý.


Bu sýrada þimdiki zamanda II. Tatlýses Residance’da…
Ýbrahim Tatlýses, kararýný verdi ve valizini hazýrlamaya koyuldu. Temiz iç çamaþýrlarýný “Birgün lazým olacaðýnýzý biliyordum!” diyerek valize yerleþtirdi. Fakat Mýsýr hakkýnda pek bilgisi yoktu. Evindeki kitaplýðý kýsa bir aramadan sonra buldu ve ansiklopediye baktý, iç çamaþýrlarý için söylediði þeyi tekrarlayarak…

—Bakalým. Mýsýr? Aha burda; “MÖ. 3000 yýlýnda MENES tarafýndan kurulmuþ bir medeniyettir.”
O sýrada, medeniyet kelimesinin anlamýna bakmak aklýna geldi, menajerinin neden ona sinirli bir þekilde “Medeniyet görmelisin!” dediðini anlamak için…

—Medeniyet… Ýþte burda; “Çaðýn gerektirdiði bilgi ve görgüler bütünü…”

Bu taným, onun bildiði anlamdan farklýydý. Bu kelimeyle ilk kez karþýlaþtýðý þiire bakmaya karar verdi. Bunun için, ona müzik kariyerinde çok yardýmý dokunan Lise 1-2-3 Müzik kitabýnýn ikinci sayfasýný açtý.

—Ýþte… “Medeniyet dediðin tek diþi kalmýþ canavar!”

Kafasý iyice karýþmýþtý. Dolayýsýyla, Kördüðüm’ü bir kýlýç darbesiyle kesip atan adamýn yaptýðýný yaptý ve kafasýndaki karýþýklýðý kesip attý.
Bir saat kadar sonra uçaktaki yerini almýþtý. Uçmayý pek sevmezdi. Küçükken köyde yaptýðý uçuþ denemesi, koluna baðladýðý tavuklarýn ölümüyle sonuçlanýnca “uçma” fikri cazibesini yitirmiþti.
Her zamanki gibi (hostesle çeþitli konularda tartýþmayý ve pilotun yaptýðý herþeyi, hatta daha iyisini yapabileceði konulu nutku içeren) bir yolculuktan sonra Mýsýr Ýnternati_nal Hava Alaný’na indiler. Bir þeylerin (muhtemelen “O” nun) yokluðunu hissetti. Aslýnda havaalanýnýn giriþinde bulunan (tabi gelen yolcular için “çýkýþýnda bulunan”) tabeladaki, eksik “O” harfinin hikâyesi oldukça ilginçtir. Ama þimdi konuyu daðýtmayalým…
Oteline yerleþen Ýbo (bundan sonra böyle geçecek) otelin giriþindeki turist grubuna katýlmaya karar verdi. Mýsýr’ýn Gizemleri adýndaki tur, develer üstünde yapýlan bir turdu. Gerçi bir önceki tura katýlanlar gizemli bir þekilde kaybolup, Mýsýr’ýn Gizemlerine bizzat katýlmýþlardý ama diðer turistler bunun sadece kötü þans olduðunu düþünüyorlardý.
Ýlk gidecekleri yer, artýk pek gizemi kalmayan Giza platosundaki Keops piramidiydi. Tamamen kayadan oluþan bir þey ne kadar gizemli olabilirdi ki...
Vardýklarýnda güneþ batmak üzereydi. Turist rehberi, kafileyi toplamak ve yakýnlardaki gece kulübünden bozma yere götürüp, kültürlerinin, içki ve dans ile ilgili kýsmýný tanýtmak için harekete geçmiþti ki yakýnlarda gizlenen bir grup gizemli adam aniden ortaya çýktý. Kýsa süren bir arbede sonunda, turistlerin hepsi paketlenmiþti. Rehberleri, bir süredir yaþanan kaçýrma olaylarýnýn son kurbanlarý olduklarýný turistlere açýkladý. Etrafta, yardým isteyebilecekleri kimse yoktu. Bu nedenle onlarý kaçýranlar, aðýzlarýný baðlamamýþlardý.
Ardýndan ekibin baþý olduðunu hemen anlayabileceðiniz, pelerinli bir adam yaklaþtý. Bu Ýmantep’ti. Ýbo’nun yanýna yaklaþtý. Nedense, onda kendini yakýn hissetmesine neden olan bir þey vardý. Ardýndan cebinden çýkardýðý mavi taþlý, tasmaya benzeyen þeyi kendi boynuna takýp konuþtu. Bu þey aslýnda ses dalgalarý halindeki kelimeleri, karþýsýndaki kiþinin beynindeki kavramlarla eþleþtiren bir simultane çeviri cihazýydý. Tabi ayný zamanda karþýdan gelen ses dalgalarýný, onu takanýn beynindeki kavramlarla eþleþtiriyordu. Bir aile yadigârýydý. Ýlginç bir hikâyesi vardý. Onu ilk kez bulan kiþi yani büyük büyük büyük büyük büyük ve muhtemelen biraz daha büyük babasý, bu þeyi bir kaza alanýnda bulmuþtu. Uzaydan inen ýþýklý bir tapýnak, yere çarpýp patlamýþtý. Büyükbaba da kaza alanýnda yerde yatan tuhaf yaratýklardan almýþtý onu…

— Beni dinleyin ey zavallýlar! Þimdi sizi kendi zamanýnýzdan alýp, ölene kadar çalýþmanýn daha anlamlý olduðu bir inþaata götüreceðiz. Ýçinizde inþaattan anlayan var mý?
Ýbo, bir inþaatta keþfedilmiþti. Gerçekten de isim benzerliði olan türkücüyle, geçmiþleri de benziyordu. Yani “fazla” ortak yanlarý vardý. Ýnþaatta geçen geçmiþinden utanmadýðý için öne çýktý. Daha doðrusu, el ve ayaklarý baðlý olduðu için öne süründü:
—Ben inþaatta çalýþtým.
Baþ Rahip Ýmantep, sonunda inþaattan anlayan birini bulduðuna sevindi. Zira ilk kaçýrdýklarý grup Japonlar’dan oluþuyordu ve kâðýttan duvarlar, dev kayalarý taþýmak için uygun deðildi. Ayrýca iyi dövüþmeleri sorun çýkarýyordu. Gerçi elleriyle biþeyleri kýrabilmeleri avantajdý ama “elektronik” dedikleri þeylerle uðraþmalarý iþ verimini düþürüyordu. “O halde iþimize yararsýn!” dedi Ýmantep ve ekledi;
— Þu arkanýzda duran pramidi kimin inþaa ettiðini biliyor musunuz? SÝZ!
Bunu söyledikten sonra koca bir kahkaha attý…
— Ýnþaasýnda 10.000 kiþi çalýþtý ve yakýnda sayý biraz daha artacak. Ama merak etmeyin. Çalýþmanýz boþa deðil. Bu pramit, ÝNSAN-TANRI KEOPS’un ölümsüzlüðe açýlan kapýsý olsun diye yapýlmýþtýr. Aynen II Ramses’in ki gibi…
O sýrada Ýbo, izlediði belgeseli hatýrladý ve þöyle dedi;
---Belli ki iþe yaramamýþ!
— Ne dedin sen! Bunu nasýl dersin? Aptal þey! Söyle bakalým gelecek insaný, öyleyse içersi neden boþ? Neden II. Ramses’ gelecek yaþamý için býraktýðýmýz tüm eþyalar ve kutsal vücudu yok? Demek ki ikinci hayata kavuþtu ve piramitten çýktý.
—Evet, çýktý ama tahta sandýklar içinde! Ulaþtýðý yer ise ölümsüzlük deðil LOURE müzesi.
—Seni gibi yalancý!
Dedi Ýmantep… Kýlýcýný çekti. Tam kafasýný uçuracaktý ki turist rehberinin elindeki broþürü gördü. Onu aldý ve dikkatle baktý. Ýnanamadý. Bu O idi; II.Ramses... Onun eþyalarý ve ölmeden önce hazýrlattýðý lahit karþýsýndaydý. Hatta mumyalanmýþ cesedinin yüz yapýsý ve burnu týpa týp aynýydý.
Bir an ne düþüneceðini bilemedi. Noel Baba’nýn aslýnda bu günkü Türkiye’de yaþamýþ bir aziz olduðunu ve kýrmýzý giymediðini öðrenen bir çocuktan bile beterdi hali. Tüm inançlarý boþ muydu? Firavun; tanrý, hiç deðilse yarý/tanrý bile deðil miydi? Bunca insan piramitleri, tapýnaklarý inþaa etmek için boþuna mý ölmüþtü. Ýnançlarý, iktidarýn güç kullanmasý meþru gösteren bir saçmalýk mýydý? Þaþkýnlýkla rehbere sordu:
—Yani siz, buraya hacý olmaya gelmediniz mi?
Turist rehberi cevap verdi;
—Hayýr. Sizin Firavunlarýnýz müzelerde turistik eþya, tapýnak ve piramitleriniz eðlence yerleri olarak kullanýlýyor. Ne yani bizden önce kaçýrdýðýnýz turistler söylemedi mi?
— Ýnþaat alanýna gidene kadar aðýzlarý kapalýydý. Ýnþaat alanýnda da zaten konuþmak yasaktýr. Zaten kim onlara inanýr dý ki. Ben, þu anda bile inanamýyorum…
Ýbo merakla sordu;
—Ne oldu þimdi?
Ýmantep, kararlý bir þekilde ayaða kalktý.
—Madem hepsi bir kandýrmacaydý, madem tüm medeniyetimiz bir yalandan ibaretti o halde onu deðiþtirmek bana düþer… Benim atalarýmýn fikriydi tüm bu saçmalýklarý inþaa etmek. Anlaþýlan o ki Ýmhotep hata yapmýþ. O halde bunu düzeltmek benim görevim. Bu anlamsýz tapýnmayý sona erdirmeliyiz. Köle gibi çalýþan insanlarý kurtarmalýyýz. Gelecekte kurumuþ et parçasýna dönecek ölümlüler için tapýnaklar, mezarlar yapma devri sona erdi!

Bunlarý söyleyen Ýmantep cebinden çýkardýðý Kara Taþý, havada daire oluþturacak þekilde hareket ettirerek, zamanda bir geçit oluþturdu. Ardýndan adamlarýna, Ýbo’yu da yanlarýnda getirmelerini söyledi ve hep birlikte geçitte kayboldular.
Geride kalan diðer turistler ise ertesi gün gazetelerde “Baþlarýna Güneþ Geçmekle” suçlandý ve tüm bu olup bitenlerin, Mýsýr hükümetinin turizmi canladýrmak için yaptýðý bir oyun olduðu fikri kabul gördü.

Eski Mýsýr…
Çölün ortasýndaki binada açýlan zaman tünelinden çýkanlar biraz sersemlemiþti. Gerçi içlerinden türkü söyleme yeteneði olan bir tanesi, zaman yolculuðundan önce de sersemlemiþti. Aslýnda doðduðu andan beridir süren bir sersemleþmeydi onunkisi… Ýmantep, savaþçýlarýný yanýna topladý.

—Bu güne kadar bana hizmet ettiniz. Firavunumuza da… Ama artýk serbestsiniz. Sizi özgür býrakýyorum.

Adamlar þaþýrdý ve buna karþý çýktýlar. En tecrübelileri öne çýkýp konuþtu…

—Bunu kabul edemeyiz. Artýk gerçekleri biliyoruz. Tanrý sandýklarýmýzýn, basit ölümlüler olduðunu biliyoruz. Sizinle birlikte savaþmak istiyoruz.
—Savaþmak mý? Bir savaþ olmayacak. Çünkü sistemi, þiddet kullanarak deðiþtiremezsiniz. Firavun’un huzuruna çýkýp, ona gerçekleri anlatacaðým. Topraklarýmýzý yönetmeye devam edebilir. Ama artýk insanlar köle gibi, onun mezarlarýný, saraylarýný, tapýnaklarýný inþaa etmeyecek. Okullar, barajlar inþaa edecek… Din ve devlet iþleri ayrýlacak. Biz buna layýðýz!

Askerler, rahibin isteðine uydular ve saygýlarýný sunup sessizce oradan ayrýldýlar. Sessizce bir köþede olup biteni dinleyen ve anlamaya çalýþan Ýbo lafa girdi…

—"Lâik” diyecektin. "Layýðýz" deðil "Laik"iz!
— Ýnþaatçý… Seni tamamen unutmuþtum. Heralde seni neden getirdiðimi merak ediyorsundur.
— Hakkatten beni neden getirdin?
— Senin hakkýnda planlarým var. Eðer sistemin baþýndaki Ramses, beni dinlemezse o zaman sistemin baþýný deðiþtirmem gerekecek. Bu da sen olacaksýn. Ramses’i bir þekilde devirip seni baþa geçireceðim.
—Çok meraklýysan sen geç!
—Olmaz. Ben de bu sistemin bir parçasýyým. O nedenle tamamen sistem dýþý biri gerekiyor. Bu da sensin.
—Peki, Ramses sana inanmazsa ve deðiþime yanaþmazsa, beni nasýl firavun yapacaksýn? Onu öldürmeyi düþünüyorsan, bizim zamanýmýza dönüp birkaç silah alabiliriz. O silahlar varken, öldürmeye bile gerek kalmaz. Ayaðýna iki tane sýktýn mý yola gelir…
—Olmaz. Hala ona sadýk bir ordusu var. Onu öldürürsek, tüm orduyu yok etmemiz gerekir. Bunu istemem çünkü askerler de bu ülkenin parçasý. Mümkün olan en az kayýpla deðiþim gerçekleþmeli. Hem Ramses’i direk öldürürsek, ordu da bizi öldürür ve yeni firavun, eskisi için büyük bir piramit daha yaptýrýr. Yani savaþmamýz hiçbir iþe yaramaz. Bu akþam Ramses’in huzuruna çýkýp onunla konuþacaðým. Belki tüm bunlara gerek kalmaz...

Ýbo’nun aklýna ilk kez anlamlý bir soru geldi;
—Yahu adýn ne senin? Ben Ýbrahim Tatlýses…
—Ben Baþ Rahip… Yani eski Baþ Rahip yeni devrimci ÝMANTEP!
—Antep mi?
—Ýmantep!
—Antep mi?
—Mi deðil, ÝM… Sonda deðil baþta! ÝM-ANTEP!
—Kýzma hemen yahu! Sen bana ÝBO dersin ben sana ANTEPLÝ… Madem birlikte savaþacaðýz birbirimize lakap takmamýz gerek. Âdettir.

O akþam Ýmantep, Firavun II. Ramses ile görüþmeye gitti ve tabiki geri dönemedi. Onu dinleyen Ramses, konuþmanýn ardýndan, sesini duymayacaðý bir zindana kapattýrdý. Baþ Rahibi, ona ihanet etmiþti. Sadece ona deðil tüm Mýsýr’a… Toplumu bir arada tutan inanç ve yaþam þeklini yýkmak istiyordu. Ayrýca, gelecekten gelen þeylerin tehlikeli olabileceðini anlayan Firavun, Rahibin zaman yolculuðu çalýþmalarý yaptýðý evine askerleri gönderip, herþeyi yokettirdi. Tabi bu sýrada Ýbo da yakalanmýþ ve inþaatta çalýþmak üzere götürülmüþtü.

Rahip zindanda çürür, Ýbo inþaatta ölümüne çalýþýrken bu sýrada Mýsýr topraklarýnda farklý geliþmeler yaþanýyordu. Gizemli bir yabancý, Ýbraniler’i göç etmek üzere örgütlüyordu. Bu adam (ismi “lazým” deðil ya da “kazým”) tek bir tanrýdan sözediyordu. Bu tanrý, onunla yanan bir çalý vasýtasýyla (Ýngilizler buna BURN! BUSH BURN! derler) konuþmuþtu. Ona seslenip, Ýbrani halkýný Mýsýr’dan çýkarmasýný emretmiþti.
Tabi geliþmeleri öðrenen Ramses, zaten inþaatlar için yeterli adamý olmadýðýndan, Ýbraniler’in gitmesine izin veremezdi. Bu iþi güzellikle halledemeyeceðini anlayan Gizemli adam, tanrýya yalvarýnca, Mýsýr’a 10 farklý felaket peþi sýra geldi. Tabi bu durumda Ramses, gitmelerine izin vermek zorunda kaldý.

Tüm bu karmaþa sýrasýnda, Ýmantep’in özgür býraktýðý askerlerden biri, onu zindandan kurtarmýþtý. Ýmantep, Ýbo’yu inþaat alanýnda buldu:

—Ýboooo! Vakit geldi!
—Ohooo! Antepli! Sen misin?
— Haberler iyi… Ýkinci planý uygulayacaðýz. Karýþýklýktan faydalanýp, Ramses’i öldüreceðiz ve yerine seni geçireceðiz. Yaþanan felaketlerden sonra, ordunun Ramses’e inancý sarsýldý. Þayet doðru þekilde onu ortadan kaldýrabilirsek baþka ölüme gerek kalmadan zafere ulaþabiliriz.
— E hadi gidek o zaman… Dur hele silahsýz gitmek olmaz. Þunu yanýma alayým!

Ýbo, yerde duran inþaat demirini kapar ve birlikte Ramses’in sarayýna giderler. Fakat orada deðildir. Ýbranilerden ve baþlarýndaki Gizemli adamdan intikam almaya karar veren firavun, onlarýn peþine düþmüþtür. Dolayýsýyla, Ýbo ve Ýmantep’de onun peþinden çöle doðru yola çýkarlar…

Firavun’un ve en iyi savaþçýlarýnýn, tozu dumana katarak peþlerinden geldiðini gören Ýbraniler, az ilerdeki dar vadiye doðru yolarýný deðiþtirirler. Tüm eþya ve erzaklarýný vadinin giriþine yayýp ateþe verirler. Bu onlara biraz vakit kazandýrýr. Ama girdikleri vadi, onlarý Kýzýldeniz’in kýyýlarýna çýkartmýþtýr. Köþeye sýkýþmýþlardýr. Ramses, alevlerin sönmesini bekleyip tekrardan peþlerine düþerken, Ýbo ve Ýmantep’de onlara yetiþmiþtir.

Bu sýrada Ýbo, yaþanan olaylarýn daha önce duyduðu bir dini öyküye benzediðini farkeder. Kafasýnda bir plan oluþturmaya baþlar ama bu onun için çok zordur ve zamana ihtiyacý vardýr.

Ramses ve en iyi adamlarýndan oluþan savaþçýlarý, Ýbraniler’i kýyýda sýkýþtýrmýþtýr. Ramses, kýyýmý baþlatan emri vermek için sabýrsýzlanmaktadýr. Ýmantep ve Ýbo, yakýnlardaki bir kayanýn ardýndan olaylarý izlerlerken, Ýmantep birden harekete geçer. Kýlýcýyla Ramses’e doðru koþmaya baþlar. Ama Ramses de boþ adam deðildir. Aldýðý kýlýç dersleri, onu iyi bir savaþçý yapmýþtýr. Ýmantep’in saldýrýsýný savuþturur.. Kýsa bir mücadeleden sonra rakibini yaralayýp yere düþürür. Ýmantep, omuzundaki kanama ve baþarýsýz olmanýn verdiði üzüntüyle yerde kala kalýr. Firavun, tüm düþmanlarýný ve hainleri tek seferde yok edeceði için yüzünde oluþan iðrenç sýrýtmayla dikilmektedir.
Bu sýrada Ýbo, saklandýðý yerde son kozunu oynamaya hazýrlanmaktadýr. Þayet doðru zamanda ortaya çýkarsa planý baþarýlý olacaktýr. Firavun, hainlerin kýlýçtan geçirilmesini emretmek üzere elini kaldýrýr. Tam bu sýrada gök gürlemeye, þimþekler çakmaya baþlar. Güçlü bir rüzgâr eser… Ýbo, zamanýn geldiðine karar verir ve elindeki inþaat demiriyle ortaya çýkar…

-Eyyy! Firavun ve onun savaþçýlarý! Bu insanlarý rahat býrakacaksýnýz! Yoksa karýþmam!

Ramses sinirlenmiþtir. Elinde asa ile ortaya çýkýp, onu tehdit etmek moda olmuþtur. Önce þu Gizemli adam, ardýndan da bu inþaat iþçisi kýlýklý adam... Buna bir son verecektir. Tam, askerlerine saldýrmalarýný emredecekken, rüzgâr þiddetlenir ve Kýzýldeniz köpürmeye baþlar. Ardýndan koca deniz, ikiye ayrýlýr.

Ýbo’nun zamanlamasý mükemmeldir. Tanrý’nýn, mucizesini göstereceði anda ortaya çýkmýþ ve ordaki herkese, denizi ikiye ayýranýn O olduðu izlenimini vermiþtir. Ramses’in askerleri bu inanýlmaz güç gösterisi karþýsýnda afallar. Ýþte tam da Ýnsan Görünümlü bir Tanrý’nýn yapacaðý türden bir gösteridir bu… Ramses, herþeyi kaybetmek üzere olduðunu anlar. Fakat öylesine kör ve aptaldýr ki mucizeler yaratan þeyin, Ýbo’nun elinde tuttuðu inþaat demirinden bozma asa olduðunu sanýp, Ýbo’nun üzerine hamle eder. Yere düþen Ýbo asayý elinden býrakýr.
Ýbraniler, baþlarýndaki Gizemli adamla, ikiye yarýlan denizde açýlan yoldan, özgürlüðe doðru gitmektedirler. Ama Firavun buna izin vermeyecektir. Nasýl kullanýldýðýný bilmediði asayý yukarý kaldýrýp, denizi ikiye yarýlmýþ halde tutan güç gösterisini sona erdirmeye ve kaçan Ýbranileri boðmaya çalýþýr. Fakat güç gösterisini bitirmek bir yana, gökteki bir diðer gücü üzerine çekmiþtir. Demire düþen bir yýldýrým, Ramses’in vücudunu adeta kömürleþtirir.

Herþey bitmiþtir. Ýbraniler kurtulmuþ, II. Ramses kömürleþmiþ, Ýbo bir insan-tanrýnýn yapabileceði mucizeye playback yaptýðý için yeni firavun olarak kabul edilmiþtir. Ýmantep de yaralý ama hayattadýr…

Birkaç gün sonra, sarayda…
Yaralý baþ rahip istirahat ederken içeriye bir nöbetçi girer:
—Baþ Rahip! Yüce Firavunumuz II. Tatlýses sizi ziyarete geldi.
—II. Tatlýses mi?
—Evet. Kendisine böyle dememizi istedi. Gerçi daha önce bu isimde bir firavun olmadýðý için kendisine “ikinci” demesini biraz garipsedik ama O, bu sefer ismini kendi seçmek istediðini ve bu þekilde ilerde sorun çýkmasýný engelleyeceðini söyledi.
—Hemen içeri alýn ne bekletiyorsunuz!
…
—Ohooo Antepli! Uyanmýþsýn bakýyorum!
—Demek baþardýn. Yeni firavun sensin.
—Ayýp ettin. He bu arada artýk sana Antepli demiycem.
—Ýþte bu güzel…
—Savaþta yaralandýðýna göre sana artýk GAZÝ ANTEPLÝ diycem! Hah haha hah hahah!
—Býrak þimdi bunu… Ýnþaatlardan naber? Ýnsanlara, artýk böyle saçma sapan þeyler, piramitler, tapýnaklar, inþaa etmek zorunda olmadýklarý söylendi mi? Köleler serbest býrakýldý mý? Daha mâkul bir inanç sistemi çalýþmalarýna baþlandý mý? Yani Tanrýsý, insan olmayan türden…
—Tamamdýr merak etme… Size güzel bir tek tanrý inancý uyduracaðým. Tabi Muhammed isminde biri gelip de kendi inancýný anlatýnca, onu dinlemelerini de tembih ettim. Senin þu tercüme kolyen gerçekten iþe yaradý.
—Peki geri dönmek istemiyor musun? Yani kendi zamanýna?
—Yooo. Orda zaten bir Ýbo var. Her devre, bir Ýbo yeter. Hem ayrýca burada gerçek bir ÝMPARATOR olmak varken neden dönecek miþim ki…
—O halde büyük bir kutlama yapalým.
—Sen onu merak etme! Ben bir çiðköfte partisinin hazýrlýklarýna baþladým bile.
—Çiðköfte de ne?
—Bizim medeniyetimizin önemli bir parçasý…

O anda Ýbo farketti. “Medeniyet” kelimesini ilk kez cümle içinde doðru olarak kullanmýþtý. Ve artýk emindi; Menajerinin ona, “Biraz medeniyet görmelisin!” demesi tamamen anlamsýzdý.

Sonuç olarak, II. Tatlýses kendi adýna tapýnaklar, görkemli mezarlar yaptýrmadýðý için zamanla unutuldu. Onun devri bittiðinde Mýsýrlýlar, çölde zaman baþka türlü geçmediði için tekrar eski alýþkanlýklarýna döndüler. Kocaman kayalarý üstüste koyup, hayran hayran bakmaya devam ettiler. Ýþte Eski Mýsýr’da bir zamanlar yaþanan kýsa süreli Tek Tanrý Dönemi’nin, bayýndýrlýk çalýþmalarýnýn, piramit ve tapýnak inþaasýnýn durduðu yýllarýn, insanlarýn tepsi içinde duran biþeyden parçalar koparýp yerken tasvir edildiði duvar resimlerinin ardýndaki olaylar bunlardý.

Olayýn bizim zamanýmýzdaki sonucu ise baþarýlý bir türkücünün adýný kullanarak ünlü olmaya çalýþan yeni türkücünün, aniden ortadan kaybolmasý ile ilgili ortaya atýlan komplo teorilerinden ibaretti. Gerçi tarihin geliþimi etkilenmiþti ama sonuçta bizim zamanýmýzda bir deðiþim olmadý. Zaten zaman yolculuðu teorileri ile ilgili ortaya konan en kesin gerçek, olacaklarýn deðiþtirilemeyeceðidir.

THE END