BEN KÝMÝM
Ben kimim?

Ýnsana tanýdýk gelen bir soru deðil mi? Günlük hayatýmýzda ,gittiðimiz davetlerde yahut dolaþmakta olduðumuz bir sokakta ben ve diðer gözleri görmeyen kader arkadaþlarým ansýzýn yanýmýzda beliren bir insan tarafýndan hep bu soruya maruz kalýyoruz.

Ben kimim?

Birisi omzuma dokunuyor ve ardýndan konuþmaya baþlýyor. Ben kimim, beni tanýyabildin mi ? Cevabým tanýyamadým oluyor genellikle. Karþýmdaki insan bu cevaptan memnun kalmýyor olacak ki baþlýyor yakýnmaya. Demek unutulduk. Eskiden tanýrdýn, görüyorum ki unutmuþsun beni. Unuttum evet.! Unuttum ... Neleri unutmuyoruz ki...
Çocukken özgürdüm. Omzumda taþýdýðým bir sorumluluk, kafamý yoran bir düþünce yoktu. O zamanlarda senin de iddia ettiðin gibi konuþur konuþmaz seni sesinden hemen tanýyabiliyordum. Bu, hayatýmýn belki de en doðal sýradan olayý oluyordu. Yýllar geçtikçe omzuma yüklenen yükler de ayný oranda aðýrlaþtý, zihnim yorgun düþtü ve bu yüklerin altýnda ezildikçe ezildim. Yanýmýza yaklaþýp onlarý tanýyamadýðýmýz için bizlere darýlanlar bu durumun farkýna varmýyorlar. Bu önyargýlý tutumun bizlere zarar verebileceðini hesaba katma zahmetinde bile bulunmuyorlar. Hayatýmýzý iþgal etmekte olan bu ve bunun gibi birçok anlamsýz durumla sürekli karþýlaþýyoruz. Bizleri üzen bu anlamsýz söylemleri dünyamýzdan söküp çýkarmanýn yollarýný aramak zorunda kalýyoruz sonrasýnda. Bahsetmekte olduðum bu girdabýn içerisinde kaybolup gitmemek için tüm gayretiyle karanlýktan ýþýða doðru hýz kesmeden uçan bir kelebek gibi devam ediyoruz hayatýmýza. Kafamýzýn bu mantýksýz konuþmalarla karýþtýrýlmasýna, vaktimizin boþ düþüncelerle harcanmasýna izin vermemeliyiz. Aksi taktirde aydýnlýða giden bu uzun yolda yürümemizin hiçbir imkaný bulunmayacak, içimizi dolduran huzursuzluklar bir ömür yakamýzdan düþmeyecektir. Evet sevgili okurlarým unutulduklarý için bizlere gelip sürekli yakýnanlar bu yazýyý okusunlar ve bizlerin de ne büyük zorluklarla baþ etmekle uðraþtýðýmýza ve kalplerimizin kýrýldýðýna þahit olsunlar.

Lütfen yanýma geldiðinizde selam verin veya merhaba deyin.sizleri görmediðim için sesinizden bilebileceðimi düþünerek maskaralýk yapmayýn. Ben de sizin gibi bir insaným ve insanýn olduðu yere selam vererek girilir. Benim sizi tanýma zorunluluðum yok. Beni saçma imtihanlara tabi tutmayýn. Allah’ýn selamýyla gelin eyvallah! Fakat gelip tuhaf sesler çýkaracaksanýz lütfen beni benimle býrakýn. Arkadaþýmýn kendi sosyal medya hesabýndan yapmýþ olduðu bu güzel ve anlamlý cümleler sanýrým yazýmý destekler nitelikte. Özetle deðerli okurlarým ,gözleri görmeyen bir insana ben kimim diye sormak gayet kolaydýr asýl zor olan kiþinin kendi vicdanýna BEN KÝMÝM? diye sorabilmesidir.