Gönderilmiþ Mektup
.
Eðer birgün bana kin, öfke duyarsan,
üzülmemi, kahrolmamý istersen,
fazlaca düþünüp, yorulma.

'Bitir öyleyse'

de, ve çek git yaþamýmdan...
Ýçime iþleyen,
yarasý iyileþmeyecek,
en aðýr cezayý vermiþ olursun bana.

Aþkýn ve aþýðýn gözü kördür derler ya, doðruymuþ.
Ne zaman kendimi kaptýrsam,
dolu dizgin kulaç atsam sevda denizlerinde,
senden uyarý alýp, kendime geliyorum..
Ancak, bir süre sonra yine koyuveriyorum ipin ucunu.
Keçeyi salýyorum suya, çýkan yerini taþlýyorum.
.
Benim gönlüm pamuk ipliðiyle baðlý,
ya da çok ince cam gibi þimdi...
Küçücük bir dokunuþtan korkmaktayým..
Düþlerim, gerçeklerim,
düþüncelerim, sevgim, öfkem,
hiçbir þeyim normal deðil ötekilerce.
Sevdanoyak biri,
ya da 'Nanik Depresyon' hali...
Depreþtikçe, nanik yapýyorum yaþama..
.
Ýsrediðim bir ermiþ, evliya sevdasý..
Yunus gibi, Mevlana gibi...
Seversin, sevdiðine yaklaþamazsýn.
Dokunamazsýn, bedenine bakamazsýn.
Ruhâni, manevi bir sevda..
Ruhlara, gönüllere herþey serbest,
bedenler yasak...
Sonsuzluða erdiðinde yaþarsýn gerçek sevdayý.
Ruhlar gereksiz þeylerden arýnýr,
uzayýn derinliklerine doðru kanat açar...
Birbirinin çekim alanýna kapýlarak,
birbirini bir sis, bir ýþýk gibi görerek,
ya da yalnýzca hissederek,
ve yine uzaktan severek,
yol alýr evrenin derinliklerine.
Tabulardan, cinsellikten,
dedikoduculardan korkular silinir.
Günâhý bilmeyen ruhlar
bulutlarýn arasýnda
iki kelebek gibi uçar özgürce....

Bizim yýldýzlarýn, gezegenlerin çevresinden
dolaþmamýza da gerek yok sevgili...
Süzülür, deler; içlerinden geçeriz her birinin..
Ellerimizle yakalarýz
gökgürültüsüz þimþekleri...
Yaðmurlara sarýlýp,
gökkuþaðýyla kurularýz birbirimizi...
Güneþle boyanan yüreklerimiz,
ayýþýðýnda yakomazlarla parlar...
Ara bir yolumuz o dünya denilenen
harap, döküntü hana rastlarsa,
sesleniriz sevenlere:

'Ey fâniler! ! !
Bu yaþam ve siz geçisisiniz.
Gereksiz þeylerle uðraþmayýnýz.
Bedenlerinizin kölesi olmayýnýz..
Seviniz, uzaktan da olsa seviniz...
Biz canlýyken ruhumuzla sevdik,
ve hiç ayrýlýðý yaþamadýk...'
.
Affedersin sevgili,
seni üzmeye hakkým yok.
Günlük alýþkanlýk iþte, baðýmlýlýk.
Yazmadan duramadým,
baþlayýnca da, abukladým..
Baðýþla lütfen, ve sus..
Bir þey söyleme, sen söyleme....
.
(sen söyleme-31)

14/04/2005
Nesrin Göçmen