BALATALARA BAKTIRSAM ÝYÝ OLACAK- 3



Çileði yedikten sonra güzel kýza ateþ bastý. Tiþört ve þortunu çýkarýp bikinisiyle kalýverdi. Davranýþlarýndaki rahatlýða bakýlacak olursa bu kýzý benim dýþýmda herkes tanýyordu. Öyle olmasa zaten genelde erkek erkeðe organize ettiðimiz raký balýk eðlencesine kabul gelemezdi. Karantina koyu açýklarýnda motorlar sustu. Herkes teknenin güvertesine çýktý. Büyülenmiþ gibi denizin derinliklerini izliyordum. Þimdi tek bir isteðim vardý. Oltamý güverteden salýp balýðýn kancayý yuttuðunu göre göre avýmý çekmek istiyordum. Önce arkadaþlarý uyardým. “Misinamýn geçtiði yere sakýn yaklaþmayýn,” dedim. O güne kadar hiç görmediðim birbirinden farklý balýklar yakaladým. Oltama Mersin, Kalkan ve Kýrlangýç bir yana kocaman bir Orfoz bile takýldý. Üstelik Karadeniz’de Orfoz olmazdý. Daha önce böylesi bir balýk bolluðunu hiç görmemiþtim. Olta ile yetinemedim. Zýpkýnýmý alýp denize daldým. Tam kýrk kiloluk bir Orkinosu gözünün altýndan vurdum.

Fadýllý köyünde kadýnlar bahar akþamlarý kapurcak piþirirler. Kenger dikeninden Þevketi Bostan, ýsýrgan otundan mýsýr unuyla Tuðga piþirirler. Zeytin dallarýyla ocakta piþirilen yemeklerin soðan kokusu bütün köyü ve akþamý doldurur. Kadýnlarýn akþam telaþý ve sokaklarý saran yumuþak dumanýn dýþýnda aklým hep o leyleklerde takýlýp kalýr. Karanlýk çökmeden çatýlara dönecekler bilirim. Ama o tarlaya niye gidiyorlar? O hüzünlü ve kýpýrtýsýz bekleyiþin sebebi ne? Neden birbirlerinden uzak duruyorlar. Gecenin serini çökünce üþüyor mudur kocaman gagalarý? Hüzünlenince bizim gibi leyleklerde aðlar mý acaba?

Zýpkýn orkinosun kafasýna saplanýnca deniz birden kýrmýzýya boyanýverdi. Hayvan can havliyle saða sola kývrýlýp sýçradý. Sonra kendine gelip dibe doðru inmeye baþladý. Zýpkýna sýmsýký yapýþtým. Balýk ile birlikte ben de dibe doðru inmeye baþladým. Basýnçtan kulaklarým zonklamaya baþlayýnca çok derine inmeden zýpkýný mecburen býrakýverdim. Suyun yüzüne çýktým. Balýk elimde kaçýp lacivert sularda kayboluverdi. Elinden oyuncaðý alýnmýþ küçük bir çocuk gibi aðlamaklý arkasýndan bakakaldým. Hemen denizden çýkmadým. Yeniden o balýða rastlarým umuduyla etrafta yüzerek dolaþýp durdum. Balýðý tekneye almak kýsmet olmadý. Ölüp denizin dibini boylamýþtýr. Zýpkýný bari alabilseydik. Nerde gitti gider…

Balýktan ümidi kesip tekneye çýktýðýmda güneþ iyice eðilmeye baþlamýþtý. Denizin üzerinde hafiften ýlýk bir rüzgâr esiyordu. Arkadaþlar çoktan mangalý yakmýþ masayý hazýrlamýþlardý. Bikini kýz herkesten önce rakýsýný doldurup demlenmeye baþlamýþtý. Herkes neþeyle gülüþüp konuþuyordu. Kurulanmak ve ýslak þortumu deðiþtirmek için kamaraya inmiþtim. O sýrada bir anons duyuldu. Sahil güvenlik bizim tekneye yaklaþýyordu. Eyvah þimdi yandýk dedim. Çünkü onlar mutlaka bir eksik bulup cezayý yapýþtýrýrlardý. Zaten teknede olan herkesin gemici belgesi yoktu. Bizi limana çekeceklerinden adým gibi emindim. Ben kamaradan çýkarken sahil güvenlik gemisinin komutaný da tekneye çýkýyordu. Dikkatli bakýnca komutanýn mahallemizdeki komþulardan birinin oðlu olduðunu fark ettim. Beni görünce gelip elimi öptü. Kendisini çocukluðundan beri tanýr, severdim. “Komutaným, bizim yüzümüzden sakýn kendini sýkýntýya sokma. Neyse yanlýþýmýz gereðini yapýver. Sana bir zarar gelmesin, ben cezaya razýyým,” dedim. Sahildeki evlerden birinden þikâyet almýþ. Mangaldan çýkan dumanlar yüzünden bahçeye çýkamýyorlarmýþ. Komutan “Tekneleri biraz daha açýða alýn yeter,” dedi. Balýk ve bir bardak raký ikram ettik ama görev baþýndayým diyerek kabul etmedi. Biz onunla konuþurken gemi personelinden bir astsubay kaþla göz arasýnda mangalýn baþýna yanaþýp raký balýk ziyafetine dalývermiþti. Komutan keyfimizi kaçýrdýðý için özür dileyip tekneden indi. Askerlere emir verdi. Bize kocaman bir karpuz verdiler. “Size iyi eðlenceler. Bizim de size küçük bir katkýmýz olsun,” dediler. Sahil güvenlik gemisi gidince tekneleri açýða deðil ama ileriye sis düdüðü burnuna doðru çektik.

Fadýllý Köyünde bir akþamüzeri neredeyse iki yüze yakýn leylek bir tarlada sessizce akþamý bekliyordu. Bürüksel lahanasý tarlasýndaki milyonlarca küçük yumru onlarýn zerre kadar bile ilgisini çekmiyordu. Köyden yükselen akþam yemeði kokularýna da aldýrmýyorlardý. Hepsi baþýný önüne eðmiþ ve birbirlerine bakmýyorlardý. Duruþlarý, tarlada toplanmalarý, kýpýrtýsýzca beklemeleri kocaman bir bilmece gibiydi.

Sahil güvenlik teknesi uzaklaþýp gözden kaybolduðunda artýk güneþ batmak üzereydi. Günün son ýþýklarý adanýn yükseklerindeki tepelere ýþýktan kalýn bir çizgi çiziyordu. Bikinili güzel kýz yavaþ yavaþ sarhoþ oluyordu. Bana yaklaþtý ve yanaðýmdan öptü. “Çok tatlýsýn, kendimi tutamadým” ,dedi. Bir þey söylemeye çalýþtým ama kelimeleri bir araya getiremedim. Kýz suya atlayýp uzaklaþtý. Herkese el sallayýp kýyýya doðru yüzmeye baþladý. Kýza bak. Göz göre göre boðulacak, bir þey söyleyin,” dedim. “Boþ ver sen onu, evine gidiyor,” dediler. Geç kalýnca babasý kýzarmýþ. Kýz sahile kadar yüzebilir miydi? Hadi yüzdü diyelim bu kýz bikini ile onca sokaðý geçip evine nasýl gidecekti? Çarþýyý da böyle ýslak bikini ve saçlarýyla mý geçecekti? Kimse aldýrmayýnca ben de dertlenmeyi býraktým.

Seyfullah