Canan Kaftancıoğlu'nun Suç Teşkili sayılan basın açıklamalarıyla ilgili videolarını seyrettim. Bu videolarda ben şahsen ne bir hakaret, ne halkı kin ve düşmanlığa tahrik, ne kamu görevlisine hakaret, ne silahlı terör örgütü propagandası yapmak, ne de askeri teşkilatların aşağılanmasına dair her hangi bir konuşmaya rastlamadım.

Kaftancıoğlu, sağduyulu her vatandaşın yapabileceği eleştirilerde bulunmuş olduğu kanaati içinde basın açıklamaları yapıyor.

Fransa'da öldürülen üç kadın militanın ölümüyle ilgili bence duygusal bir yaklaşımdan dolayı ciddi hata yapıyor. Her insanın yaşama hakkı vardır ve yargılanmadan bu hak elinden alınamayacağı kısmı son derece doğru ve düşüncesine katılıyorum. Ancak öldürülen bu üç kadın Fransa'da öldürülüyor. Bir yargılanma olacaksa önce Fransızlar tarafında gözaltına alınıp, bir ön yargılama yapılması, sonra iade mi, beraat mı, hapis mi olacağı karara bağlanması gerekir, ikinci bir durum bu insanlar Fransa'dalar ve Fransız yetkilileri görevlerini ihmal ederek bu insanların ölümüne neden oluyorlar, üçüncüsü ise bu kişileri kimlerin öldürdüğü belli değil. PKK mı, Fransızlar mı, bu insanların kişisel düşmanları mı Türkler mi belli değil.

Kaftancı oğlu bu üç kadının yaşam hakkını savunurken, açıkça, ne kendi kuşkularını, ne elinde varsa eğer bilgi ve belgelerini açıkça ortaya koymadan sadece yargılanmadan infaz edildiklerini söylüyor. Bu da konuşmasından Fransız yetkililerini ve PKK militanlarını değil, Türkleri ve Türk yetkilileri suçluyormuş gibi bir anlam çıkıyor.

İnsanlar konuşma yaparken, yaptıkları konuşmaların kimleri hedef alacağını düşünmeleri gerekir. Açıkçası ben canan Kaftancıoğlu'nun PKK gibi bir terör örgütüne yardım ve yataklık maksadıyla hareket ettiğini düşünmüyorum, ama konuşmasına açıklık getirmeden muhayyel suçlaması da Türk yetkilileri işaret ettiği kanaati doğuruyor. Bu durum da hoş bir manzara teşkil etmiyor. Bu yaptığı açıklamayla, üzerinde yaşadığı ve mensubu olduğu ülkeye karşı sorumluluk duymadığı kanaati hâsıl oluyor.

Kaftancıoğlu'na yöneltilen diğer suçlamalar tutarlı değil, sadece uyarı ve eleştiriden müteşekkil konuşmalar...

Makam sahibi kimselerin insanları suçlamadan önce biraz daha hoşgörülü olmaları toplumdaki kişisel saygınlıkları yönünden oldukça önem teşkil etmekte olduğunu düşünüyorum.

Namık Kemal "Barika-i hakikat müsademe-i efkârdan doğar" diyor. İnsanların düşüncelerini söylemelerini engellemeniz düşüncelerin yer altına çekilmesine ve örgütlü harekete neden olur. Düşüncelerini açıkça söyleyen kişilerden asla zarar gelmez.

Bırakın herkes düşüncesini söylesin. Konuşan insan rahatlar. Rahat olan insan problem olmaz. Hem belki bilmediğimiz çok şeyi de bu sayede öğrenme imkânı bulmuş oluruz.

28 Temmuz 19
Gölcük