Ýnsanlar tarih boyunca inançlarý uðruna savaþlar vermiþler. Fikirlerini kabul ettirebilmek için üstünlük göstergesi olarak dini süslemeye kalkmýþlar.
Tarikat (yol) tutmuþ bazýlarý. Üstün saymýþlar kimi zaman...

Ne yazýk ki; bazen hoþgörüyü unutuvermiþler. Ýslamýn kurallarýný; adetler töreler düzenler olmuþ.
Hoþgörü ve sevgi yaklaþtýrýr inanan insaný Allaha.
Þükür; terbiye eder aklý, sýradanlýktan çýkar insan, kimseyi aþaðýlayamaz.
Yaradan hoþnutluðu vardýr yalnýzca.

Neden sürüklenir insanlar böyle yerlere.
Niye aklý kullanma iþini baþkalarýna yükletme yolunu seçmiþ insanlýk.
Sorumluluk almamak için mi?
Niye, neden, nasýl mekan…


Ýslam anlayýþý akýl kullanmayý gerektirdiði için, þeyh/hoca kavramýndan ibaret olmadýðý halde, neden bir cemaat (tarikat) kurma, yada bu topluluða girme gibi bir gereksinim duyulmuþ? Her insan kendi dinini araþtýrýp öðrenmeyi niye baþkasýndan bekler? Kendi sorumluluðundan kaçmak için mi? Falanca hoca böyle söyledi, doðru o þekildir eðer yanýlýyorsa suç onundur diyip günahtan kurtulma metodu. Oh ne alâ...

Bu sebeplerden dolayý da, dindar saydýklarý, hisleri kuvvetli görünen insanlara güvenilmiþ. Onlarý þeyh sayýp Allaha daha yakýn görüp kendi deðerlerini deðersizleþtirmiþler. (kul olma hali)
Peki ya o insanlar yanlýþ yapýyorlarsa..
Kuran da geçer ya; insan hata yapar-nankördür insan.
Tövbe kapýsý bundan dolayý açýktýr. Ama ya hatasýný bilmiyorsa ve bu yüzden de devamlý olarak iþliyorsa..
Bunu tarikat mý durdurur. Tarikat þeyhlerimi örter bütün günahlarý..
Baðlý olunma, belli dualarý belli sýralýk içinde belli zamanlarda okunup dualar etme bir nevi rahatlatýr insanlarý. Terapi gibi aslýnda..Ben açýkçasý öyle görüyorum.
Rahatlamýþ olarak evlerine döner cemaatin duasýndan sonra insanlar, öyle ya verilen görevler bitirilmiþ aklanmýþ paklanmýþlardýr..
Ya gerçekte öyle olmadýysa ya buna þirk karýþtýysa ne olacak..
Ýþte en büyük tehlike(!)
Allah muhafaza etsin.

Tek Tanrýlý anlayýþta; kul Allaha yakarýr ancak, araya kimseyi katmadan.. o zaman neden belli bir gruba girme yolunda insan. Neden bu kadar tutulur oldular dersiniz..
Açlýk
Bu bildiðimiz açlýk deðil elbette:

Allaha daha yakýn olmak, cennete kolaylýkla girmek, dünyadan geçmek bir nevi.

Din farklý perspektiften bakýlýyor çoðu zaman; çocuk ilk Allahý korkarak, daha doðrusu korkutularak öðreniyor (tanýmaya çalýþýyor)
Ýbadetlerin yalnýzca ahiret için, dünya içinde gerekli olmasý gerektiði izah edilememesi bütün bunlara zemin hazýrlýyor. Kuran'ý Kerimi sadece mezarlýkta, hoþgörüyü yalnýzca kendi gibi düþünen insanlara veriyor bu cahil insan. Çoðu zaman çocuk azarlayan hatta döven, söven ve kul hakký yiyen insan kendini temizlediðini düþünüyor ( sadece kandýrýyor böyle toplantýlara katýlarak)
''Güya temizlenmiþ arýnmýþ oluyor....''

Ölü bir zihin yobazlýðý doymak ister deðil mi; açlýðýný
bastýrmak için oradan oraya atar kendini. Ýþte o anda ona doðal gelen bu yolu seçer.

OKU!

ilk emir olmasýna karþýlýk toplum ne kadar okuyor ortada.

Herkes birbirinin aðzýna bakýyor; falanca öyle demiþ , þu hoca bunu söylemiþ falan filan….

Akýl niye var o zaman.. madem güdülmekti niyet neden yaradan aklý vermiþ bize..yalan iftira dedikodu yapalým diye mi?

Merak ve düþünsellik; iþte bu iki deðer nizam içinde sürse.

Merak etmezsek nasýl öðreniriz peki.
Ýnsan evreni düþünmeli; yaratýcýlýðýný, duygusallýðýný, zekâsýný kullanarak. Bakar ama görmez isek bize hep baþkalarý müdahale eder. Yönlendirmeye çalýþýrlar kendi akýllarýyla. Onlar yaþarlar bizim hayatýmýzý..
Dönence gibi, anadan çocuklara miras kalýr kimi zaman.
Çocuklar daha büyümeden tarikatýn içinde yetiþirler. Fikirleri düþünceleri olmaksýzýn þartlanmýþ büyürler.
Özgür deðildir düþünceleri. Sadece o dünyayý görmüþlerdir.
Kimisi gece çýkar dýþarý hiç günah iþlememek için, kimisi de karþý cinsle tokalaþmaz haram diye…
Sever ama gömer içine. Sýkar bütün duygularýný yaþayamaz.
Hep mahrum kalýr öteki dünyadan. Özenti kalýr içinde. Tutamaz ki sevdiðinin elini bile.
Bu onun için inancýna terstir, yanlýþtýr.
Cemaatin dýþlamamasý lazým gelir. Çok korkar dýþlanmaktan kovulmaktan.
Allah için deðil de baþkalarý için yaþar sanki.

Yirmi yýl kadar oluyor zekiye ile tanýþmýþtým.
Çok güzel bir hanýmefendiydi zekiye.
Yeni evliydi, eþinden dolayý tarikata girmiþti.
Gündüz evdeydi. Sadece gece çýkabiliyordu dýþarýya.
Sadece gözleri görünüyordu çarþafýný giyince.
Onu anlamaya çalýþtým kol kola çýktýk bir gün dýþarýya.. Bir saatlik yolculuk yaptýk birlikte.
Dolmuþta sohbet ettik
Sesin duyulmasý bile günah sayýlýrmýþ ya, yinede zekiye konuþtu.
Bir ara düþündüm madem böyle düþünüyor niye böyle diye…

Bu kadar baský içinde bu dünyada yaþamak ne kadar zordu onun için..
Þimdi nerde ne yapar bilemem inþallah bu durumdan sýkýlmamýþtýr..

Ne insanlar gördüm boþ kafalarla hatiplik yapan, ne insanlar gördüm sukut içinde dinini yayan…

Ýnsan aklý böyle iþte, bazen hiç bilmediðin insanlarýn peþinden sürükler, kul olur kula..
Bazen de aklýný iþletir anlattýrýr.
Ýlim idrakinde olursak ne haktan geçeriz
Ne de yardan.
Bütün güzellikler bizim için, bu can sýkýntýsý nedendir, neden zorlaþtýrýr insan yaþantýsýný?

Dimað aç ey ahali onu tekkede doyurmaya çalýþma
Oku, okut güzelleþtir hayatýný
Benim gibi tembel olma :))
Sevmeden inanç olur mu?
sev gönül aç kalma
nihai bulur o zaman
ruhun
özümsersin özünün güzelliðini



KUR'AN MEALÝ:
A’RAF 194. "Allah dýþýnda yakardýklarýnýz sizin gibi kullardýr. Eðer iddianýzda haklýysanýz, hadi çaðýrýn onlarý da size cevap versinler."

A’RAF 196. "Benim Veli’m, o Kitap’ý indiren Allah’týr. O, hayýr ve barýþ seven kullarý koruyup gözetir."

A'RAF 197. "O'nun dýþýnda yakardýklarýnýz, size yardým edemezler. Kendilerine de yardýmcý olamazlar."


"Dünyayý isteyen bilime sarýlsýn, ahireti isteyen bilime sarýlsýn; hem dünyayý hem ahireti isteyen yine bilime sarýlsýn" -Hz. Muhammed




......

Edeb Ya Hu