Öykü > Soyut

nostaljik

Kırmızı Kayıkta Mavi Deniz

Son turna akınının son gününde, son kez bindiğinde balıkçıyla, deniz gözlü, dalga bakışlı küçük oğlu kırmızı kayığa, oynaşamadı kayıkla deniz.

düşündürücü

Şizofrenik Öyküler-6

Bunu düşündü ağaçtaki ardıç kuşu, ama gene bilmedi ve bir müddet sonra unuttu ne düşündüğünü ve kanat çırpıp güneşe doğru uçtu. Ardında tomurcuklanmış bir ağaç vardı, o yükseldikçe küçülüyordu ağaç. Uçtu en yükseklere kadar uçtu. Ve sonra tomurcuktan bir

üzgün

Gitmese ölecekti…

Ellerimin içinde oldu değişimin. Gözlerimin önünde. Sabun eridikçe küçülür ya, sen eridikçe çoğaldın, yeni şeyler yazdıkça, ürettikçe arttın. Biliyordum adım adım gittiğini. Benden, bizden uzaklaştığını, her geçen gün farklılaştığını korkarak görüyordum;

karamsar

Günışığı

Anlayamadım, sizin onbeş günlük senelik izniniz mi var? O zaman mı hoplayıp, zıplayıp, metliyorsunuz günışığında?

üzgün

Sokak Lambaları

Dün İzmir'e kar yağdı… Yağan karın altında dolaştım bir süre... Üşüyen bakışlarımda hayallerim yandı. Geriye toplayamayacağım kadar fazla kül kaldı. Üzerini kar örttü. Yürüdüm...

karamsar

Kış'a Düş - Tüm

Buzlu camların ardından bakmaya çalıştı yaşama;
gördüğü yalnızca minik kristal taneciklerdi, kokusunu duydu soğuğun, bir kış gecesi rüyasında yaşanıp bitti herşey, karda duran izleri silindi, beyaz ölüm yaklaştı ve fısıldadı kulağına; yarın yeni bir gün

karamsar

Öyle Bir Şey...

Bir sigaranın göklere süzülen dumanı gibi geçicidir artık gülüşler, ama ciğerlere oturan katran kadar kalıcıdır yara izleri... /

üzgün

Aşk Mektubu

Aşık olmaya ne kadar da hazır olduğumuzu bilmelisin demişti dedem. Ve anlattığı aşk masallarında, hep kendimi aradığımı, şimdi biliyorum.

karamsar

Muammalar

büyüme sürecinde insanların karşılaştığı zorlukları aşmak için seçtiği yollar... bazen yanlışlığı bazen doğruluğu ve bunların sonuçları ile yüzleşme çabaları...

Başa Dön