Yalan yanlýþ bir aþkýn külleri seni alt üst etti bir kez daha... Bir kez daha sarsýldýn kalbim... ve kendine her zaman sorduðun fakat hiç yanýt bulamadýðýn o soru yine delirtti seni þiirler, þarkýlar boyu...
Ah ne olurdu senin sevdana kan bulaþmasaydý? Ne olurdu bu ayaz mevsimlerde yüreðinde sevgi gibi bir sevgi olsaydý... ve türküler boyu hiç susmasaydý, susturulmasaydý... Yaðmurdan sonra gelen toprak kokusuna benzeseydi ve canýný bu kadar çok yakmasaydý...
Ama gel gör ki baþkasýnýn düþleri seninkine hiç uymadý... Vaktinden çok önce seven martý kanatlý bir yürektim ben ve sen ihtilallerden sonra geri dönüveren çok geç kalmýþ, çok yanlýþ yapmýþ ve neredeyse imkansýzlaþmýþ bir düþtün...
Ýnanabilmek için son bir umut... bir kibrit çöpü... karanlýkta bir ýþýk... Evet, tek dileðim bu..
Ýnanabilmek için.... "Yazýlsa/Yaþansa destan olacak bir aþký kurtarabilmek için..." Sen de benim gibi bu sevdaya adar mýydýn bu kez kendini? Bu kez tek yürek olabilir miydik sevgili?
Ahhh kalbim... Kalbim, senin ismin bile hatýrlanmaz... Ardýnda adsýz kaldým þimdi bu yangýnýn... Adým, adým nerede benim?
Ah kalbim,
Senin sevdana kan bulaþtý bir kere
Sonsuza dek aðla
Kýrýk gençlik hikayemiz gibi
Sen de...
Aðla, aðla
Güller açmasýn sabahýn seheriyle...

Kalbimi söküp karanlýk sulara atamadým
Umudu dallardan süzüp
Bir þiir yapamadým...
Ve ben o düþü hiç yaþamadým...
Göz göre göre ölüp giderken yaþatýlamadým!
Þiirin kýyýsýnda cesedim bulunur...
Ve artýk benim bir adým bile yoktur....

(yaþatýlamadým ve yaþatamadým!
Çünkü ben gereðinden fazla aþýktým
Ben sevince sen yaralýydýn
Sen sevince de ben aþktan yana yaralandým
Sevdiðim,
Yollarda yorgun kaldým)


07.02.2002