]
Baktığı yeri görmüyordu gözyaşlarından
Aslında kendiside bilmiyordu…
Neden ağladığını.
Ama…
Gözünden akan her damla yaşın,
Ayrı bir adı vardı.
Kiminin ki kader,
Kiminin ki keder,
Kiminin ki aşk,
Kiminin ki riya,
Kiminin ki açlık
______________
______________
İşte bu hep böyle gidiyordu.
Döktüğü her damla yaş…
Aslında bahtının...
Kara yazgılarına…
İsyanını oynuyordu,
Adı olmayan kadınlar.
Ömrü hep çilelerle geçmişti,
Sordu…
_______Kendi kendine…
Suçum kadın olmak mı? diye.
Duymuştu anasından;
Kız evladı doğduğunda...
“Evlerin saçakları ağlarmış”
Anası öyle derdi.
Şimdi anlıyordu artık...
Anasının ne demek isediğini.
Kadınlar doğarken daha,
Kadın olduklarından dolayı…
Hayatın tokadını yiyorlardı.
Peki, ama neden?
Oysa/ki !
Her türlü sıkıntıyı çeken,
Her türlü fedakârlığı yapan,
Çocuk doğururken…
Azrail’le mukavele imzalayan,
Onlar değilmi/ydi?
Öyleyse…
______Öyleyse
Neden?
____Neden?
Herkes kişiliğinden bir şeyler götürüyor…
Bir et parçası olan beden,
Satın alınıyor.
Emeklerinin karşılığı...
Hiçe sayılıyor.
En önemlisi,
Neden ?onlara da yaşam hakkı tanınmıyor.
____NEDEN ?
Kendi kendine,
Böyle konuşup dururken…
Gözünden akan son damla yaşın...
Adının...
Adı olmayan kadınların...
Çileleri olduğunu gördü.
_____PEKİ AMA NEDEN?
