VE YER GÖK O GİTTİ KOKUYORDU. Keskin koku acımsı yayılganlığıyla sadık köpeklerin dünyasına gitti , burunlarından beyinlerine süzüldü , feryat figan ağladılar. Yer gök hassas duyuların korunmasız gücüyle sarsıldı . ve o duyularının keskinliğinden habersiz uluyan seslerle , acısının derinliğiyle ayağının altında devinen yeryüzüne bakakaldı......
Alnından süzülen ter damlasının içine dalarken ruhumu ve yalnızlığımı kıyıda bıraktım . Çırılçıplaktım , uyansaydım yaşayamayacaktım . Ummadığım koylarda umduğum bakışlarla vuruldum . Yaralı ve vurulu kıyıya döndüm , yalnızlığımı ve ruhumu giydim artık eskisi gibi ağırdım , ağırca bir sigara yaktım ve dumanı kendi kaderiyle başbaşa bıraktım .
Güne sessizce geri dönelim.............
Kırılgan gün usulcacık gülümsedi , yalnız yürek usulcacık kırılmış yön aldı . çakıllı yol kaygandı tuhaf bir tezat diye düşündü . çalıntıysa tezatları barındırmaktan başka çaresi yoktur diye cevap verdi sorulmamış soruya bir ses . inandı.......
KİTAP İZLERİ
Eşekli Kütüphaneci
Fakir Baykurt
Fakir Baykurt’un Vasiyeti: Kapadokya’da Bir Umut Destanı Bir yazarın son eseri, genellikle edebi bir vasiyetname niteliği taşır; kelimelerin ardında bir ömrün birikimi, son bir mesaj
İncelemeyi Oku
