Beni tamburanın tınısı, sazın kişnemesi ve ney in nefesi vurdu dostlar.!

Orta Asya'nın bu günkü görünen boyutuyla 1990 yılı sonlarına doğru tanıştık. Sovyetlerin salpa yalpa devinmesinin sonunda yıkılmasıyla birlikte duyulan özgürlük çığlıkları onları fark etmemize sebep oldu. uyuklayan gönül tamburamızın yayları kıpırdamaya aşina olduğumuz özgürlük tınısıyla çalmaya başladı.

Devlet ihalelrinde ki ayak oyunlarında daha toydular. Pek anlamazlardı. Kredili pasta nasıl ele geçirilir, devletin malı nasıl incitmeden yenilir, kubbe nasıl habbe yapılır, deveyi hamuduyla yutmanın yolları nelerdir... Para bu! Başka şeye benzemez ki! Aşığa maşukasını unutturur. Sesi çok uzaklardan bile hoş gelir. Damarlarına kadar hissedersin. Öğrendiler... Öğrettiler!

O, insanları ayırım yapmadan severdi. Hele de onlar böylesine çaresiz ve yalnızsalar... Gönül tamburasının telleri öyle delicesine çalardı ki, saçının tellerinden, ayak parmaklarına kadar nağmelerini hissederdi. İşte bu nağmeler ve duygu yükünün taşıdığı sevgi seli onu yaşama bağlıyordu.--------------------
Sibiryanın o uçsuz bucaksız steplerinde dünyaya geldiklerinde, nerede