DÝPNOT YAPMA MEMET
      Aný/Öykü
Hani hatýr için her þeyi onaylayana, kahve dövenin “Hýnk” deyicisi derler ya, o sýralar bu görevi ifa ediyorum. Tek sýkýntým, Haldun abi biraz az atsa, ölçülü sallasa sorunlar yarý yarýya aþýlacak. O da yarý yarýya!
Hadi arkadaþ için gerekirse çið tavuk yenir de, Muhammed Ali Kley’le karþýlaþtýðýnda zavallýnýn, Haldun abimin ters tarafýna denk gelirim de iki yumruk yerim diye, kýyýdan kýyýdan geçtiðini söylediðinde; “Evet evet, ödlek herif Haldun abimi görünce köþe bucak kaçardý!” anlamýnda baþýmý saða sola döndüre döndüre, aþaðý yukarý sallamamý istemesi, apaçýk abartýlý bir istekti bence.
Hele hele yalanýn kuyruðu çok uzun geldiðinde “Abi o kadar da deðil!” diyecek olmamayým, hemen lafý aðzýma týkardý:
-Dipnot yapma Memeeett!
     …
Þu Süleyman Demirel’in Haldun abim karþýsýna düþtüðü halleri bir görmeliydiniz. Ha ne demiþ o, diyeceksiniz. Demediði güzel söz, düzmediði övgü kalmamýþ ki: “Halduncuðum, ben sana danýþmadan dört tane gazý güdemem, üçünü gaybeder gelirim!” mi dememiþ, “Binaenaleyh þu memlekete senden akýllý adam gelmedi!” mi dememiþ, “Asýl baþbakanlýk sana yakýþýyor!” mu dememiþ. Daha neler neler. Tabi siz bunlara tanýk olamadýnýz. Ben mi? Ben de olmadým.
      Ben de öteki kurbanlar gibi, hepsini Haldun abiden dinledim. Tümüyle doðru, diye hararetle baþýmý saða sola çevirerek, aþaðý yukarý sallamam ne anlama mý geliyor? Birincisi herkes onayladýðýmý görsün, ikincisi Haldun abimi kýzdýrmayayým. Adama, býrakýn karþý çýkmayý “Gýk” desem uyarýyor:
-Dipnot yapma Memeeett!
…
Haldun abim iyi, hoþ adam, ikramý da bol. Oralarda bir sorun yok. Ama, çok büyük atýyor. Attýkça da göz ucuyla beni denetliyor.
Bir ara “Dedem kayýkçýydý, Fatih Sultan Mehmet dedemin yanýnda çýraklýk yaptý. Gemileri karadan yüzdürmeyi o ara dedemden öðrendi!” deyince dayanamayýp “Abi tarihleri bari tutturalým!” deyivermiþim.
Nerde, Haldun abinin tarihle marihle yitirecek zamaný mý var! Adam atmakla meþgul. Ama, benimki de büyük hata þimdi. Onaylamak yerine hata bulmak da ne oluyor. Býrak atsýn, sen de ye iç baþýný salla. O da zaten iþin bilincinde uzun uzun uyardý.
-Diiipnoot yaapma Memeeettt!
…
Bir gün yine yüksekten uçuþlara devam ediyor. Sözde, Bülent Ecevit’in þiirlerini bu yazarmýþ da, zavallý ben yazdým diye hava mý atmazmýþ; Cemil Turan topu görse bal kabaðý sanýrmýþ da gol atmayý bundan mý öðrenmemiþ; daha neler neler! Aslýnda birer çay içelim, diye kahvede oturuyoruz. Onun da kalabalýðý görünce atma isteði depreþiyor. Anlatacaklarý , daha doðrusu atacaklarý da bir türlü bitmiyor.
Kuþkusuz takdir edersiniz, benim durumum da zor. Günlerden bir gün; her dediðini onaylamaktan boyun sporunu dört dörtlük yapsam da, otur otur kabalarým uyuþmuþ; þöyle bir yan dönüp rahatlayayým, dedim. Ne mümkün, karþý çýkýyorum sandý:
-Dipnot yapma Memeeeett!
      -Yok abi, dibim uyuþtu da üzerine afiyet! Dipnot da nerden çýktý?
     …
     Ne yaparsýnýz, o devirde iyi arkadan bulmak zor; artýk o atardý, bana da yetenekli vantilatör gibi baþýmý çevire çevire onaylamak kýlýrdý.