Duygu Fırat
Anne Astığın Çamaşırlara Toprak Atıyorum
Kasım yüzlü adam, / Akortsuz bir savaş şarkısı gibi, /
Öldürmeye Saçlarımdan Başla
“Tanrı en güzel şarkısını banyo fayansında parçaladı. / Ve bir sabah sahile yeşil
Bu Mahzeni Sevmedim
Orman kokulu gelinler saçlarından sızan melekleri ölü evlerde bırakır. / Odalarda kırmızıya boyanmış
2 Kişilik Çığlık Odası
Sana seslerin olmadığı bir dünya sunuyorum. / Ve tümüyle kendinden arınmış bir ben…
Ben Kimsenin Annesi Değilim
Bir kibrit çaktım karanlığa… / Üstüme yapışan bebekleri silkeledim… /
Çöpe Atılmış Bir 14 Şubat Hediyesi
Uyandım. / Bir daha uyanmamak için Tanrıya dua ederken... /
Baktığım Hiçbir Gözde Yansımam Yok
Yıldızlar gözlerini kapadı bana, / Melekler rüyama girmez oldu, /
Müptela Sayıklamaları
Hayal kurmaya bile gücümüz yok. / Aynadaki ucubeyi görmemek için ayna kavramını yitirdik.
