Bir hatun,bir yol kaldýrýmýnda otobüs beklemekte imiþ.Memleketine gidecek imiþ.
Gençten biri gelip o da yanýnda durmaya baþlamýþ.O da otobüs bekliyormuþ.
Genç konuþkan biriymiþ ki,yaþlýca hatun ile bir þeyler konuþup vakiti geçirmek amacý daha çok olaraktan.-Nasýlsýn haným teyze?demiþ.
Yaþlýca hatun,-Saðol oðul,iyiyim,sen nasýlsýn?demiþ.
Genç,-Ben de iyiyim,sen de saðol,haným teyze demiþ.Sonra yine konuþmaya devam etmiþ,genç adam.-Nereye haným teyze?
Yaþlýca hatun,izahat vermiþ.(Konyaya)
Bu kez yine sormuþ,genç adam.-Bey amca,sað mý haným teyze?
(A,genç adam,alacaðýn cevaba,nasýl þaþýracaðýný bilsen,belki de sormazdýn bu soruyu)
-A oðul !demiþ haným hatun -Bey rahmetli.Haným teyzen koca mý gördü ki?
-He demiþ genç adam.
Devam etmiþ haným teyze.
-Biri Ahmet biri Mehmet,biri Þakir biri Zakir biri Ali biri Veli,ikisi ondan evveli...
Vav!

Çocukluk yaþlarýmda,yanýmda sohbet eden,yetiþkinlerden dinlemiþ idim,bu hikaye veya öyküyü.Yazýlarýma yazacaktým olmadý þu an için,buraya yazdým.
Bu yazýyý yazmamýn sebebi:Yüzler gülümsesin hep Ýnþallah diye.
Selam sevgi ve saygýlar arkadaþlar.

29.05.2008.Ýzmir.
Müfide Decdeli.