• İzEdebiyat > Deneme > Yüzleşme |
541
|
|
|
|
Boğazında yutkundukça büyüyen o düğüm,gökyüzüne sabitlediğin bakışlarla daha bir büyüyor,boğulma krizlerini atlatan bedenin büyük bir savaştan çıkmışçasına yığıyor geçmişinde ne kaldıysa hayatına.Sonra konuşman için seni çığlıklarınla uyandıran düşler hediye ediyor.Yüreğin açıyor sen kendine acımayı öğreniyorsun.
|
|
542
|
|
543
|
|
|
|
Gün olur babandan işitmediğin azar, ailenden görmediğin ceza bir kış günü suratına ince ince vuran kar taneleri tarafından yerine getirilir... |
|
544
|
|
|
|
Aşkın karşısında kim zi-şuur olur? Ya AŞK'ın ortasındaysan o zaman kim bi-şuur olur? Kimse. Aşkın merkezi yokluk, sır. Aşkın sahibi dilediğine pay eder Aşkın zerre miskalini.Talib olana verilir istenilen.Yükünü omuzlarda çekersin, çilenin nev'ini ayıklamadan. Talebinden feragat etmeyen her aşık gibi nihayetinde yükselirsin hakiki aşkın kucağına. |
|
545
|
|
|
|
belki komik gelecek ama, daha uzun yazılar yazabilmek için tavsiye bekliyorum... |
|
546
|
|
547
|
|
|
|
Bir gizemin gölgesidir yüzüm; Baştan aşağı simsiyah! |
|
548
|
|
|
|
Saatler geçmekte
Gece gitgide soğumakta |
|
549
|
|
|
|
Bir an gelecek en unuttuğum yerden çıkıp gülecek diye bekliyordum hep. Bazen dualar yolluyordum günahlarına, cezalandırıldığım kadar bağışlansın istiyordum. Onsuz bir beni görünce, aldatılan çocuk, bıçaklanan göz, yankesilen ciğer, yırtılan perde, buruşan surat(...)bana beni anlatıyordu; anlatamıyordum!... |
|
550
|
|
|
|
ali poyraz oğlunun kobay isimli oyunundan sonra yazılmış bir yazı... |
|
551
|
|
|
|
insanın kaybetmeyi öğrenmesi için bir bedel ödemesi gerekir.biz sadece bu bedele dayanabilirim diyerek kendimizi kandırırız.sonunda hem kaybetmeyi öğrenir hemde dayanamayacağımız bir acı yaşarız..! |
|
552
|
|
|
|
Kalbine hükmeden kadınlar var bu dünyada.
En zoru başaranlar diyorum ben onlara.
Materyal hayallerini yaşamak uğruna duyguya ait ne varsa unutan, unutmak zorunda bırakılan; hisleri yüzlerinden daha gergin olan kadınlar..
|
|
553
|
|
|
|
Meraklı Eşek Arısı: Sözler kimin, senin mi?Sokrat: Bana ait olanlar da vardır, olmayanlar da. Hem bunun ne önemi var? Diyelim ki, canlı bir balığı denize attın. O kocaman denizde bu balık kimin, senin mi, benim mi yoksa bir başkasının mı? Düşünce denizindekiler için de bu geçerlidir. |
|
554
|
|
|
|
[[I]]"Ayna gibi bir şeysin sen sanırım: Baktığımda kendimi görüyorum... Hem ben gibi... hem de aynaya bakınca insan kendini inceler ve birşeyler yakalar... yakaladıklarına daha detaylı bakar, ve onları ele alır... -bkz: büyüyen götü görüp, küçültme girişi |
|
555
|
|
|
|
Yazarak yaşamak.Yazmaya bağlanmak. |
|
556
|
|
|
|
"Yazar; dolmadan boşalmayan bir havuzdur." |
|
557
|
|
558
|
|
|
|
onun cümlelerine bilinçsizce vurulmuştum. |
|
559
|
|
|
|
Bazen kendimizi farklı bir insan gibi hissettiğimiz olmaz mı? Aynaya bakıp kendimizi incelediğimizde bize geri dönen yansımanın farklı olduğunu hissettiğimiz?!?! |
|
560
|
|