zamanýn hükmünü yitirdiði bir an..
mekan - zamandan farksýz.....
masa olabildiðine eski
bardak , alýþýlageldiði üzre , ince belli..
sigaramý rüzgarla
çayýmý dudaklarýnla bölüþüyorum....
hüznüm , denize yiten kum zerrelerinde ,
birkaç martýyla , gülüþüyorum..............
.
.
.
anlýk yokluklarýnýn hasretinden ,
vuslatýna tüneller kazýyorum
ve gözbebeklerinden ýþýklar yontuyorum
tünellerimin zifiri dehlizlerine....
yokluðunda yitik...kör yarasalara dönüþüyorum....
.
.
.
sesin , kokun , siluetin
hangisi deðse tenime ,
hep gündüz günlere
hep bahar iklimlere göç ediyorum..
yüreðim bedenimden firar
ben onun peþinden gidiyorum..
ve sensizliðin her adýmýnda
yüksek tepelerden düþüyorum...........
.
.
.
ya Sen ' den bahseden þarkýlar çalýyor
ya da Sen notalara bölünüyorsun
tam Sana þiirler yazýyorken
Sen þiirlere bürünüyorsun.....

gözlerinin yoksunluðundaki karanlýklarda
bir yanýp bir kararan sokak lambalarýyla sönüþüyorum.
hasretin har , vuslatýn kar ' ken caneþim
ya Sana yanýyor , ya Sana üþüyorum......
.
.
.
........................... KeMaNcI