Öncelikle yapýlmasý gereken bir þey var: þiir ne? þâir kim? Bu tanýmlarý yapmadan, ortaya konulan eserleri tartýþmak piþmiþ yemeðin nelerin karýþýmýndan oluþtuðunu ortaya koymak gibi bir þey. Gerçi þiirin ne olduðu, þâirin kim olduðu eskiden beri bilinmekte ama, yenilerin yâni bizlerin bilmesine de ihtiyaç var.
Eline kalem alan, aklýna ya da yüreðine bir þey düþen hemen onu kaðýda döküyor ve çýkýyor ortaya ben de þairim diye. Yazýlanlarýn çoðu þiir olmaktan çok uzakta, hattâ þiire büyük bir ihanet olmakta. Hiç kimsenin bunu yapmaya hakký yok, olamaz da…
Her þeyin bir baþlangýcý olduðu gibi, þiirin bir baþlangýcý ve þiirin ilk ustalarý olduðu gibi hâlen ustalýklarýný ispat etmiþ olanlar da var; bu ustalar ve eserleri, eserlerin nitelik ve niceliklerini incelemelidir, ben þâirim diye piyasaya çýkan. Bunlarý incelemeden ortaya konacak eserler kör, saðýr, topal olmaya mahkumdur. Aksak þiir aslâ kabul görmez ve etkisi de olmaz.
Þiir; bir, duygu; iki, düþünce; üç, hayal den oluþmalýdýr. Yani þiirin mihenk taþlarý bunlardýr. Bunlar olmadan da þiir eksiktir.
Þâir þirin anasý, yâni aðacý; þiirse onun çiçeðidir…meyvesidir….yapraðýdýr… Aðaç nasýl köklerinden alýrsa gýdasýný; þâirde aþktan, acýdan, sevgiden, sevdâdan, ayrýlýktan, kavuþmaktan, gurbetten, sýladan, gözden, bakýþtan, gülüþten, çiçekten, yapraktan alýr gýdasýný. Aldýðý gýda ile de çeþit çeþit, deðiþik tat ve lezzette þiirler yazar. Bu þiirlerle hitap eder okuyuculara; bu þiirlerden olur þarký, türkü, beste. Þair duygularýnda yoðurduðu gözlemlerini, eriþemediði özlemlerini yine özlemlere, yine duygulara arz eder…
Þâir bir yerde duygunun aynasý, sevdanýn sancýsý, aþkýn pýnarý, umudun kaynaðý gibidir. O, yaþadýðý zaman ve olaylarýn birebir gözlemcisi ve esas kâtibi gibidir. Gözlemlediði ve algýladýðý ne varsa geleceðe olduðu gibi aktarýr; aktarmakla gerçek tarih vesikalarýnýn naklini de üstlenmiþ olur.

www.kadirkaraman.com