Koridor
öyle boşlukta hissediyordum ki kendimi. bişeylerle doldurulmalıydı ya da boşluk beni boğmalıydı...
gerçek bir olay birinin başından geçen ve onda derin izler bırakan bir daha yaşamak istemediği bir olay..hayatın yaşamaya değer olduğunu bilen biri iyi biri kötü bi insan bunlarda kahramanlar
Küçücük düşlere sığamayacak kadar büyüktü ve onun kadar büyük düşler de yoktu hiç. Bir öpücük kondurdu karanlığın kör gözlerine… İşte böyle başladı yolculuk düşsüzler ülkesine.
Alçak basamaklar, geniş uzayan bir yol. Aramaya çıktı dibe ittiği düşünülen her şeyi. Bir elinde oltası bir elinde verilen öğütleri ile.
İçsel savaşında kişiliklerine yenilip duran biri belki bir deli. Ne demek istiyorum? Herkes içindeki sesle tartışabilir bu hepimizin deli olduğunu mu gösteriyor? Yapma gayet iyi biliyosun, deliliğin övünülecek bir yanı var...
verdiğim savaştan bile habersiz, bir savaşın içindeydim aslında. yendiğini sanarken, hep yenilen tarafta olan.
Bir kaç kelime bulup, bunları kalbimin ve ruhumun derinliğindeki renklerle karıştırıp, çocukluğumdan beri kendimle taşıdığım hüznümün süzgecinden geçirerek sana seslenmek istedim.
Zaman, yitirdiğimizi sandığımız anda karşımıza çıkan bir orospudur, o herkese bir tarih yazar.
O herkesle aynı şekilde yatar, önce belleğini karartır ve sonra üzerinden yaşamın esansını çalar.
Bir rengin yoktur artık tekbaşına ve katılırsın bu karanlık
Sırt çevirdim aynalara
(Sır)rımı gözlerimden bile saklayamıyorlar işte...
Herşeyi öğrendi kalbim...
Şiirlerde gizlenmiş bir imgedir sevgili
Kendini ararken dizelerde
Bata çıka yaşıyoruz. Ruhumuz dalıp gidiyor bir oraya, bir buraya. Sonra bir bakıyoruz ki bambaşka bir yerden çıkıvermişiz yeryüzüne...