En kusursuz plan aslýnda en kusurlu plandýr. En küçük bir pürüzde domino taþýna dokunmuþ hafif rüzgar etkisinde domino taþlarýnýn yýkýlmasý gibi yerle bir olur. Bu yüzden büyük hayal kýrýklýklarý here zaman üzerinde çokça düþündüðümüz olaylarda meydana gelir. Neyse, biz iyi kalpli kýzla, büyük planlý kötü cadýnýn evine geri dönelim.
Dalgalý saçlarýna son kez daha aynada baktý kýz. Güzeldi, her zaman böyle düþünmüþtü. Bugün içinde farklý bir heyecan vardý sebebini bilmiyordu. “Bugün tuttuðum bir dilek kabul olacak” diye içinden geçirdi. Bu onun totemiydi. Ne zaman biraz daha fazla neþeli uyansa o gün tuttuðu bir dileðin gerçekleþeceðine inanýrdý. Oysaki her dilek yanýnda bir sorumluluk getirirdi. Kapý hafifçe týklatýldý bir hizmetli ona teyzesinin ve ailesinin onu kahvaltý masasýnda beklediðini söyledi. Kýzýmýz ilk defa gördüðü hizmetçiye sevimlice gülümsedi ve teþekkür etti. Teyzesi gene hizmetçi deðiþtirmiþti anladýðý kadarýyla. Teyzesinin neden bu kadar çok hizmetçi deðiþtirdiðini bir türlü anlayamýyordu dert deðil, teyzemin bir bildiði vardýr diye düþündü.
“Günaydýn, güzel ailem!” diye þakýdý kýz tüm içtenliðiyle. Kahvaltý masasýndaki memnuniyetsizlik bulutunu farketmemiþti.
“Geldi itici þey!
“Sonunda gelebildi biraz daha gecikseydi midem karnýma yapýþacaktý. Bugün o güzel arkadaþýyla buluþur mu acaba? “
“ Bugün Ýtalya’dan yeni sipariþ ettiðim þarap gelecekti. Lilith, beni erkenden salsa da cehennemden kendi cennetime gitsem.”
Ela, bu düþüncelerden hiçbirini duymadý. Ailesi olarak gördüðü insanlarýn ona aslýnda zerre deðer vermediðini anlasaydý zavallý kýz herhalde kahrolurdu veyahut kurtulurdu. Kim bilebilir ki? Gerçek olan tek bir hakikat var öldürücü darbeler savunmasýz anlarýmýzda gelir. Tek seferlik ama kalbinde olduðu gibi ruhunda ve benliðinde büyük acýlar býrakan bir darbe. Ýnsanlarýn birbirlerinin düþüncelerini duymamasý hem büyük bir lütuf hem de büyük bir güvenme sanatý. Doðru kiþiye güvenirsen ne güzel ve mutlu bir sanatçý olursun. Yanlýþ kiþiye güvenirsen yandý gülüm keten helva. Sana da fýstýklýsýndan koyayým mý helvanýn?
“ Eðer insanlar birbirlerinin düþüncelerini duyabilseydi ölen Julius Ceasar deðil de Brutus olacaktý. Ne hastalýklý bir düþünce” diye bir düþünce daha býraktý memnuniyetsizlik bulutunun hemen bir üstüne kadýn. Ela, onun gerçek hissettiklerini hissedebilseydi þuan bu sofrada planlarýný uygulamaya koyamayacaðýný biliyordu.
“Ela, kahvaltýdan sonra seninle konuþmam gereken çok mühim bir mesele var. Lütfen kahvaltý bitiminde beni salonda bekle.”
Þaþkýnca kafasýný yediði patatesten kaldýrdý Ela. Þaþýrmýþtý ve mutlu olmuþtu; çünkü teyzesi onunla çok konuþmazdý. Hislerim de yanýlmadýðýný ve bugün gerçekten de çok güzel þeyler baþýna geleceðini düþündü. Týpký dilek tutarken bir yýldýzýn kendiliðinden kaymasý gibi þeyler.
Kýz teyzesine kocaman gülümsemesiyle olur derken, sinsi, içten pazarlýklý bir zafer narasý kýzýn neþesininin yanýna sokuldu. Henüz zararsýz ama her an sokabilecek vaziyette bir nara…
“Sonunda intikamýmý alabileceðim. Sevgili kardeþim, kýzýnýn baþýna bundan sonra her ne gelecekse sorumlusu tamamen sensin.”