Öykü > Bireysel

nostaljik

Hayat...

O kadar çok şey yaşadık ve paylaştık ki, kısacık hayata çok şey sığdırdık biz onunla...

düşündürücü

Sonbahar

Bir bahçenin görüntüsü ile içdünyaya yapılan gezi

olumlu

Merak ve Azim

bazen istemediğiniz bişey en çok istediğiniz şey haline geliyor.elde olmadan bişeyler sizi sürüklüyor ve siz o oluyosunuz.kısaca insan istediği zaman her şey olabilir.

olumlu

Göründüğü Gibi Değil...

Neden diye sordu genç adam. Yanit basitti.
\- Sarap alacagim…
Genç adam, yanindaki kendinden biraz daha büyük olan hala oglu ile bakistiktan sonra adama döndü ve…
-Veririm ama bir sartim var…
Nedir diye sordu adam…

karışık

Evler

Ensemin keyfi bilir. Bir adım atarım deniz...bir adım atarım evciğim...bir adım atarım deniiizzzz...bir adım atarım evciğiiiimm...Hem yürür hem şarkılar söylerim...bir durur, bir bakar, birden de koşarım. İstersem. İsterim.

üzgün

Alacakaranlık

bir zaman önce yazdığım ama çok sevdiğim bir hikayeydi bu. hayatı bilmeyen birine hayatı anltamak gerekseydi neleri anlatırdım diye düşünürken çıkıveren bir hikaye...

karamsar

Samimi İtiraflar

Samimi bir itiraf. Kimim bilmiyorum her insanın içinde saklı olan yıkık harabelerinin mahzenlerinde kendi ışığımı ararken ruhumu karanlıkla boğuyorum. Aynı yanılgı farkındalık sanrısının farklılık tutkusu yaratması.

nostaljik

Tavşan

Durdum.. Yelkovanın bile akrepten gizlediği o durulması imkânsız anda.. Durdum.. Sonra bilmiyorum devam etti mi zaman. Bilemem yelkovan akrebi daha ne kadar aldattı..

olumlu

Boyalı Düşler

“ Baay...” diye el sallamasaydı , değil ayağa kalkmak kolunu bile kaldıramayacaktı. Kucağından fırça düştü. Ayağıyla boya sandığını iteledi. “Hello...” diye fısıldadı. Gözleri doldu dolacak... ‘Baay’mı demeliydi? Hangisi doğru? El salladı : “ Hello...” Onu dönemeçte yitirene dek eli sallandı , sallandı.

üzgün

Büyük Yargıç M

Sanırım tan ağarmakta. Beni yıkıntılarımın içinden çekip bir bütün halinde yere fırlatıyor N. İnfaz tarihim ikiye bölünmüş. Büyük yargıç M. hücrede fazla beslendiğimi düşünmüş olsa ki

üzgün

Karmaşa Üzerine

Her yer birbirinin bütünü gibi. Tamamlandığında daha da büyüyen bir bulmaca. Dar sokaklar, yine içimi boğarcasına üzerime geliyor. Yetilerimi her geçen gün kaybediyorum. Mukavemetim kırılıyor. Hava nedense daha da soğuyor. İnsanlar, gittikçe

üzgün

Kokteyl

“Ayyyyy içim şişti, çok duygu oldu” demiştin. Gene gülümseyip susmuştum. Gözlerim dolmasın diye çok sıkmıştım kendimi.
Şimdi sıkmıyorum. Rahat rahat doluyorlar.

nostaljik

Geçmiş Bahar Senfonisi

"Hani ay herkese gülümserken,
Mevsimler kimseyi dinlemezken...
Hani çocuklar gibi zaman nedir bilmezken,
Eskidendi, çok eskiden. "

üzgün

Son Gülümseme

...Avucunu suyla doldurdu ve yüzüne çarptı. Sudaki yansımasına baktı son bir kez daha. Hayallerindeki kız onu yalnız bıraktı gene...

Başa Dön