Ne tuhaf
Bir anlayıştır ki kâhinciliğe bakış
Derlerdi ki
dincilerden çıkar hep bu anlayış
Onlar
dar kafalı,
çember sakallı bir bağnaz
Vur abalıya
nasıl olsa asla ses çıkartamaz
Yıldız Falcılığı,
burç hokkabazlığı revaçta
Bırakın yaşayanı,
ölen ruhlar çağrılmakta
Gariptir ki
kimi beşer kalanlar
inanallarla uğraşmakta
Dinene saldırmakta,
açıktan şirki savunmakta
Derler ki
Öncelikle bizde
lailahe diyoruz işte
Bilselerdi ki
bu ne demekti, hiç derler miydi?
Yoktur
Hiçbir ilah,
put yalnızca illahlah vardı
O sadece bir olan Allah’tı, münezzeh olandı
O kâinatın
Hâkimiydi,
sistemlerin banisiydi
Arzı haklkeden eden Rabbil alemindi
Her zerrenin
Banisi,
insanın da tek sahibiydi
Tüm övgüler ona aitti,
o yalnız tek yaratandı
Mukallitler
Garip ki,
beyni bıraktı kafaya aktı
Asla yanmazdım
her hangi bir şey bulsalardı
Kaygıydı,
Zandı, korkuyorlardı
bir ön yargıydı
Buna rağmen saldırıyor,
acımasız karalıyorlardı
Bire gafil
Ne olur bir düşün,
darbeler nedendi
Demokrasi
çığırtkanlığı yaparlar nerelerdeydi
Sıkıyönetim
Olmasına rağmen hep kan revan
Seyredenler
sefa sürenler
müstekbirleşen uşaklardı
Sen, hala
Asabiyetle
hamaseti davet ediyorsun
Dünya âlemi
güldürüyorsun sen ne yapıyorsun
Yok, mu hiç
Vicdanın,
analık yanın kalan şefkatin
Tefekkür denen
yüce mefkûreden birden sıyrıldın
Mustafa CİLASUN
