Gökyüzünde nemli bayrak ve biz sipahiler
âh ne denli peþisýra mee'lemelerimiz
'se eðer periþan sessizlik
içimiz geçiyorken tükettiðimiz
'se cenin kaný
miðferimize sýçrayan
'sa lama tükürüðü
ölmeliyiz.

Ýlhamýný çaldýðýmýz kerime suretleri
lime limeyse hâlâ avuç içimizde
deðirmenin öðütemedikleri ise
henüz
soframýzýn sefil azýðý
helâlleþmeyen anne elleri ise
parmaðýmýzý dokundurduðumuz
sigara hayat dumaný
akan mavi penceremizden
ise
ölmeliyiz.

Masum deniz kestaneleri bakireliðini
yitirdiyse mide öz suyumuzla
kaburgalar tozu dumana
kattýysa ezilmekten
dil dökmek
ten
içimize büyük geldiyse
ölmeliyiz.

Âh
biz sipahiler
ne de çocuktuk!
okuyup üfleyince annemiz
büyüyecektik

Ölmedik.'