Adam arada bir soluklansa, biraz susuverse asker yazacaktý yazmasýna ama ne mümkün. Adamýn kimlik bilgilerini yazmak bile ölümden beterdi.
-     Þerefsiz adam, ne istedin bizim gibi kendi halinde insanlardan. Bütün köye rezil ettin bizi. .
-     Abi gözünü seveyim doðum tarihini ve yerini söyle. Býrak þu adamý þimdi.
-     Ayý günü nerden bileyim ben asker aða. Yazýver iþte bin dokuz yüz altmýþ yedi.
Þerefsiz ayakkabýcý, bize neler ettin böyle?
-     Aaaa abi yeter ama artýk, ayýp oluyor bak. Burada öyle kimseye þerefsiz denmez.
Býrak bakalým þu küfür etmeyi de. Adam gibi ifade ver. Sen yoruyon ama adamý yaaa…
-     Ah akýlsýz kafam nasýlda anlayamadým? Arabasýný bizim kapýnýn önüne boþuna
getirmiyormuþ o geberesice. Pis cenabet, suratýnda meymenet yoktu zaten.
-     Abi, susmazsan komutaný çaðýrcam ama bak. Olmuyo böyle ama. Komutanýmýz
çok serttir bizim. Valla gözünün baþýna bakmaz atar içeriye.
-     Tamam oðlum sustum. Tamam, sen yazmana bak. Sana demiyom ben asker aða. Kendi kendime konuþuyom.
-     Abi sen hiç susmuyon ki. Aklýmý toparlayamýyorum. Gözünü seveyim yapma bak.
Ben hiçbir þey yazamadým ki. Sus biraz. Ben ne sorarsam ona cevap ver yeter.
-     Ben o ýrzý kýrýtan þikayetçiyim, ayakkabýcýdan.
-     Kimmiþ bu ayakkabýcý, neyin nesiymiþ.
-     Ben ne bileyim asker aða. Kýrmýzý Anadol bi pikabý var. Ýþte o adam, bizim köye
her hafta gelir.
-     Hayda, bulduk püsküllü belayý. Abi kýrmýzý kamyonetli adam diye bir þey var mý
ya? Bunun bir adý saný yok mu? Hiç olmazsa arabanýn plakasýný bari alsaydýn.
-     Ben adamýn cibilliyetini nerden bileyim asker aðam? Sen bilirsin, devletin kolu
uzundur. Bulun o deyusu.
-     Köyde bu adamý tanýyan bilen yok mudur? Telefon edip muhtara bari sorsak.
-     Sen bilirsin asker aðam. Bu adam iþte, kýrmýzý pikaplý adam anamý kaçýrdý?
-     Ne yapsýn senin ananý kaçýrýp abi, olur mu öyle saçma sapan þey?
-     Ah sorma baþýmýza gelenleri, sorma… Kaçýrdý ki ne kaçýrma. Gündüz vakti
bindirmiþ arabasýna götürmüþ.
-     Hayda! Olmaz öyle þey. Belki annen þehre gitmiþtir. Hem senin annen genç kýz mý
ki kaçýrsýnlar?
-     Yok asker aða, elli dört yaþýnda…
Asker kendini tutamayýp gülmeye baþladý. Karþýsýndaki adam elli dört yaþýndaki
annesinin kaçýrýldýðýný söylüyordu. Hadi gel de çýk iþin içinden. Böyle bir þey onun yaþadýklarýndan öðrendiklerine göre imkânsýz dý. Ama ya bu adam? Çaresizlik içinde kývranan, aðlayan öfkelenen, küfür eden, lanet okuyan bu adam hiç yalan söyleyen birine benzemiyordu. O sýrada komutan içeri girdi. Bilgisayar ekranýný kendine çevirip tutanaða baktý.
-     Tamam, dedi. Olmuþ, olmuþ hem de güzel olmuþ, yazdýr bakalým þunu.
Yazcýnýn aspiratöre benzeyen oðultusunun ardýndan kaðýtlar tepsiye düþtü. Komutan
tutanaklarý adama imzalattý. Adam;
-     Komtaným, elinizi ayaðýnýzý öpeyim bulun anamý, dedi. Gözünün yaðýný yiyeyim,
ayaðýnýn turabý olayým bulun…
-     Anan on dördünde genç kýz olsa amenna. Yaþaný baþýný almýþ bir kadýn. Caný
nereye isterse oraya gider. Kanun bile karýþamaz ona, dedi.
Adam bir taraftan komutana yalvarýyor bir yandan da aðlýyordu. Yýrtýk naylon
terliklerinden taþan ayaklarý, parmaklarý toz içindeydi. Tutanaðý imzaladýktan sonra aðlayarak karakoldan çýkýp gitti.
Ayný gün, ayný saatte Kendirli Ermeni Kilisesinin bahçesinde týraþsýz suratý geven dikenleriyle kaplý bozkýrý andýran bir adam basamaklarda bekliyordu. Neredeyse yarým saattir öylece duruyordu. Duvarýn çýkýntýsýndaki güvercinlere elini uzatsa tutabilirdi. Ne o güvercinlere uzandý, nede güvercinler ondan ürküp uçtular. Sonra çaycý çocuklardan birini yanýna çaðýrdý. Kimsenin duymayacaðý kadar alçak bir sesle bir þeyler söyledi. Çocuk dut aðacý gölgesinde oturan kalabalýk bir masaya gitti. Masadan kalkan uzun boylu, leylek bacaklý bir öðretmen sakallý adamýn yanýna, merdivenlere koþtu. Merdivenlerde duran adamla neredeyse ayný yaþlardaydý.
Seyfullah
Kasým 2007