Sustukça sana yaklaþýyor gönlüm, konuþtukça uzaklaþýyorum .
Özellikle geceleri duygular saðanak gibi yaðýp ýslatýyor insaný , her nedense .
Duygularý gece galiba insanýn .
Duygular gece .
Yýldýzlar yahut dolunay aydýnlatsa da zaman zaman , gece de daha çok
karanlýðýn hükümdarlýðý egemen .
Sabahýn ýþýðý her yeri kapladýðý an , her þey nasýl hýzla yer deðiþtiriyor.
Gündüzler güneþ olmasa da aydýnlýk .
Gece daha derinden gün ýþýðýnda hissetmediðim yerden sözler dökülüyor içime .
Caným yanýyor göz yaþarýyor ve sabah olsun ve sussun diye bekliyorum .
Gelecek olaný beklemek ne güzel . Biliyorsun ki olacak . Gün sana da doðacak .
Sevgilinin doðmadýðý günlere uyanýyorum .
Evrenin bir sürü sesi var insana güç ve umut olsun pes etmesin , her bittim
dediði an az beklesin dinlensin ve yeniden baþlasýn diye .
Galiba öyle .
Gözümden yaþlar sicim gibi aktý .
Yastýðým ýslansa da hiç bir teselli cümlesinden teskin olmadý gönlüm .
Ýlla ondan duymak illa ondan görmek istediði þeylerdi ve onun için deðersizdi.
Ýçindeki içimde bir þey , o ise çok dýþarýda bir þey .
O kadar çok zaman izi býraktý ki yalnýzlýk , varlýðýn olmayan bir þey .
Yabancý bir þey .
Var olsa ne hissedeceðimi bilmediðim bir þeyi bu kadar derinde
sýcaklýk üreten mekanizma nasýl bir þey .
Bu nasýl bir güç yahut kaynak .
Her þeye mazeret dedi .
Hiç bir mazereti mazeretten de saymadý gönül , ne dese anlamadý .
Bazen boþaltmaya da ihtiyacý var insanýn dedi, dinlemiyorsun ne yapayým .
Allah sibob gibi imdada gözyaþlarýyla yetiþiyor.
Madem varlar , iþe yaramasa yaratmazdý herhalde Allah .
Hiç sevmedin gözyaþlarýmý bilmez miyim ,ama bak onlarýn tesellisine býraktýn beni.
Hiç gelmemiþtin ki nereye gittin ?
Aðlýyorum iþte .
Hiç bir an yalnýz deðiliz deðil mi aslýnda .
Her an yaratanýn teselli mendilleri var .
Bu dünyada bizi bize býrakmamýþ galiba , yeryüzüne yaptýðýmýz kötülükler
gibi kendimize de kýyardýk biz, hep kendimizle yahut kendi insan cinsimizle kalsak...
Bazýlarý dünyaya yazýk ediyorlar bazýlarý da kendilerine .
Sizi yarattým ama sizi size býrakmadým , sizi sizin aklýnýza
sizin düþünce yahut eylemlerinize..
O kadar deðiþtiriyor ki insaný bir gece, bir hormon, yahut bir olay..
Deðiþmeyen hep doðru olan ve her koþulda ayný kalýp orada olan
bir þeye ihtiyacýmýz var..
Yoksa boðazýmýzýn düðümlendiði sýkýþtýðýmýz her anda
bir yar baþýndan atacaðýz kendimizi aþaðýya.
Geceler kuyu gibi ...
Kuyularda seslendim sana .
Uyuyarak geçirdiðinde fark etmediðin kuyular .
Uyku tutmazsa saliseleri saydýðýn ve bedenin içinde bilmediðin bir ülke gibi .
Karanlýkta kalmýþ her ne varsa canlý . yada kedine dair her bilmediðin yada
içe örttüðün her þeyin adý karanlýk.
Geceleri gönlüm daha çok konuþuyor , gün ýþýðý dýþarýdan baktýðým bir pencere aydýnlýk .
Bugün bayram , bugün doðum günü , bugün varlýðýný bilmeyi isteyen
yokluðu kabul etmeyen bir isyan türküsü söyleyen bir gün iþte ...
iyi ki vardýn , iyi ki varsýn bir yerlerde .
Kimsenin duymadýðý .
Konuþþam anlaþýlmaz ki, gönlünde deðerim, sokaktaki bir çöp .
Ýhtiyacým sana ihtiyaçtan deðil , olsam da olur olmasam da daha iyi olur .
Gönlüm sus o zaman.
Sus ve dayanamazsan aðla..
Gün ýþýdýðýnda , selamla yeni gün ve sabahý .
-doðum günün kutlu olsun !!!
Olmasam da , olduðun tahtan, duymadýðýn haykýrýþlarla susuyorum .