Kan var, yangýn var, kin var bugün. Ve her gün Madýmak yanýyor 2 Temmuz 93 yýlýndan bu yana.

O gün kusanlara iyi bakýn; o zihniyet bugün ülke yönetiminde. O gün biz sustuk, onlar yaktý. O gün onlarýn insanlýðý, bizim de tenimiz yandý. O gün güneþ üçüncü kez solgun doðdu. O gün Kerbela yeniden yaþandý. O gün Pir Sultan ve Mansur yeniden asýldý. O gün Nesimi yeniden yüzüldü. O gün kan kusanlar bugün hâlâ kan kusuyor.

Madýmak bir dinin dibe vurmuþ haliydi. Madýmak ölümdü. Madýmak suskuydu. Madýmak umursamazlýktý. Madýmak devletin çaresizliðin bir kanýtýydý. Madýmak ikiyüzlü insanlarýn terfi almasýnýn anahtarýydý. Madýmak Türkiye Cumhuriyeti devletinin itibarýna yapýlan bir saldýrýydý. Madýmak tekke ve zaviyelerin Türk devletine kafa tutmasýydý. Madýmak insan kasaplarýn tekbirlerle dine darbe vurmalarýydý.

On dört yaþýnda bir kýz çocuðuydu yakýlan. Otuz yedi insandý yakýlan. Yanansa milyonlarca can. Ahlaksýz dan, vicdansýzdan, arsýzdan, namussuzdan mütevellit bir kalabalýk ellerinde, ateþ, dillerin kin ve intikam. "Yakýn bunlarý" diye attýklarý slogan. Bugün kanlý birer maske yüzlerinde. Bütün pisliklerini arkasýna gizledikleri maske.

Muhlis Akarsu, zarif ve naif bir sesin beden bulmuþ hali. Nesimi Çimen Türklük efsanesinin curaya akýþý parmaklardan, Hasret Gültekin duttan bir yüreðin serüveni. Asým Bezirci halkýn edebiyatta ki gözü kulaðý. Ve daha niceleri...

Aziz Nesin yýllar önce mealen "Ey güzel milletim giderken sana "Allah'a ýsmarladýk" demek isterdi, ama öyle güzel uyuyordun ki, uyandýrmaya kýyamadým" diyordu. O güzel millet hâlâ öyle güzel uyuyor. Biz sallayarak uyandýramýyoruz.

Ve bugün haksýzýn hakký yaktýðý ve büyük bir enkaz býraktýðý çaðýn hastanesinde teþrifatçýyýz.

2 Temmuz 24
Erzurum