KARANLIÐIN GÖZLERÝ...

Karanlýðýn gözlerini gördüm orada
çam ormanlarýyla gürleþen dað zirvesinde
reçine kokusuydu sarhoþ eden
zirvede insanlar Tanrý' ya daha da yakýnlaþýr
ay büyür, yýldýzlar berraklaþýr.


Kimbilir kimler geçti bu patika yollardan
papatyalarý, sümbülleri, kekikleri, fesleðenleri
kimler kokladý bu kýrçiçeklerini
bu renkler serasýnda hangi rengi sevdiler
acaba yeþilin tonlarýný görmüþler miydi
avuçlarýna almýþlar mýydý omuzlarýna konan
kelebekleri, uðurböceklerini.

Karanlýðýn gözlerini gördüm orada
sahi ne renkti karanlýðýn gözleri
mavi, yeþil, menekþe, yoksa baþka mýydý
örneðin kömür karasý, ya da zifir
þöyle azýcýk eflatun olan içinde
ya da lacivertin patlýcan morunda
karanlýk ne renk olmak zorunda

Karanlýðýn gözlerini gördüm orada
zirvede Tanrý yakýndý, güneþ uzak
sadece allýmorlu, alacalýbulacalý
gölgeler vardý oynaþan ve reçine kokusu
sarhoþ eden, büyüleyen, derince burnunuza çekilen
arada kuþ sesleri karýþýyordu derinden gelen.

Karanlýðýn gözlerini gördüm orada
deniz yok, kumsal yok, martý yoktu
tekneler de geçmiyordu üstelik
sadece çam aðaçlarý var gece gece
reçine kokusu ve yalnýz geçen bir ömrün
yalnýz kalmak korkusu vardý
sesi derinlerden gelen ýzdýrap türküsü çoktu
yarýlanmýþ bir aþk, bitmemiþ bir dans kadardý.


Karanlýðýn gözlerini gördüm orada
gün ýþýmak bilmiyordu zirvede
güneþ doðar mýydý kimbilir
herþey öylesine uzak ve herþeyden yoksun
bir bakmýþsýn ki kaybolmuþsun
karanlýðýn gözlerini görmek gerek orada
güneþi anlamak ve Tanrý' ya yakýnlaþmak
avuçlarýn suçlu parantezini açarak havaya
hiç deðilse arada bir günahlardan arýnmak.

KARANLIÐIN GÖZLERÝ...
ERDEN ERKÝN...
(Uludað'ýn zirvesinde bir yaz gecesi...)