Küçük umutlardý aslýnda gerçekleþmesini beklediðim ve kutlamayý dilediðim.Sadece senden öte seninle birlikte.
Olmadý,hep bir duvarla karþýlaþtý gözlerim sana bakarken. Hayallerimde bile sana sarýlmalarýmdaki soðukluðun bundandý belkide.Bir gün evet bir gün mutlaka diye dilendim hep yaratanýmdan.Olmadýðýný her farkettiðimde daha da direndim.Olmadý,yapamadým,yapamadýk,olamadýk BÝR.
Halbuki bir zamanlar birlikte kurduðumuz hayallerimiz vardý ama kayallerimizin kenarlarý bir bir söküldü iþte.Oysa nede çok istiyorduk hayallerimizi rengaren boncuklarla süslemeyi.
Herþey farketmekle baþlýyormuþ ve artýk fark ettim. Ýçim acýsa da fark ettimki sadece ebn hayaller kuruyorum artýk.Sadece ben istiyorum BÝZ olmayý.
Usulcacýk sokulmak istedim yüreðine.Ama izin vermedin.Sýcaklýðýmla ýsýtmak istemiþtim halbuki.Kabul etmedin.Olsun dedim ve artýk görmezden gelmeye çalýþýyorum ve teselli ediyorum kendimi.Sevgime sýðýnýp buda geçer diyorum.Ama geçmiyor,yaralarým açýk kaldý ve kanýyorlar YARRR.
Hala seni düþündüðümde bir cam daha batýyor sanki yüreðime.Ve inan bana çýkartmaya bile çalýþmýyorum sebebi sensin diye.
Bir gün bir deprem yaþarsan yüreðinde ve hani hasarlanýrsa o kalbin, ve yýkýlýverirse etrafýnda bana karþý ördüðün duvarlarýn hani olurya diyorum içimden kendi kendime iþte belki ozaman anlarsýn beni.Kim bilir.
Gel sevgili, kýr zincirlerini,yýk duvarlarýný,özgürlüðüne kavuþtur kalbini.Gör, iþte ozaman gör sevginin kudretiniGel hadi ne olur o etrafýna ördüðün duvarlarý yýk artýk.Yýkma beni...