KEMÝK-1
     Yaþlý ve fotür þapkalý bir adam kasap dükkânýna girdi. O sýrada kendisinden önce gelmiþ elli yaþlarýnda bir kadýn köftelik kýyma çektiriyordu. Kadýna hiç aldýrmadan kasaba baktý. Elinde bedeni iyice incelmiþ sivri bir býçakla kýrmýzý etleri bölen usta “Buyur bey amca ,” dedi. “Kemik Var mý? Ýçinde ilik olan kalýn kemiklerden istiyorum. Usta “Var Bey amca. Þu kýymayý çekeyim de bakarým.” Sonra usta kýymayý terazinin üzerinde býrakýp içerideki soðuk hava deposuna gitti. Ýki tane kalýn kaval kemiði ile döndü. Bu kemikler büyük bir ihtimalle iri bir tosuna aitti. Elindeki satýrý kemiklere yan çizgiler býrakacak þekilde vurdu. Kemik ikiye ayrýlýp iliði sarkýnca kýyma bekleyen kadýn koþarak dükkândan çýktý. Arkasýna bile bakmadan kaçýp gitti.
(Yaþlý Kadýn)
Belanýn nerden geleceðini kim bilebilir? Birkaç gündür buzdolabýnýn kapaðýný açtýðýnda burnuna gelen kokudan rahatsýz oluyordu. Burnunun direðini sýzlatan cinsten olmasa bile kötü bir koku vardý. Boþaltýp içini temizlemeliydi. Birkaç gündür erteliyordu. Bazen kendini iyi hissetmiyordu. Bazen de en olmadýk zamanda komþular ziyarete geliyorlardý. Onlardan þikâyet etmeyi aklýnýn ucundan bile geçirmiyordu. Ýyi ki onlar vardý, iyi ki gelip yokluyorlardý. Yetmiþ yaþýnda biri yalnýz baþýna bu kocaman þehirde iki gün bile dayanamazdý. Sað olsunlar bütün faturalarýný onlar yatýrýrdý. Hastalandýðýnda yanýna yoldaþ olurlar ya da kendi arabalarýna bindirip hastane götürürlerdi.
Sabahlarý hep kuþlardan bile önce uyanýrdý. Bu sabah her zaman yaptýðý gibi ocaðý açýp çayý üzerine koymadý. Aklýndaki her þeyi erteleyip dolabýn kapýsýný açtý. Önce kapaðýn gözlerindeki eski ilaç tabletlerini, yarým kalmýþ limon dilimini, küçük baharat poþetlerini, misafir þekerlerini, þirke ve kolonya þiþesini çýkardý. Sonra üst raflardan baþlayarak bütün kavanozlarý ve tencereleri boþaltmaya baþladý. Mutfaktaki masa bir yana evyenin de üzeri dolmuþtu. Farkýnda deðildi ama burada yýllardýr el sürülmemiþ bazý yiyecekler vardý. Örneðin þu küçük ezilip zeytinyaðý içene konmuþ kudret narý vardý. Bunu komþulardan birisi mide ve baðýrsaklara iyi geliyor diye önermiþti. Hazýrlayýp birkaç kez aç karýnla içtiði olmuþtu. Tadý hoþuna gitmediði için býrakmýþtý. Bir kiloluk öteki kavanozda da közlenmiþ yað biberi vardý. Özellikle kuru fasulye ile közlenmiþ biber salatasýný birlikte yemeyi severdi. Önüne baþka kavanozlar koyunca o arkalarda gözden kaybolmuþ. Unutulup gitmiþti.
Dolabýn sürekli gözden uzak kalan arka kýsýmlarýnda küçük kararmalar olmuþtu. Kokuyu yapan da salamura üzüm yapraklarýnýn suyuydu. Nasýlsa salamura yapraklarýn bidonu kapaðýndan su sýzdýrmýþ. Dolabýn dibini yeþile boyadýðý gibi üstüne üstlük koku yapmýþtý. Kadýn eline bulaþýk deterjaný döktüðü süngeri alýp siyahlýklarý ve yeþil zemini temizledi. Arkasýndan ýslak bir bezle duruladý. Asýl iþ dolabýn temizlenmesi deðil çýkardýklarýnýn ayýklanmasýydý. Örneðin bu sarma yapraklarý atýlmalýydý. Eski ilaçlar ve salça kavanozu da… O sýrada dýþarýsý buðulanmýþ turþu kavanozunu gördü. Bu turþular geçen sonbahardan kalmýþtý. Kapaðýný açtý ve bir tane salatalýk çýkardý. Salatalýklar çýtýr çýtýr ve dipdiriydi. Renkleri de harika görünüyordu. Yýllardýr kendine yetecek kadar birkaç küçük kavanoz turþu yapardý. Bu güne kadar üzeri köpürmeden ve gevþemeden bu kadar zaman dayanabilen hiç olmamýþtý. Küçük bir tabaðýn içine birkaç tane salatalýk çýkarýp kavanozu dolaba kaldýrdý. Atýlacaklar ayrýlýp dolabý yeniden düzenlediðinde çýktý kapýnýn önüne oturdu. Salatalýklarý çýtýr çýtýr yemeye baþladý. Turþu ona yýllardýr yasaktý. Tansiyonuna dokunuyordu. Aldýrmadan tabaktaki bütün salatalýklarý yedi. Çeþmeye aðzýný dayayýp kana kana su içti. Þu dolap iþini hallettiðine göre artýk kahvaltý edebilirdi. Kalkýp artýk çayý koymalý diyerek oturduðu< yerden doðruldu.
Ayaða kalkar kalkmaz dünya birden fýr fýr dönmeye baþladý. Olduðu yere yýðýlýp kaldý. Yere düþerken sað kalçasýnda bir þimþek çaktý. Sonra inanýlmaz bir acý bütün vücuduna daðýldý. Olduðu yerde sol kalçasý üzerine döndü. Ayaða kalkmak istedi. Kollarý hareket ediyor ama bacaklarý onun sözünü dinlemiyordu. Birkaç dakika sonra sað kalçasýndan gelen acý dayanýlmaz hale geldi. “Oy anam, yardým eden yok mu? Yandým anam, öldüm bittim, hu komþular…” diyerek aðlamaya baþladý. On dakikaya yakýn beton zemin üzerinde çýrpýnýp durdu. Sesini duyup gelen komþular sokak kapýsýný açamadýklarý için içeri giremiyorlardý. Bahçe duvarýnýn üzerine küçük bir çocuðu çýkarmayý akýl ettiler. Çocuk nar aðacýnýn dikenlerinin verdiði acýya aldýrmayarak bahçeye indi. Arkasý sürgülü demir kapýyý açtý.
Kiracý Hacer
Bahçeye girdiðimizde yaþlý kadýn yerde boylu boyunca yatýyordu. Ýnsanlar “Ne oldu sana teyze, neyin var teyze?” diye sordular. Kadýncaðýz sadece sol kalçasýný gösteriyordu. Baðýrmaktan sesi soluðu tükenmiþti. Birkaç kiþi onu ayaða kaldýrmak için eline ayaðýna sarýldýk. Sarýlmaz olaydýk. Kadýn öyle bir çýðlýk attý ki mahallenin ta öteki baþýndan duyuldu. Kadýnýn sað bacaðýna dokunmamýza dayanamýyordu. Mutlaka kýrýk vardý. Ne olduðunu nasýl olduðunu anlayamadýk. Gençlerden biri hemen eve koþtu. Telefonla ambulans çaðýrdý. Biz onu sakinleþtirmeye çalýþýrken ambulans þansýmýza çabucak geliverdi. Herkes birbirine baktý. Herkesin iþi gücü vardý. Kimse ambulansa binmeyi istemiyordu. Kimse kimseye bir þey diyemedi. Ýþ baþa düþtü. Evin anahtarýný komþumuza emanet edip arabaya bindim. Yaþlý kadýnla birlikte hastaneye gittim. Böyle zamanlarda insanýn aklý baþýndan uçuyor. Kadýnýn nüfus kâðýdýný almayý bile akýl edememiþiz. Yaþlý kadýnýn adýný, soyadýný biliyordum ama öteki sorularý cevaplamam mümkün deðildi.
Seyfullah
Bursa Mayýs 2012