Sabahý getirmek var þimdi bu mavi, yeþil dizelerle.. Biraz nihavent ve biraz muhayyerkürdi makamýnda...
Yitik kentli hemþehriler Aþýklar Parký’nda aðlayadursun.. Senin karasevdanýn biçareliði gözlerinden belli...

Gözlerinden belli, sen de öðreneceksin zamanýn yalan sevgilerini.. Bir kez ihanete uðradýn ya, artýk dünya âlem düþmandýr sana... Bir kez aldandýn ya ve aldatýldýn ya, artýk aldatmak boynunun borcu.. Sevda tütmeyecek senin þafaklarýnda burcu burcu...

Türkü tadýnda sevmeleri özler ve ne gariptir ki ne zaman türkü tadýnda seven birini görsek alnýnýn orta yerinden ve yüreðinden vururduk! Biz sevdayý vururduk!

Aþklarla avunma devriydi zamanýmýz. Sevilmek için sever fakat sevilince de eli býçaklý kara katil olurduk! Ýhanet olurduk!

Eski sevdalarý arar dururduk... Ne zaman sevda gibi bir sevda çýksa karþýmýza, ne zaman yalansýz, koþulsuz, ölümüne sevse biri bizi yüreðimize bir sevgiyi taþýmak aðýr gelirdi. Alnýnýn tam ortasýndan, tam ortasýndan yüreðinin vururduk!

Ve vurulurduk!