1990'lý yýllarda yayýnevi temsilcileri, saðlýk ansiklopedilerini, bilim teknik ansiklopedilerini, edebiyat ansiklopedilerini, dünya ve Türk klasiklerini kütüphanesi olan okul ve kurumlara pazarlamak için dolaþýrlardý.

Yayýnevlerinin baþýnda yazar veya þairlerden biri bulunur eser tetkiklerini bu usta yazar ve þairler yaparlardý.

Yazar ve þairler yazdýklarý eserleri yayýnevlerine gönderir, basýlmasý uygun olan eserlere bir miktar telif ödenir, eser basýlýrdý. Yazar ve þair elinde çanta çanak çömlek satan çerçi gibi ortalýkta dolaþmazdý. Yazar ve þairlerin bir itibarý vardý.

2002 yýlýndan sonra AKP iktidarý yayýnevlerini nasýl kafaladýysa, yazarlara ödenen telif kalktý. Önüne gelen yayýnevi kurdu. Ýpe sapa gelmez her þey kitap olarak basýldý. Yayýnevleri yazardan telif almaya baþladý. Bu da yetmez gibi, yazar ve þairler sosyal soytarýlar gibi kapý kapý dolaþýp kendi imkânlarýyla zar zor bastýrdýklarý kitaplarý satmaya çabalýyor hale geldiler. Bu kýrýlan onuru kurtarmak için de adýna imza günü ya da yazar þair konuþmasý denilen günler türedi.

Aç kalmýþ sahipsiz hayvanlarýn aldýklarý her kokunun peþinden gitmesine benziyor bütün bu olanlar.

Saray yalakasý birkaç satýlýk kalem dýþýnda bu yolda yürüyebilen kiþi sayýsý çok az.

Dört beþ aracý firmaya para kazandýracaklar diye ülkedeki bütün kâðýt fabrikalarýný kapatmalarý, zaten basýlmakta zorlanýlan kitaplarý tamamen yok etti.

Ýktidarca atanan üniversite rektörlerinin okuyanlarýn çokluðundan korkmalarý gidiþatýn sonunu ayna gibi ortaya koyuyor, ama bazý kimseler kendilerini gösteren aynaya da güvenmiyor, boþ bir tenekenin çýkardýðý melodiyi takip ediyorlar..

Ýktidardakiler bütün bunlarý yaparken eminim kýna yaktýlar, bakara makara oynayarak. Peki bunlarýn beþinden gidenler ne yaktýlar acaba?

18 Þubat 22
Gölcük