Gardiyanın arkasında yürüyen iri yarı adamın nefesi iyice kesildi. Gardiyan ile göz göze geldiler.Morarmış göz çukurlarıyla esrarengiz bakışları ile yılan gibi ıslık çalarcasına onu uyardı..."Ulan dışarıda rahat durmazsınız buraya gelincede altınıza işersiniz.Çabuk yürü, haydi"
kanalizayon borusunu dinlerken şahit olduğum sinirleri bir konuşmaydı.
..İşte bir el uzanıyor duvarın köşesinden! Yeşil ve yedi parmaklı. Bileksiz çocuk eline, elin tuttuğu resme uzanıyor şimdi..
Y nin yalnız yaşayan, yenilgiye yanan yüksek yazgısının yüreğinde yatan, yalandan yakınan yalnızlığının yazgısıdır bu.
saye gibi paymal oldu gözlerim.gölgem gibi çaresiz kaldım ellerimin hareketine düşman.satırlar arsında parçalanmış yakalarımladüşmüş düğmelerimi ıslatıyorum gözyaşlarımla
ZAMAN KİRLİLİK ZAMANI, BEYAZ DEĞİL HİÇ BİR GÜVERCİN VE DOLAYISI İLE UMUTLAR SİYAHA ERMEK ÜZERE. YOLA ÇIKIŞLAR ÖLÜME GEBEYKEN., KORKUSUZ BİR YİĞİTTİ ÖLÜM GİYİNDİ ÜZERİNE HEMDE EN GRİ HALİYLE.
“yırtılan ve parçalanan bir şeyler olmalı mutlaka
hiç durmadan yırtılan ve parçalanan bir şeyler”
her neyse hoşgeldin sefa geldin. şakağımdan giren rüzgara merhaba.
... eski ve aciz durumdaki pencerelerim hem iki tanecikti, hem de giriş katında oturduğum apartmanın arka tarafına, diğer apartmanlarla çevrili, içinde tek katlı, sıradan bir evin olduğu ıssız bir bahçeye bakardı...
Rahat ol, lütuf aşağı ikinci aşamada. Şamata aşağı sanırım, meraklanma. Canım kadar duruyorum. Lağımda olsun, dün olsun püskürtülen eşyalarla ilgileniliyordu. ...
Lan dur şüpheli şahıs. Kimsin, necisin nereden geldin, nereye gidiyorsun. Çıkar lan kimliğiniNe iş yapıyorsun hemşerim. Antepten niye geldin İstanbula. Gardiyan mısın? Demek ablanı ziyarete geldin. Al lan kimliğini. Bak oğlum bura Antepe hiç benzemez. Burası İstanbul oğlum. Fazla kalma buralarda başın belaya girer. Adamı yerler, bitirirler oğlum.
Gelenler, gidenler... Her gelen giderken eski beni peşinde götürüyor. Yeni ben hep daha fazlasını istiyorum. Onlarca kriterim var artık ve hala artıyorlar. Ben hep imkansızı mı istiyorum yoksa?
yaşlanabileceğinin garantisi yoktu. zaten yaşlanmayı kim ister. götünü yıkayamayacak kadar yaşlanan insanlar tanıdım. insanın zavallılığına lanet okudum. ne boktan bir düzen içinde yaşıyorduk. bir başka acı gerçek de şu ; insan, ömrünün neredeyse yarısını uykuda geçiriyormuş. tabi bunun yanında tuvaletde, trafikte, banyoda market de, banka da kuyruklarda, hastane
hareketli bir nesneye dikkati çekti iletileri ( nedense herşey tepesindki o yuvarlakta toplanıyordu o çok önemliydi bir ismi olmalıydı.)
