Kabil..
Adem ile Havva'nýn büyük oðlu.
Ýster mit, ister inanç, o insanlýk tarihinin en karanlýk lekesi.
Ýlk katil.
Ýnsan damarýn patlayabileceðini onun sayesinde öðrendi. Ve öfkesini nasýl kullanacaðýný da.
Ýlk katil.
Ýlk günahkar deðil, ilk suçlu da, onlar babasý elmas hýrsýzý Adem'in sýfatlarý olarak kalacak sonsuza dek ;
Ancak Kabil'i böylesine özel kýlan sýfatý çok farklý..
Kabil tüm insanlýk tarihinin ilk affedilmeyeni..
Onun günahlarý nesillerce anlatýldý, kibri, kýskançlýðý, acýmasýzlýðý.
Kutsal kitaplarda geçti, anlatýlara konu oldu ama kimse, hiç kimse çok basit bir þeyi yapmadý.
Kimse Kabil'e hislerini sormadý.Kimse Kabil'in hislerinden bahsetmedi.Evet Kabil ilk katildi ama unutulan þey þuydu ki;
Kabil "ilk" katildi.
Nasýl yaptý, neden yaptý, günahýna hapsedilen bir adam olmadan önce o da sever miydi renkleri ? O da Özler miydi bir meyvenin kokusunu ellerindeki kanýn pas kokusu köreltmeden hemen önce duyularýný ?
Kimse sormadý, hayýr. Bizler gibi, bizlere yapýþtýrýlan vasýflar gibi, sindiðimiz tüm günahlarýmýz gibi.
Ocu olduk bucu olduk derken gün geldi öcü olduk, kötü örnek olduk kazananýn belli olmasý için seçilen kaybedenler olduk, Habilin karþýsýnda haksýz olmak için Kabil olduk.
Çünkü her zaman Tanrýnýn, üstün birinin olabilmesi için seçeceði bir günah keçisi olmalýydý. Seth oldu, Loki oldu, ama en çok da Kabil oldu, ben oldum, ben yazdým þimdi de belki de biz olduk.
Biz Kabil olanlar, kötü çocuklar, yanlýþ yapanlar, adam olamayacaklar.
Belki ne bin yýl öncesi düzeltilebilir, ne de bizim rolumüzün kesildiði yarýn.Ancak yine de ;
Kabil'in de anlatacaklarý var..