..E-posta: Şifre:
İzEdebiyat'a Üye Ol
Sıkça Sorulanlar
Şifrenizi mi unuttunuz?..
Seviyorum, öyleyse varım. -Unamuno
şiir
öykü
roman
deneme
eleştiri
inceleme
bilimsel
yazarlar
Anasayfa
Son Eklenenler
Forumlar
Üyelik
Yazar Katılımı
Yazar Kütüphaneleri



Şu Anda Ne Yazıyorsunuz?
İnternet ve Yazarlık
Yazarlık Kaynakları
Yazma Süreci
İlk Roman
Kitap Yayınlatmak
Yeni Bir Dünya Düşlemek
Niçin Yazıyorum?
Yazarlar Hakkında Her Şey
Ben Bir Yazarım!
Şu An Ne Okuyorsunuz?
Tüm başlıklar  


 


 

 




Arama Motoru

İzEdebiyat > Öykü > Beklenmedik > Leyla ÜNAL




30 Kasım 2012
Keşke Söylemeseydim Kızıma! (4)  
Leyla ÜNAL
Ne olmuştu da bu sevimli aile parçalanmıştı. Gözü balkon duvarındaki Monet resmine takıldı. Evin her köşesine birlikte karar vermişler, en küçük eşyayı birlikte almışlar, birlikte döşemişlerdi. Aynı şeylerden keyif alıyorlar, aynı renkleri seviyorlar, hatta Deniz’in ismini vermek için konuşurken ikisinin de ağzından Deniz ismi aynı anda çıkmıştı. Ural ruh ikizim derdi Leyla’ya. Gülümsedi biran “Neredesin ruhum?” Sanki el dokunuşlarını saçlarında hissetti!


:AGFF:
KEŞKE SÖYLEMESEYDİM KIZIMA! (4)

Umut uzun boylu, kıvırcık saçlı, ela gözlü, ince bir genç adamdı. Leyla ne kadar da Ural’a benziyor diye geçirdi içinden. Hoş sohbet bir gençti Umut. Güzel bir sohbet’in ve yemeğin ardından "Neden master için kadın çalışmalarını seçtin merak ettim?” diye sordu Leyla. Umut biraz gözleri nemlenerek “Belki Deniz size sonra anlatır efendim” diye yanıt verdi. Leyla’nın merakı artmış ancak sorusunu tekrarlamamıştı.Güzel bir akşamın sonunda delikanlı Leyla’ya “Müsade ederseniz sizi evinize bırakayım efendim” dedi. Leyla genç adamın nezaketinden mutlu olmuştu. Eve geldiklerinde saat gece 12’yi geçiyordu. Deniz çok heyecanlı, cıvıl cıvıl öten bir kuş misali “Nasıl buldun anneciğim, mükemmel biri degil mi?” dedi. Mükemmel sözüne takıldı Leyla. İçinden ben de bir zamanlar Ural için böyle düşünüyordum diye geçirirken “Mükemmel diye birşey yoktur sevgili yavrucuğum, kimse mükemmel değidir, akıllı ve hoş bir gence benziyor ama zamana bırak ve tanı“ dedi. Sonra “Hadi anlat bakalım bu kadın çalışmaları masterına ve kadın hakları grubuna neden takılmış Umut, tamam seni anlarım feministsindir biraz” dedi. Deniz “Annecigim çok güzel bir geceydi, ne olur bu gecenin büyüsünü bozmayalım, biraz buruk bir hikaye. Söz, yarın Cumartesi kahvaltıda anlatırım” dedi. Leyla zaten seminer ve yemek derken yorulmuştu. Biraz işine geldi. Bir duş alıp yattı. Sabah erkenden kalkıp camlı balkonunda güzel bir kahvaltı hazırladı kızına. Yine muhteşem bir sonbahar sabahıydı. Balkon kırmızı, pembe, beyaz, lila renkli sardunyalarla doluydu ve bir bahçe kadar güzeldi. Çiçekler kat kat ve renk renk açmışlardı. Sonbaharda hep coşar bu çiçekler dedi kendi kendine. Sardunyaları Ural’da çok severdi.

Saat 9 oldu Deniz uyanmadı, 10 oldu uyanmadı, 11 oldu uyanmadı. Uyartmaya kıyamadı kızını. Bunun üzerine Ural’ın her sabah yaptığı gibi kasıtlı gürültü yapmaya başladı. Deniz gürültü üzerine uyanıp saatine bakınca “Anneciğim saat kaç olmuş, neden beni uyartmadın” diye serzenişte bulundu. “Saat 12’de Umut ile buluşacaktık. Bugün kadına şiddete hayır yürüyüşüne katılacağız, hay Allah nasıl yetişeceğim” derken, Leyla kahvaltı etmeden giderse müsade etmeyeceğini söyledi. Gerçi Deniz annesinden müsade istememişti ama ayak üzeri birşeyler atıştırdı, hızlıca giyinip çıktı. Güzelim kahvaltı masasında yalnızdı Leyla şimdi. Yalnız kahvaltı yapmak hala zoruna gidiyordu. 5 yıl geçmiş ama alışamamıştı yalnız kahvaltı yapmaya, Özellikle hafta sonları daha zordu yalnız kahvaltı sofrası. Oturdu bir fincan kahve aldı. Kahvaltılıklar ona o kahvaltılıklara bakıyordu.

Birden yıllar öncesinde buldu yine kendisini. Ural kahvaltı yapmadan evden çıkmaz ve genellikle kahvaltıyı o hazırlardı. Hele ki hafta sonları bir tek kuş sütü eksik olurdu sofralarında. Her sabah kahvaltı sofrasını hazırladıktan sonra uykucu kızlarım benim diyerek hem Leyla’yı hem Deniz’i öperek, şarkı söyleyerek uyartırdı. Çok mutlu ve sevimli bir aileydiler. Ne olmuştu da bu sevimli aile parçalanmıştı. Gözü balkon duvarındaki Monet resmine takıldı. Evin her köşesine birlikte karar vermişler, en küçük eşyayı birlikte almışlar, birlikte döşemişlerdi. Aynı şeylerden keyif alıyorlar, aynı renkleri seviyorlar, hatta Deniz’in ismini vermek için konuşurken ikisinin de ağzından Deniz ismi aynı anda çıkmıştı. Ural ruh ikizim derdi Leyla’ya. Gülümsedi biran “Neredesin ruhum?” Sanki el dokunuşlarını saçlarında hissetti! Ne ayrıldıklarında ne de Uralı’ın ölümünün ardından, gözünden damlalar süzüldüyse de hiç dolu dolu ağlamamıştı Leyla, ama şimdi haykıra, haykıra ağlamak istiyordu. “Neredesin, ruh ikizim, nerede? Her yerde sen varsın sanki, sensizlik içimi her geçen gün acıtıyor...”

Kahvaltı yapmadan kaldırdı sofrayı. Üzerini giyinip Tunalıya Kuğulu Parka koştu, sanki Ural’la buluşacaklatmış gibi giyinip süslenmişti. Yine çok güzel bir sonbahar günüydü.

Leyla ÜNAL (30 Kasım 2012)

Devam edecek...



Söyleyeceklerim var!

Bu yazıda yazanlara katılıyor musunuz? Eklemek istediğiniz bir şey var mı? Katılmadığınız, beğenmediğiniz ya da düzeltilmesi gerekiyor diye düşündüğünüz bilgiler mi içeriyor?

Yazıları yorumlayabilmek için üye olmalısınız. Neden mi? İnanıyoruz ki, yüreklerini ve düşüncelerini çekinmeden okurlarına açan yazarlarımız, yazıları hakkında fikir yürütenlerle istediklerinde diyaloğa geçebilmeliler.

Daha önceden kayıt olduysanız, burayı tıklayın.


 


İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.

Yazarın beklenmedik kümesinde bulunan diğer yazıları...
Keşke Söylemeseydim Kızıma! (2)
Bir Otobüs Dolusu Aşk (3)
Keşke Söylemeseydim Kızıma! (1)
Keşke Söylemeseydim Kızıma! (6)
Bir Otobüs Dolusu Aşk (1)
Bir Otobüs Dolusu Aşk (2)
Keşke Söylemeseydim Kızıma! (3)
Keşke Söylemeseydim Kızıma! (5)

Yazarın öykü ana kümesinde bulunan diğer yazıları...
Destan İsteyenlere İşte Destan (21 Mart Nevruz)
Karette Karette
Veda...

Yazarın diğer ana kümelerde yazmış olduğu yazılar...
Seni Bekledim Günlerce [Şiir]
Ben, Uyuyamıyorum... [Şiir]
Özür Dilerim [Şiir]
Ah Kedi [Şiir]
Yaşlanmaktan Korkuyorum [Şiir]
Korona Günlüğüm [Şiir]
Ah Kelepçem, Ah Sevdam [Şiir]
Ben Seni Çok Sevdim [Şiir]
Look Inside Yourself [Şiir]
Birliktelik [Şiir]


Leyla ÜNAL kimdir?

Ben, Leyla. . .

Etkilendiği Yazarlar:
Nazım Hikmet Ran, Aziz Nesin, Cemal Süreya, Özdemir Asaf, Orhan Veli Kanık, Bedri Rahmi Eyüboğlu


yazardan son gelenler

yazarın kütüphaneleri



 

 

 




| Şiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleştiri | İnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babıali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratıcı Yazarlık

| Katılım | İletişim | Yasallık | Saklılık & Gizlilik | Yayın İlkeleri | İzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Girişi |

Custom & Premade Book Covers
Book Cover Zone
Premade Book Covers

İzEdebiyat bir İzlenim Yapım sitesidir. © İzlenim Yapım, 2024 | © Leyla ÜNAL, 2024
İzEdebiyat'da yayınlanan bütün yazılar, telif hakları yasalarınca korunmaktadır. Tümü yazarlarının ya da telif hakkı sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadır. Yazarların ya da telif hakkı sahiplerinin izni olmaksızın sitede yer alan metinlerin -kısa alıntı ve tanıtımlar dışında- herhangi bir biçimde basılması/yayınlanması kesinlikle yasaktır.
Ayrıntılı bilgi icin Yasallık bölümüne bkz.