|
Sýradanlýk Adýmlarý
(N. Özgün Erbulan) 5 Eylül 2011 |
Yaþam |
| |
 Etraftan baðýrýþlar, çocuk gülümsemeleri, hayattan tatmýþ insan portreleri geçiyor. Kimse birbirini duymadan ama ilgileniyormuþ gibi yaparak; kimse birbirine gülmeden gülümsüyormuþ taklidi yaparak güne baþlýyor. |
|
|
Ýçe Gidenler
(N. Özgün Erbulan) 26 Aðustos 2011 |
Yeraltý |
| |
 Bir günüm gibi, aslýnda çoðu insanýn dünü olabilir. |
|
|
Gözlem
(N. Özgün Erbulan) 5 Haziran 2011 |
Günlük Olaylar |
| |
 Hava kararýyor yavaþ yavaþ. Kim bilir hangi hislerin hüzünle tanýþmasýyla etrafa siyahlýk çöktü. Merak ediyor insan. Hangi þehirde kim þuan ayrýlýyor birbirinden ya da seviyor birbirini diye.. Kahvemden son bir yudum alýrken elim kayýyor dizelere. Son bir not daha ekliyorum kimsesiz sözcüklere; hiçbir gün size özel deðildir.Çünkü... |
|
|
Anlamý olmayan sözcükler aldým kaybedenler pazarýndan. 2.el hüzünler, 2.el mutluluklar, 2.el hisler.. Ne takasa geldi sevdalar, ne de yalnýzlýða..
Özgün Erbulan
Yollardayým.. Bir kaç kelimelik satýrýn yollarýnda. Ne bir engele takýlýyorum, ne de yabancý bir kelimeye. Yabancý olan hisler belkide. Baþkasýyla gelip, biz olurlar ve sadece sessizce bir elvedaya giderler..
Özgün Erbulan
|
|
