Umutlarým her zaman gerçekleþmiyor, ama yine de her zaman umuyorum. -Ovid |
|
||||||||||
|
Gözlerimi alamadýðým bir manzara… Hava yavaþ yavaþ kararýyor, beklediðimiz yaðmur henüz ortalarda yok. Ýstanbul tüm güzelliði ile ayaklarýmýn altýna serilmiþ. Tam karþýmda teslimiyet duygusu ile ýþýk saçan tepeler, bir tarafýmda yorgun binalar, bir tarafýmda geçen yýllara meydan okuyan ihtiþamlý Topkapý, kafamý kaldýrdýðýmda ise gördüðüm yansýmanýn hemen arkasýnda ilk göz aðrým deniz ve Kýz kulesi... Kafamdaki düþüncelerin çarpýþmalarýna, karmaþýklýðýna inat edercesine, hava oldukça durgun, ilk baþlarda geldiðim anda hissettiðim serin havayý, belki etkisini yitiren rüzgarýn yüzünden belki de aldýðým alkolün tesirinden hissetmiyorum. - Ellerim buz gibiyken onlarý kim tutardý? diye düþünürken iç sesim ve düþüncelerim sanki mekanda yankýlanýyor. Bir bakýyorum elimi tutuyorsun… Bazen senin gerçek olmadýðýný düþünüyorum ya da hiç olmadýðýný. O zaman kiminle oturdum; sözcüklerin kaðýda döküldükleri anda ve insanlarýn kalbinde yarattýklarý etkiden, raslantýsal piþmanlýklardan, kiminle konuþtum saatlerce hiç sýkýlmadan. Paul Auster’i henüz hiç okumadýðýmdan utanarak, Baudelaire’yi çok sevdiðimden gurur duyarak, kime bahsettim. Ve kime söyleyemediðim, o an için belki de saklamak istediðim, heyecanlarým oldu? Seninle yaþadýðým düþünürken bile zevk aldýðým yakýn geçmiþten, baþka bir geçmiþe kendi iç kargaþama birdenbire ne olduðunu anlayamadan dönüvermiþtim. - Kim kendimi kötü hissettiðimde saçlarýmý okþayarak avutacak beni eski günlerdeki gibi ? Kim olduðunu anýmsayamýyorum. Anýmsayamamamýn bir sebebi olmalý. Anýmsarsam ona mý koþacaðým? - Hayýr, koþacak, birþeyleri çözecek, çabalayacak, yüreðinin sesini dinleyecek,betona saplanmýþ gibi aðýrlaþan vücudunu kaldýracak, senden çalýnan çoþkuyu geri alacak gücüm yok! Ýçimdeki sesler ve kargaþa çoðalýyor ama zaman da azalýyordu. Yaþamýmdaki çýkmazýn içerisinden kurtulabilmem için bana verilen sürenin dolmasýna saniyeler kaldý diyen ses, onun bana hediye ettiði, çalan telefonumun sesiyle kesildi. Onun sesini duydum ve öncelikle þöyle bir yutkundum. Belki hala elim senin elinde olduðundan, yada bu sýralar bu tip konuþmalarý onunla çok fazla yapmýþ oluþumuzdan bu konuda pratiðim vardý ve rahattým. Ona göre; teknoloji yoluyla telefonuma ve dolayýsýyla bana gönderdiði kelimeleri görmüþ olsaydým, daha farklý bir boyut alacaktý konuþmamýz. Belki de telefonuma yollanmýþ, dolayýsýyla þahsýma söylenmiþ olduðunu kabul etmem gereken, fakat hiçbir zaman tarafýma söylenmemiþ sevgi dolu sözcüklerden yumuþayan kalbim ayný tarz bir karþýlýk vermeliydi ona. Deniz kokusunun verdiði sakinlikten, belki senin bakýþlarýndan aldýðým cesaretden düþüncelerimi ona da söyleyiveriyor; böyle bir son olacaðýný hayal etmesem de ondan gelecek bir sesi beklemesem de uzun zamandýr kendi içimde hazýrladýðým sonu, sonunda ona da açýklýyordum. - Seni mutlu etmiyorum. Belki de hiç mutlu etmedim. - Artýk yetmiyorum sana. - Belki de kendi kafanda yarattýðýn ben, ben deðilim. - Sana yetmiyorum, ona yetmiyorum ama yetinecek biri var belki de bilmiyorum. Yetinenlerden saklama beni, býrak gideyim. - Hala bir köþe baþýnda bekleyenim vardýr. Ve belki hala geç olmamýþtýr zaman hiçbirþey için. - Ama ben seninle durduðum noktadan hiçbirþeyi kestiremiyorum. - Benim için ne olduðunu, kim olduðunu yaþamýma ne gibi bir katkýn olduðunu, hatta ne olduðumu, kim olduðumu yaþamýma ne gibi bir katkým olduðunu dahi bilmiyordum. Yalnýzca, yýllardýr hep okumak istediðim ve ne zaman okumaya çalýþsam çok zorlanacaðýmý bildiðim bir kitabý okurken daldýðým huzursuz bir uyku gibi, yine birþeylerin sonunun beni yýpratarak, yorarak geleceðini ve içime dokunan, hatta batan birþeyler olduðunu biliyorum. Gündüzleri kafamý karýþtýran þeyler gece uyumamý engelleyenlerden farksýz. Bazý þeylerin çoktan zamaný gelmiþ de geçiyor. Zaman geçiyorsa peki ne yapmalýyým diye düþünüyorum, dudaklarýmý yiyerek… Ve bildiðim bir þey daha hatýrýma geliyor; kendi sesini duymaktan aciz olan kulaklarýnýn, benim sesimi biraz yükseltmeme bile dayanamayacaðý sýrf bu yüzden duyamayacaðýn ve benim de anlayamayacaðým kadar sessizce fýsýldýyorum. - Bitti, Bitti… Bitti.
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
|
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © Ömür Ýsfendiyaroðlu, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |